دفعه قبلی که به وبلاگ های برتر رای میدادن خدا وکیلی روم نشد بخوام برین رای بدین.!!!!!!!( چه کسی!!!)ولی این دفعه دلم میخواد بدونم با وجود این اطلاع رسانی و دعوت چند نفر به نظرشون این وبلاگ هم جزو وبلاگ های قابل تامل و وبلاگ نویسش زن قابل رای دادنیه!!!!!!
اینجا میتونید برید وانتخاب کنید و رای بدین به 5 تا وبلاگ برتر از نظر خودتون ( از بین نویسندگان خانم فقط)
ضمنا یه درخواست دیگه هم دارم که از حاج باران عزیز یاد گرفتم. کسانی که این وبلاگ رو میخونن میشه بهم بگن چه خاطره ای از اینجا توی ذهنشون مونده؟ به عبارتی از من و این وبلاگ چه خاطره ای دارن ؟
اونایی که مثل خودم آلزایمر دارن!!!!!! و خاطره ماطره یادشون نمیاد هم بهم بگن چه حسی دارن وقتی اینجا رو میخونن.پوزخند میزنن؟ لبخند شیرین میزنن؟ میخندن؟ گریه میکنن؟ فحش میدن؟ ایششششششششش میگن؟ تحسین میکنن؟ میگن دروغه؟ تف میندازن؟!!!! کامنت نمیذارن ومیرن؟!!!! کامنت میذارن و نمیرن؟!!! نمیان و کامنت نمیذارن؟!!!!! میان و کامنت میذارن؟!!!!( دیوانگی که شاخ و دم نداره قربونت!!! ما هم این مدلی تست کنکوری میدیم ملت!!!)
قربون همگی.
پ.ن.
ممنونم از همهگی که لطف کردین و منو سرشار از حس خوب و آرومی کردین.
یه ذره روبراه نیستم الان.پاسخ کامنت ها و تایدشون رو سر فرصت انجام میدم.شرمنده.
این وبلاگ ۱۲۰٪ زنانه به نظر میرسه. اسمش، نوشته هاش و ... به نظرم کلش... به نظر میرسه که وقتی این وبلاگو باز می کنی یکی داد میزنه: زن نیستی؟ پس اگه جرات داری نظر بده، در ضمن اگه بخوام صادق باشم تقریبا تا 2 تا نوشته ی قبلیت به نظرم این وبلاگ ایششششششششش میومد. اما این نوشته ی آخری به نظر میاد فراجنسیتی! هست. واسه همین نظر دادم. البته هنوز هم صدای «برو گمشو بیرون رو میشنوم» اما بهش توجه نمی کنم.
خاطره... یادم نمیاد.اما احساس می کنم یه آدم با چندین شخصیت متفاوت این وبلاگ رو می نویسه و این نوشته های آخری مربوط به یه شخصیت فروخرده هست که تازه بعد مدتها دوباره داره خودشو نشون می ده.
این وبلاگ ۱۲۰٪ زنانه به نظر میرسه. اسمش، نوشته هاش و ... به نظرم کلش... به نظر میرسه که وقتی این وبلاگو باز می کنی یکی داد میزنه: زن نیستی؟ پس اگه جرات داری نظر بده، در ضمن اگه بخوام صادق باشم تقریبا تا 2 تا نوشته ی قبلیت به نظرم این وبلاگ ایششششششششش میومد. اما این نوشته ی آخری به نظر میاد فراجنسیتی! هست. واسه همین نظر دادم. البته هنوز هم صدای «برو گمشو بیرون رو میشنوم» اما بهش توجه نمی کنم.
خاطره... یادم نمیاد.اما احساس می کنم یه آدم با چندین شخصیت متفاوت این وبلاگ رو می نویسه و این نوشته های آخری مربوط به یه شخصیت فروخرده هست که تازه بعد مدتها دوباره داره خودشو نشون می ده.
شما لطف دارین وکسی جرات نداره اینجا به مهمون ها از این حرفای بد بد برو گمشو بزنه!!!راحت باشین و ممنو که یا الله گفتین و قاطی این خانوما شدین.
هر وقت اومدم خوندم یه جوری شدم . دستورای آشپزیت رو با دقت خوندم . یادداشت کردم . مطالب طنزت رو هم یواشی بهشون خندیدم - چون سر کارم - و شب برای همسرم تعریف کردم . عاشقانه ها هم من رو یاد رمان های عشقی می انداخت .
همیشه موفق باشی .
خوش باشی خانوم نویسنده مهربون.
ممنونم.
من از اوناییم که میام و مرتب مرتب می خونم و کامنت نمیدم( ببخشیدا) البته چون بیشتر آفلاین می خونم. تمام ارشیو و ایضن وبلاگ قبلی رو هم خوندم. برای بعضی از پستها خیلی خندیدم. بعدم آدرس اینجا رو دادم دختر داییم هم بخونه فیض ببره. بعدشم یه مدت ورد زبونمون شده بود صمیم! صمیم اینو گفت صمیم اونو گفت! صمیم اینجور صمیم اونجور! مخصوصن رابطت با مادرشوهرت خیلی برام تحسین برانگیزه.
یه پستی هم که خوندم و زار زدم مربوط به عروسی سهیل بود و کادویی که شما از طرف سپهر دادین. یادمه واسه اون پست دخترداییم زنگ زد و بغض کرده بود و گفت این پست صمیم رو خوندی؟
در کل هم خیلی مخلصیم!
مرسی عزیزم.به دختر داییت هم سلام منو برسون بگو صمیم میگه شیطونی نکنی به اسم من ها!!!!!!!!!!!
ما بیشتر!!!
من هر وقت میام اینجا از خودم خجالت می کشم که اینقدر بی حال و تنبلم و آفرین می گم به تو با این همه شور و حال. راستی من هم متولد ۷ فروردین هستم.
چطوری فروردینی ؟
نبینم خجالت بکشی؟ هر جور راحتی باش عزیزم.
سلاااااام ... دوست وبلاگ نویس خسته نباشید
این یک دعوت نامه است از طرف این هفت نفر برای عضویت افتخاری شما دوست وبلاگ نویس در این وبلاگ ...
عضویت افتخاری در این وبلاگ به نحوی هستی که شما به چند سوالی که در مورد علایق و طرز فکرتون پرسیده میشه ... شما بعد از جواب دادن به این سوالات اونا رو برای ما از طریق نظر بدهید وبلاگ ارسال میکنید ... ما هم اونو در یه صفحه جداگونه به نام خودتون و با آدرس مستقل به عنوان شناسنامه شما قرار میدیم ... این شناسنامه تا زمانی که شما به وبلاگ سر میزنید و در موضوعات هفته ای شرکت میکنید ... تو وبلاگ میمونه تا از اون طریق اعضای افتخاری وبلاگ با شما ارتباط برقرار کنند و در صورت تمایل به آشنایی بیشتر با شما به وبلاگتون سر بزنند ...
خود وبلاگ نیز هر هفته موضوع بندی میشه و با موضوعاتی طنز و سرگرم کننده منتظر نظرات اعضای افتخاری میماند ... جوابهای اعضای افتخاری از طریق کامنت می باشد و نهایتا هر هفته 10 تا 20 دقیقه وقت وبلاگ نویسان عزیز را میگیرد ... در پایان هر هفته، هفت کامنت برتر معرفی شده و از اعضای دیگر برای آشنایی با هفت عضو برتر برای حضور در وبلاگهای شخصیشان دعوت بعمل می آید ...
در ضمن این هفت نفر برای هر یک از اعضای افتخاری وبلاگ جشن تولدی با شکوه راه اندازی میکنه ... در روز تولدتون ضمن پست تبریک به مناسبت تولد شما اعضای افتخاری دیگه رو هم مستقیما به وبلاگ شما دعوت میکنه ... تا در روز جشن تولدتان حضور پرشور دیگر وبلاگان را به عنوان هدیه ای کوچک به شما پیش کش نماید ...
در ضمن در بخش تالار گفتگوی این وبلاگ میتونین به صورت زنده و خصوصی و عمومی با وبلاگ نویسان و اعضای افتخاری آنلاین دیگه چت کنین
صفحات و شناسنامه های وبلاگ نیز به بخش گفتمان مجهز هست که از این طریق میتونین نظرات دیگران را در مورد خودتان شنیده و یا سوالاتشان را پاسخ دهید و برای دیگر اعضا نیز در صفحه خودشان پیام بگذارید ...
امیدوارم این دعوت نامه با پاسخ مثبت شما برای عضویت افتخاری وبلاگ این هفت نفر همراه بشه ...
پس خداحافظی نمیکنیم، چون منتظر حضور و البته عضویت افتخاریتان می مانیم ..
سلام خانوم ما همون روز اول رای دادیم به شما
ایشا... برنده میشی
ممنوم مریم جونی.
سلام از این که اینقدر رو راست و راحت می نویسی،خوشم مییاد ،و همیشه که تو نت مییام حتما یه سر به وبلاگت میزنم و وقتی نوشته باشی خیلی خوشحال میشم،بعضی وقتها هم از دستورات اشپزیت استفاده میکنم،منم وبلاگمو امروز دارم راه میندازم خوشحال میشم بهم سر بزنی
خوشحالم که خوشت اومده.
نوش جونت عزیزم.
همیشه هر وقت اومدم اینجارو خوندم تحسینتون کردم.
البته فکر نکنم تا حالا کامنت گذاشته باشم.
البته شرمنده ها....
این بار تو منوشرمنده کردی.ممنونم عزیزم.
میان و کامنت نمیذارن!
ای نامرد!!!!!!!!!!!!!
بده من اون لنگه کفشو!!!!(چشمک!)
ممممممم
من جزو اونایی بودم که میام و کامنت نمی ذارم !
ولی خاطره ای ازت دارم یه سال پیش بود فکر کنم که نوشته بودی یه زرشک پلو با مرغ واسه علی درست کردی که بوش همه جای وبلاگت پیچیده بود !
نمیدونم چرا تو ذهنم این مونده !!!!
آخیییییییییییییییییی
چه ناز!
یادم اومد.
من هر وقت میام وبلاگ خودم رو چک بکنم حتما یه سری هم به اینجا میزنم خوشحال میشم وقتی میبینم آپ کردی و قند توی دلم آب میشه وقتی میبینم طولانی نوشتی.اینجور موقع ها یه لیوان شیر داغ برای خودم میریزم و میام ولو میشم جلوی مونیتور و حالش رو میبرم.پررنگ ترین خاطراتم از اینجا شب گردی های دوران بارداریمه که همش توی آرشیو وبلاگ تو و گیلاسی وول میخوردم.پایدار باشی و چراغ کلبه عشقت همیشه روشن.خدایی حال میکنم میبینم هنوز عاشق شوهرتی.این خصوصیتیه که توی کمتر زنه ایرانی پیدا میشه.بازم بنویس منم همیشه میام و میخونم.
ممنونم عسل جون
آخییییییییییییی چه بارداری بانمکی بوده پس!!!!!
نی نی الان چند وقتشه؟
خاطره از وبلاگت هم همون فشششششش جیش هست که هنوز همه رو تو خونه یادش می اندازم و می خندیم.
و دوران عاشق شدنتون و بوسه دزدی همسرت و کادو فرستادنش به محل کارت.
مهسا
ای کوفففففففففففتتتت که از بین اینهمه سال نوشتن!!! فقط به اون شاشاه چسبیدی وول کن نیستی!!!!!!!
اوهوییییییییییییییییی غیرتی شدم!!!! بوس موس؟ کی ؟ کجا ؟ چقدر بی حیان مردم به خدا!!!!!!!!!!!!
من تو این وبلاگ از اوناییم که : لبخند شیرین میزنن.میخندن.گریه میکنن. تحسین میکنن. میان و کامنت میذارن البته غیر از پستای آشپزی که نمی خونمشون.
این از تست زدن
اما در کل تو و این وبلاگ همیشه یاد آور خنده های قاه قاه از دست سوتی ها و شوخی ها و حرفا و ظنازی های تو هست
و یاد اور عشقی که کمتر پیدا میشه.دوست داشتنیه.
خیلی وقتا احساس کردم که خودم نوشته هاتو نوشتم
علاوه بر این بوی غذا های خوشگل تزیین شده میده وبلاگت و یه ننه صمیم با پیشبند و ملاقه .جدی میگم وقتی دستور پخت می نویسی یا از آشپزی حرف می زنی یه همچین تصوری دارم ازت.
اما زمانی که عاشقانه می نویسی همش تو یه اتاق رمانتیک و بین پرده های حریر سفید و بنفش و آبی و با موهای باز و آزاد می بینمت که داره موج می خوره توی نسیمی که از پنجره میاد.
وقتی توصیف می نویسی دقیقا توصیفاتو حس می کنم.
کلا با هر جور نوشتنت یه حس دارم و یه تصور ازت.
نوشته هاتو دوست دارم.
مهسا
چقدر اون حریر ها و پرده ها رو رمانتیک نوشتی ولی قربونت میترسم دو روز دیگه همه اتاق بوی پمپرز بچه بگیره و پررررررررررررر!!!!!!!
د رمورد اشپزی هم منو تصور کن که اکثر مواقع بطرز بی ناموسی و فقط با دو تیکه برگ به سبک حوا !!! دارم آشپزی میکنم و همش هم میترسم بلاخره روغن داغ بریزه روم و ناکار شم!!!!!
قربونت.
من وقتی اینجارو می خونم میخندم، لبخند شیرین هم میزنم! ;-)
همیشه بخندی خانومی.
سلام. وبلاگ زیبایی دارین. امیدوارم برنده بشین. همیشه شاد و پیروز قدر همدیگه رو بدونین
ممنونم و متشکر.
واسه پست قبلیت نوشتم که مردشور این سریالهای ایرانی رو ببرن که رو مغز مردم کار میکنن ما که خدا رو شکر نگاه نمیکنیم اما از ملت تو ایران اصرار که فلان سریال رو روی آنتن ببین خیلی قشنگه همش درد و غم و بدبختیه
چه آدم هایی؟ خوششون میاد تو رو غصه بدن مهسا جون؟ نگاه نکن مثل من میشی اونوقت!!!!
ملودی خوبه یا بهتره این روزا؟
جای قلم توانای شما در حرفه ای ترین جامعه مجازی ایرانی ها خالی ست...