مورفیولوژی

یک چیزهایی گاهی  اتفاق  می افته که من میمونم حیرون توی  همون درصد بدشانسی  یا بهتر بگم مورفیولوژی!! اتفاقات   

مثلا من محاله پسرک رو با لباس راحتی  خونه بفرستم بیرون .حتی  اگر برای  یک نون خریدن ساده همراه پدرش باشه. همیشه چوراب و یک شلوار  مرتب پاش هست با لباس  مناسب  بیرون. دیروز  رفتیم خونه مامان. هنوز نرفته بودیم و پسرک عصر  تا دیروقت خونه خواب بود. علی  گفت بذار با همین لباس راحتیش ببریمش  و زود تر  هم برگردیم.خب  مامان حالش خوب نبود و ما رفتیم دیدنش تا احوالپرسی  کنیم. فک کن کی  بود اونجا؟ مامان  عروسمون ..تازه یکی  دیگه همبود..مادر شوهر خودم!! یعنی  من می خواستم خودم رو بکشم ..بخاطر شلوار بچه؟ نه بخاطر  اینکه  تو خونه با خودم گفتم من میخوام زود برگردم پس  علیرغم همیشه ارایش  نکردم و فقط یک  روژ صورتی کمرنگ زدم بدون هیچ چی  دیگه!! بعد  یکی از  مانتوهای  عهد دقیانوسم رو هم پوشیدم تا بچه خواب آلود راحتر شیر بخوره.نمیدونم چرا اصلا تنبلی کردم.اونوقت پای بچه بدون جوراب ..لباس من خیلیییییییی ساده  و روسری  گل منگولی  از  اون هایی که کارگرها میپوشند موقع خونه تکونی!!   

تا مامان  در رو باز  کرد و دیدم کی  اونجاست نفسم گرفت..شما نمیدونید آخه..این بنده خدا مادر  عروس خانوم ما  خیلی  مثلا من رو آدم حسابی  میدونه!! به قول سهیل که  میگه صمیم خواهر شوهر باکلاسه هست تو خونواده اون ها..حالا ما کلا سالی یک بار  هم هم رو نمیبینیم چون اونا رفت و امدی  ندارن و از دور  تلفنی  جویای  حال هم هستند دو خونواده. این وسط هم مشکلی  نیست جز  دوری  زیاد راه !! خانم خوبی  هستند و  همیشه من رو محکم بغل میکنه و محبت داره به من.  بعد از  عروسی  برادرم این ها که یادتون هست یک آدم  بی ادب  چه بلایی سر  ایشون آورد!! من هم گرم و با محبت خیلی زیادی باهاشون برخورد دارم تا سو تفاهمی نباشه یک وقت!. خلاصه با همچین قیافه ای و سر و وضعی که من محاله این ریختی  تا طبقه پایین هم برم وارد  خونه شدم..حالا من کلا  خیلی  چیسان پیسان!! هم نیستم ها ولی  دیگه اینقدر ضایع هم نیستم جان خودم.بعد کیفم رو هم نبرده بودم و گوشیم توی  جیب  علی  قلمبه شده بود اونم شده بود مثل این مردایی که توی  جیبشون یکعالمه کلید  میریزن و کلاه و کفش بچه رو هم میچپونن توش!!  

بعد هنوز  ننشسته بودیم که در  زدند.یا خدا کی  هست باز؟ بععععععله خواهر  و داماد گرامی ..کم مونده بود گریه کنم دیگه..این بچه با این ریخت  و قیافه ای که همیشه از  تمیزی برق  میزد و به قول شوهر  خاله اش  بوی  عطر و کرمش  از  دور  داد میزنه بچه صمیم تو راه پله هاست!! بعد  این وسط  پوشک این بچه هم بر خلاف  تماممممممممممم این دو سال موقع بیرون رفتن از  خونه به همون دلیل خواب  الودگی  پسرک تعویض  هم نشده بود..و بغل عمویی ( شوهر  خاله اش ) کاری  کرد که  طفلک با گردن و سر یک وری  به بچه من نگاه میکرد و تا حد ممکن این دماغش رو دور  گرفته بود از  هیکل بچه!! اونم هی روی  پاش بالا پایین میپرید و خوب  همه چیز  بودار بود اون جا.. 

بعد تصور  کنین من همیشه خدا وقتی برای  مامان چیزی  میبرم یک قابلمه بزرگ درست میکنم تا کمتر  آشپزی  کنه. اتفاقا اتفاقا اون شب  یک ذره برنج با کمی  خورشت قیمه و کمی  بادمجون سرخ شده برده بودم که فوقش  تا فردا مامان کمتر  باشه کارش. مادر  شوهرم هم یک ظرف  خورشت کرفس  اورده بودند  چون مامانم  خیلی  دوست داره این غذا رو.مامان خانوم هم نگاه به اشپزخونه نکرد و بلند به من گفت صمیم جان.مامان  شام رو اماده کن  دور هم یک چیزی  میخوریم!! اینهمه آدم و دو مثقال غذا!!!!! منو میگی؟ به مامان گفتم ما که شب  شام مزاحم نمیشیم چون دلتون نخواد عدسی درست کردم برای شام..علی  هم  بی آبرو بلند گفت آره مامان! از  خونه که اومدیم بیرون صمیم گفت اونجا شام نمیخوریم ها!!برمیگردیم خونه!!  علی  رو که دوست داشتم همونجا خفش  میکردم! مامان عروسمون یک نگاهی کرد ببینه  این خواهر شوهر  دخترش  واقعا جنم منم داره یا داماده داره شوخی  میکنه..چشم غره من به علی  که طبق  معمول داشت از  اجیل مخصوص مامان دو لپی  میخورد  هیچچچچچچچ چیز رو تایید که نکرد بماند لبخند بسیار  شیکی روی  لب  ایشون اورد!! خلاصه که شبی بود  خاص.  

در مورد سابقه رابطه عشقولانه ای  من و  مامان عروسمون که ماجرا  رو یادتون هست؟ نیست ؟ 

اینم خلاصه ای  ار  اون ماجرا . 

 پست 22 تیر 87 رو بخونید.