مامان مستقل

امروز یک نامه داشتم از  دوستی  عزیز..آنقدر  عزیز که خواندنش دقیقه های زیادی طول کشید...روی  کلمات مکث  می کردم.بر میگشتم و دوباره با چشم هایم میر فتم داخل کلمات و می نوشیدم حس ناب  پشت آن ها را.چقدر خوب است آدم  یکی را داشته باشد  تاوقتی از او می خواند..وقتی  او را می خواند..گرم شود گونه هایش و بلرزد دلش ...چقدر  من این دوستی های  صادقانه را ..آن طور که تو را برای  خودت می خواهند..برای  صمیم بودنت..برای تک تک حرف هایی که به هم زده اید و مثل شکوفه عطرآگین کرده فضایتان را ..چقدر  من این دوستی  ها را ..این دوست ها را دوست دارم...

مامان این چند روز  نگران بود..یک حس  بدی  داشت..چشم هایش  اذیتش  می کردند و دکتر  هم چند ماه پیش گفته بود – چه احمقانه هم به خود مریض  گفته بود- که آب  سیاه دارد و احتمال کم بینایی  و ببینم با عمل درست می شود یا نه..باید چند ماه بعد بیایی تا چک کنم دوباره...مامان می خواست تنهایی برود دکتر .با بابا حرفش شده بود و لجوجانه به او نگفته بود وقت دکتر  دارد و دلش  می خواست در  حس  تنهایی و بی  کسی!! غرق  کند خودش را.کاملا با این حسش آشنا شده ام دیگر.یعنی  وقتی  دلش  بخواهد برای  خودش  می تواند دور  از  جان مراسم خاکسپاری هم برگزار  کند و به هیچ کداممان هم نگوید. خلاصه  با صبا هماهنگ کردیم و در  اقدامی غافلگیرانه گفتیم هر  دو تا با تو می آییم و یونا خان هم که در بست در  خدمت مامانی مهربانش  خواهد بود. حس  کردم خنده توی  چشم هایش  دوید ...صدایش  پر غرور شد وقتی  گفتم با علی  می اییم دنبالت با هم برویم..ببینید اگر  مادر  من را بشناسید می فهمید این کار  خیلی به او حال داده است. چون او فوق  تصور آدم است یعنی  استقلال دارد در  عمل در  حد خدا..یک لحظه هم معطل و لنگ کسی  نمی ماند و به قول خودش  به کسی  رو نمی اندازد .. همیشه هم کارهایش را تنهایی و  مستقل انجام می دهد و هر  چه می گوییم حداقل بگذار به بابا بگوییم مثلا چه دردی  داری  می گوید که چه؟ می خواهد چکار  کند؟ خودم از پسش بر  می  ایم..خلاصه هیات همراه رفتیم  دکتر و من انقدررررررررر عاشق  این دکتر  اصفهانی  شیک و خوشگل ومهربان شدم که یادم رفت خود ایشان دفعه قبل این افاضات را فرموده اند و جالب  اینکه خودش هم یادش  نبود و تعجب کرد  چه کسی   این حرف ها را به این خانم محترم زده است!!! انقدر  خوشحال  شدیم وقتی  دکتر  گفت چشم های مامان  خیلی هم سالم اند و هیچ اثری از  ناراحتی  ندارند و با یک قطره مورد برطرف  می شود..مامان اشک توی  چشمش  حلقه زده بود از  خوشحالی و می گفت از  خدا خواسته تا اخر  عمر چشم ها بهش  وفادار بمانند...بعد این مامان گفت برویم مهمان من باشید ..اول از  همه کلی  بالش لایکوی  خوشگل برای  صبا خرید و به من هم اصرار که تو هم چیزی بگو برایت بخرم. خب من خیلی  چیزها دلم میخواهد ولی   نگفتم چون به نظرم  زشت بود که زود نقد کنم بعضی  چیزها را!! خلاصه  پسرک از  این مغازه به آن مغازه می رفت و با همه دوست شده بود و من هم دنبالش  می دویدم و دسته دسته موهایم را می کندم از  حرص! مشکل بعدی  این یقه مانتو من بود که صبا از بس  تذکر داد کشت من را ..یعنی  لباسم خیلی

یقه باز بود و مانتو هم کلا یقه مقه نداشت و وقتی  یونا را بغل میکردم از  آن بالا شست پایم هم دیده می شد...البته به گفته خواهرم وگرنه یکی دو وجب  بیشتر  نبود جان خودم..بعد رفتیم یک جا و من جو گیر شدم و گفتم  مامان..یک چیزی بگویم برایم میخری؟ مامان هم با خوشحالی  گفت  اره عزیزم..چی  میخوای ؟ زود بگو..من هم یک مهر  چاق و گنده  پانصد تومانی برای  علی برداشتم  تا موقع سجده خوب  حال کند و مثل من که عرق از  سر رورویم میریزد با این مهرهای  کوچک نیم سانتی او بتواند کمی  نزدیک تر شود به خدا...حالا وسط  مغازه پسرک گیر  داده که همین جا باید  نماز  بخواند..یعنی  فکر  کن روی آنهمه خاک کف  مغازه ایشان خم شدند و سر  مبارک را روی  مهر گذاشتند  یک دور  هم زبان را روی  خاک ها مالیدند  و رضایت دادند برویم بیرون..بعد من گفتم برویم از  داروخانه  من چیزی  لازم دارم..مامان همچین نگاه کرد که من زود گفتم بابا منظورم شیشه برای مهد یونا ست!! واقعا هم شیشه میخواستم جان خودم. این دکتر داروخانه آنقدر اسلو موشن بود و صدایش  از  ته جعبه ها به گوش  می رسید که من گفتم ولش  کن برویم و باز  مامان چپ چپ نگاه میکند که خودتی!!! ای بابا انگار آدم نمی تواند شیشه شیر بخرد و بعد منصرف شود...

بعد مامان گفت برویم شام مهمان  من و جایتان خالی یک کباب  خوشمزه  نوش جان کردیم و پسرک آنقدر  ماست خورد که اگر  تکانش  می دادی  دوغ  آبعلی  می شد!! خلاصه شب  خوبی بود و خوب تر  این که مامان گفت وقتی  شماها  زنگ زدید گفتید می آیید بابا با تعجب  پرسیده جایی  میخواهید بروید   ؟ و مامان باد به گلو انداخته و با بی اعتنایی گفته بعععله!! دخترهایم می خواهند بیایند دنبالم من را ببرند دکتر!!( حالا همیشه این جور کارهای  ما را هم او انجام می دهد ها!!)  تا تنها نباشم و در  حد فوق  تصور  بابا را جزانده است به قول خودش!! آقا هم  گفته اتفاقا من هم می خواهم بروم بیرون و نیستم و سریع لباس  پوشیده و زودتر از  ماما ن رفته بیرون تا کم نیاورد!!! جدا این ها خیلی با مزه  هم را خیط  می کنند ..من که خیلی  حال می کنم.!! تازه شب  دوتایی برای  همدیگر شام خریده اند تا تنهایی  چیزی  نخورده باشند..این جایش را بیشتر  حال کردم وقتی  شنیدم..

امشب- در  این شب یلدایی-   ..دعا می کنم  هیچ کدامتان تنهایی و در سکوت دانه انار به دهان نگذارید..امشب  دعا می کنم هیچ کس  تنهایی  برای  خودش  فال حافظ  نگیرد ..امشب  کام همه  شیرین باشد و  گام همه محکم و  دست های  همه بخشنده و مهربان...یادتان نرود امشب  همسرتان را در آغوش  بگیرید و به اوبگویید  زمستان های  زندگی با حضور  او گرم می  شوند و شب های بلند با  گرمی  نوازش هایش  زود صبح می شوند...

و اگر کسی  در  زندگی  شما نیست  از  خدا تشکر  کنید که خوشبختی  از شما فاصله نگرفته است و هنوز  مجردید!!!!!