ای زمستون بی ادب!!!

 نتایج مسابقه وبلاگ نویسان برتر خانم اینجاست. 

امروز مراسم تقدیر از وبلاگ های منتخب بانوان وبلاگ نویسه......و شماها اونقدر لطف داشتین به من که این وبلاگ رو در رتبه ششم قرار دادین. .از همه اونایی که اینجا رو میخونن و به من یا  نوشته هام علاقه دارن  چه رای دادن چه ندادن ممنونم..... جدا اتتظار اینهمه نظر مساعد رو نداشتم.... 

در مورد حذف یا  تغییر رتبه بعضی از وبلاگ ها  به مدیریت این برنامه ایمیل زدم و اعتراض شدید خودم رو اعلام کردم...فقط گفتن از نظر محتوایی اون وبلاگ در رده خیلی خوبی قرار گرفته و اعلام میشه... ...پس اونهمه رایش چی شد؟اونهمه بازدید کننده اش ؟ اونهمه دوستانی که بهش رای داده بودن و رتبه خیلی بالا رسونده بودنش چی پس؟.ولی توضیحی برای کارشون باز هم نشنیدم....و متاسف شدم.خیلی .....بگذریم..مثل خیلی چیزای دیگه......ولی کاش یه نفر حداقل پیدا بشه که وقتی روی سن میره (اگه اصلا کسی رو بخوان اون بالا) به این موضوع اشاره کنه....و نذاره بشه روال معمولی و قضیه ای ساده که با سکوت طرف حل شده باشه دیگه.....   

********** 

آقا دیشب هوای مشهد خیلی  سرد شده بود اونقدر که ذرات  و ملکول های اکسیژن نیتروژن و ازت  هوای خونه بدون بخاری ما یخ بسته بود و ایضا خودمون هم!!! من هم رگ صرفه جویی انرژیم زده بود بالا و به علی گفتم نمیذارم تو مهر بخاری روشن کنی!! یعنی چی آخه؟!! تموم دنیا توی سرمای معتدل  و بعضا سخت با لباس گرم خودشون رو گرم نگه میدارن و تا حد ممکن انرژی مصرف نمیکنن اونوقت ما یه تیکه مایو  تنمون میکنیم و لخت تو خونه میچرخیم که مثلا دلمون نگیره!!؟ خفه میشیم تو لباس؟ تحمل حجم زیاد لباس رو نداریم؟اینجوری عشقولانه تره؟ ای درد توی عشقولا نه اتون!!!!!!! ای کوفت توی جیگرتون!!!!! خب بپوشین تا عادت کنین .....بیچاره علی نمیدونست من دارم با او حرف میزنم یا با مخاطبین خیالی ام!!! با چشم های گوگولی منگولی نیگاه میکرد و میگفت خب نمیذاریم!!!! باشه نمیذاریم!!! 

ما هم رفتیم و  یک عدد تاپ  دو بنده پوشیدیم!!(خودموم رو واقعا خجالت دادیم  اینهمه لباس تنمون کردیم!!) دیدم نخیر!! پایینمون داره یخ میبنده!! الحمدلله شلوار و دامن بلند و کوتاه و کلا لباس اندام های پایین هم  که نداریم غیر از شلوار اداره و دو تا لی که توش حلقمون هم جر میخوره از تنگی!!!!!و دو سه تا هم شلوار بیرون ساده و کمر دار و دکمه و زیپ که باز هم اگه اونا رو بپوشیم کلا تو خواب خفه میشیم از شدت فشار !!!!!!گشتیم و گشتیم وآخر یه شلوار هر پاچه دو متر!!! پیدا کردم.فک کنم مال موقع های دبیرستانم بود...از این شلوار های مخصوص برق کار ها که دو تا جیب گشاد هم داره روش و پارچش از کلفتی به برزنت میگه زکی!!! و آبی لاجوردیه رنگش.بابا از تو شرکتشون یکی گرفته بود برای خودش و خوب سایز اون موقع  من و بابام یکی بود!!!(چیه؟ خوبه خودم گفته بودم یه زمانی!!!!! چاق بودم من!!!!) خلاصه از تو بغچه مخمل قرمزی جهازم!! اون شلواره رو کشیدم بیرون و پام کردم و اومدم تو هال!! حالا فک کن بالاتنه یه تاپ تنگ و کوتاه و پایین تنه یه شلوار 20 متری با کمر گشاد و دو سه لا تا خورده رو کمر!!!علی انقدر چپ چپ نگام کرد که از رو رفتم و گفتم علی جان!! میشه فردا بریم برای من لباس  زمستونی بخریم!!!!؟ ای کوفتتتتتتتتتتتتتت توی حلق خودت و لباس زمستونیت..این جملات روچشمای علی داشت داد میزد ولی روی لبش لبخند بود از نوع مسخره ایش!!!!خلاصه باز دیدم از لای درز و دورز تاپه هوای سرد قطب داره میزنه تو خونه انگار!!!!! رفتم و یه لباس کاموایی خال خال پشمی  که متعلق به هزاره بیستم قبل از میلاد حضرت آدم!!! بود رو باز کشون کشون از تو بغچه مخمل قرمز جهازم کشیدم بیرون و روی تاپه پوشیدمش.دیگه واقعا قیافه این گداهای سر چهار راه شده بودم...بالاتنه رنگ نخودی و قرمز و پایین تنه هم آبی با جیب های گشاد و پاچه های از بناگوش در رفته!!!!و بعد هم با سلام و صلوات رفتم تو تخت که بخوابیم.علی ایش و ویش کنان یه پنجاه متری اون ور تر روی اون ور تخت خوابید و منم با نیش باز نگاش کردم.....خب چیه مگه گداها دل بوس خواستن  ندارن ؟!!!!با اکراه  و چشم های بسته روی این گدای رنگین کمان!!!! رو بوس کرد  و در همین موقع من احساس کردم کلا از کمر به پایین دارم بیحس  میشم.فک کنم اپیدورالی چیزی به من تزریق کرد  این شوهره...نه اون که جفت دستاش بیرون بود و حرکت مشکوکی هم ازش سر نزد توی این چند ثانیه.....اوییییییییی چقدر یخ کرده کمرم!!!!حالا مگه من شلوار پام نیست؟ پس کمرم دیگه چرا یخ کرد؟!!!! ای خاک بر سرم ..میدونین چی شده بود..این شلواره نکبت از بس پاچه هاش گشاد بود باد سرد و وحشی زوزه کشان از این پاچه اش میرفت داخل و از توی اون یکی پاچه اش خارج میشد و یه حالی به پشت و کمر ما هم میداد این وسط!!!‌دندونای اون گدای بدبخت تیک تیک صدا میکرد و نیش باز شوهره هم جلوی چشمش بازتر میشد ولی موضع خودش رو سفت چسبیده بود( اون موضع  نه ها!!! منظورم موضع حرف و ادعاش بود!!) و وقتی شوهره پرسید بازم میگی بخاری  نذاریم؟  با صدایی که از توش میشد امواج صوتی یخ بسته رو مشاهده کرد گفت نه!!!! لباس گرم میپوشیم.......مگه ما با بقیه مردم دنیا چه فرقی داریم...مگه انرژی برق و گاز از سر راه اومده ...مگه  ما......تالاپ!!!!!!! این آخری صدای افتادن سرش روی متکا وسط سخنرانی بود...از سرما بچمون یخ بست وسط افاضاتش!!!!!

************

رفته بودیم بیرون تا علی برای پروژه عکاسیش چند تا عکس ورزشی بتونه بگیره...تو خیابون ها دنبال این باشگا های لنگ و لقدی بودیم!!(اصطلاح این شوهر ما به ورزش های رزمی!!!) خلاصه رفتیم و من بیرون باشگاه واستادم و یه ده دقیقه بعد علی اومد بیرون از باشگاه و گفت نکبت ها دارن خودشون رو گرم میکنن ..انگار دیگ میخوان گرم کنن!!!!بریم......نمیدونم یهو چی شد که تا گفت بریم احساس کردم جلوی چشمام سیاه شد و درعرض پنج ثانیه فهمیدم اگه تا دو ثانیه دیگه خودم رو  به یه دسشویی نرسونم  رسما وسط خیاتنون میترکم..میدونین از اثرات اون مریضی هفته پیشم بود لا مثب!!! یه نیگا انداختم دور و برم و دیدم یه درمونگاه دو متریمونه..بدو بدو و با سر و قیافه افشون پریشون در حالیکه دیگه هیچی نمیدیدم و همه جا تاریک و سیاه شده بود!!!! به نگهبانه گفتم این سرویس بهداشتی کجاست؟ حالا  مرتیکه هم جونش داره در میاد تا دو کلمه حرف بزنه...وقتی دیگه در چند قدمی تخریب بودم گفت آخر سالن دست راست..منظورش البته از سالن همون حیاط درمونگاه بود.... با درموندگی خودم رو رسوندم و با صف چند تا سبیل کلفت قلچماق و دست به زیپ منتظر خالی شدن دسشویی مواجه شدم....نمی دونم چه کار خیری توی عمرم کرده بودم که  احساس شدید دستشویی رفتنم با دیدن اون آدم ها فروکش کرد و اومدم توی سالن متظر نشستم تا سیبیل ها بیان بیرون از توی حیاط.بعد چند دقیقه حس ششمم گفت یکی از کابین ها!!! خالی شد.واییی منم انقدر از این دسشویی های بیرون متنفرم که حد نداره و کلا غیر از خونه خودمون هیچ جا حتی خونه مامانم اینا هم  راحت نیستم...خلاصه رفتم تو و هنوز کامل  مستقر!!!نشدده بودم که  دیدم مهمون داریم!!!! دارن در میزنن!!!! اول واحد بغلی!! رو زد و یه صدای کلفتی گفت اهنننننننننننننن!!!!! بهد اون یکی رو زد و صدای زدنش دیگه تاپ تاپ شده بودو بنده خدا نمیتونست صبر کنه که باز هم ساکن اون مواحد بغلیه اونم با یخ صدای خراشیده گفت اهههههههنننننننننننننن!!!!!!!! آقا نوبت واحد ما رسید و بنده خدا دیگه دستش رو از رو در بر نمیذداشت و هی گروپ گروپ به در میزد و با نوک پاهاش  لایه آهن روی در رو میخراشید!!!!!منم موندم چی بگم..اهن بهن که اصلا و عمرا...بگم کار دارم!!!! که ضایع است......موندم چی بگم و این بنده خدا هم هی شدت در زدن رو بیشتر میکرد......با صدایی نازک ( در مقایسه با اصوات نخراشیده دستشویی های بغلی!!)  و عشوه ای گفتم... کسی یه!!!!!!!.....kasiyehhhhhhhhh        یدفعگی صدای زرت و زورت اون نوابغ توی دستشویی ها قطع شد و پای یارو هم روی در خشک شد و اصلا فک کن یه آن همه چیز مثل این فیلم ها موشن لس  و بی حرکت شد و فقط انعکاس صدای ریز من هنوز توی گوششون بودو بعد انفجار خنده و هر و کر بقیه بلند شد....و ین وسط از زور خنده یکی دو تا صدای ناهماهنگ هم ازشون در اومد و مگه حالا من روم میشه بیام برون از اون تو..... انقدر طولش دادم تا همه اونایی که در صحنه بودن رفتن پی کارشون و علی هم مثل مرغ سر کنده نگران من بود و نمیدونست توی کدوم دستشویی هستم و موبایلم هم دستم نبود تا ببینه مردم یا زنده ام!!!! و خلاصه خدا قسمت هیچ کس نکنه سرویس بهداشتی مشترک خانوم ها و آقایون رو......از ما که گذشت...شما حداقل با بزرگتری کسی برین تو!!!!!تا بتونین راحت تر بیایین بیرون!!!خیلی بده آدم توی زندون بی پنجره باشه  و  هی به در و دیوار زندان نگاه کنه و در ازادی هم روبروش باشه...ولی زندون رو به این دنیای زمخت  بی ادب!!!! ترجیح بده!!!!!!!هیییییییییی!!!!!