خونه تکونی

مثل کسی شدم که تو رو درواسی شدید قرار بگیره از اینهمه محبت دوستانش...ممنون بابت همه تبریکات و نظراتی که منو به کارم مصمم تر کرد چون جنبه بالای عزیزانم رو نشون داد.همتون رو دوست دارم.خیلی ..خیلی...

دیروز علی داشت کتابخونه رو کتاب تکونی میکرد و نمیدونم چکار کرده بود که نصف کتاب ها جاشون خالی بودو کتابخونه کلی گل و گشاد شده بود!!!! یه آن شک کردم بهش! چون عادت داره هر چیزی رو که دو روز استفاده نمیشه رو  بندازه دور و بر عکس من که یه تیکه کاغد دست خط دوستم رو مثلا 9 سال!!! نگه میدارم و شاید کلا دو بار هم نبینمش.خلاصه گفتم علی!!! فقط خدا بهت رحم کنه اگه وسایل منو شوت کرده باشی بیرون!!! با لبخندی به معصومیت بره هایی که گرگ دنبالشون کرده و تونستن فرار کنن و هنوز  دل دل میکنن میگه: چیزهههههههه!!!نه فدات شم! مگه جرات دارم!!!!؟ منم الکی میخندم و میگم خواهیم دید!!!  یواشکی میرم سراغ کیسه هایی که پشت در گذاشته و همون بالا اول از همه کارت تبریک هایی که رییسم بهم داده و خیلی دوست داشتم نگهشون دارم رو دیدم که له و لورده شدن اون تو!!!!بعد هم کلی جزوه مربوط به کلاس های ترینی که رفتم توش بود.اون ور تر کتاب هایی که  خیلی خونده نمیشد و از قضا مباحث ترجمه و تدریس و اینا بود.یعتی صاف راسته کاری آبجیتون!!!! صدای دندونام رو میشنیدم که قروچ قروچ رو هم صدا میکردن!!! اون ور تر دیدم سر رسید های نوی  نوی منو برداشته روی هم  طاق نصرت!! باهاشون درست کرده میگه میخوام بدمشون به این بچه کنکوری ها که حداقل دو کلمه توشون چیزی بنویسن بلکم خیری به دنیا و آخرتمون برسه!!!!!هر کدوم از اون سر رسید ها واسه خودش یه کتب ارزشمنده.پر از اطلاعات مفید و اشعار و عکس های با کیفیت و جلد های آنچنانی که خیلی هاش رو به مناسبت سال نو هدیه گرفتم از افراد مختلف.حالا فک کن این علی کلا اعتقاد داره من آدم همه چیز جمع کنی هستم! هر چند واقعا هم هستم و تا تصمیم کبری نگیرم خیلی چیزها رو نمیتونم از خودم دور کنم هر چند ماهها و بلکه سال ها استفاده ای هم ازشون نشه.ولی این شوهره  خوشم میاد تند و تند خونه زندگی رو دور از چشم من از بعضی چیزهای غیر ضروری پاکسازی میکنه و بعدش آرامش فضای بازتر  خب قسمت خودم هم میشه!ولی خداییش دلم برای کارت تبریک هام سوخت.و بیشتر خنک شد که هر سال دیگه نمیخواد هی بالا پایینشون کنم و تصمیم بگیرم بندازمشون بیرون و باز دلم نیاد و یه سوراخ دیگه قایمشون کنم!! میگم ها1 من هنوز تکلیف خودم با خودم تو این زمینه روشن نیست.شماها چه جوری  اینا رو میخونید و ازشون سر در میارین!!؟

امشب خونه مامان جون دعوتیم و بابایی شب میاد خونه ما.دو سه روز پیش که بابا حی و حاضر و سر و مر و گنده جلوم نشسته بود به مامان زنگ زدیم تا حالش رو بپرسیم.میگه بابای تون خوبه که؟ منم خیلی با لحن نگران گفتم واییییییی مامان! میخواستم بهت بگم ها! خوب شد گفتی! این بابا دو سه روزه اصلا جواب تلفن و موبایل نمیده و خونه هم نیست!!!  مامان !میگی کجا ممکنه رفته باشه!!!؟ الهی لال بشم که مامانم همچین هول کرد و گفت کوووووووووووووووووووووووو بابات؟ یعنی چی نیسسسسسسسسسسسسسس؟!!!!  بابایی اومد جلو تا گوشی رو بگیره  هی میگفت کوفتتت!! اینقدر اذیت نکن زنم رو!!! بده به من که منم با اون دست دیگم جلوی دهن بابایی رو گرفتم و به مامان گفتم حالا من پیگیری میکنم ببینم چیکار شد این شوهرت!!!!! که بابایی  از لای دست های من داد زد من اینجام عزیزمممممممممممم!!!!! حالم خوبه!!!تو خوبی خانوم جان؟ منم  دیگه جرات نکردم با مامان حرف بزنم و گوشی رو چپوندم تو دست بابایی و گفتم بگیر خود شیرین زن ذلیل!!!!! واقعا که!!!!!

علی با چشم های  گرد به این شوخی خرکی !!! نیمه! خانوادگی نگاه میکرد و سرش رو تکون میداد و بعدا گفت ما رو باش که جرات نداشتیم  به بابامون بگیم اون لیوان رو بده سر سفره و خودمون رو دو و نیم متر کش میدادیم تا دستمون برسه و تو دهنی نخوریم!!!تو واقعا جالت نمیکشی صمیم!!!؟  و پاسخ من به اینهمه غر و چپ چپ نگاه کردن های بابایی که بعدش اضافه شد لبخندی بود به پهنای  از این گوش تا اون گوش!!!!!!

میگم میخوام یه اقدام انقلابی بکنم و خودم رو راحت کنم.ترو خدا قول بدین کسی ناراحت نشه.در راستای تقلید از همسرمان  تصمیم داریم فقط لینک هایی را گوشه وبلاگ نگاه داریم که حداقل هفته ای یه بار سر زده باشیم بهشان.!!!! نه جدی میگم! یعنی چی من اینجا دویست تا لینک دارم که خیلی هاشون رو اصلا یادم نمیاد و از رو در واسی  و برای اینکه برای بار شونصدم تکرار نشه که پس چرا لینکم نکردی مجبور!! شدم بذارمشون و واقعا اصلا نمیدونم کی کی بوده و چی مینویسه! برای رعایت عدالت هم  همه اون هایی که که لینک منو دارن و  اونا هم اصلا ماه به ماه سراغ این وبلاگ نمیان میتونن به راحتی منو حذف کنن.اینجوری حداقل من  عذاب وجدان ندارم.دیروز دیدم  یه نفر  تووبلاگش خیلی راحت نوشته بود که بابا من اینجا برای خودم مینویسم و هر کی دوست داره بخونه یا لینک میده دستش درد نکنه  و البته منتی هم نذاره چون برای خاطر دل خودش این کار رو میکنه و من هم هر جا رو که دوست داشته باشم و برام جالب باشه و خوشم بیاد رو میخونم.اونوقت من بیچاره مثلا همون دو تا کامنتی هم که دارم سه تاشون نوشتن آپ کردم بدو بیا و منم عین این گاگول ها میرم میبینم نوشته اصلا حالم خوب نیست و نمیدونم چی بنویسم و ممکنه همین روزها خودکشی کنم و چه دنیای کثیفی و اصلا ممکنه دیگه ننویسم و..... !!!!!!!البته این وسط آست رو جدا میکنم که هر وقت منو دعوت میکنه بخونمش حداقل یک ماهی!!!! از آپ کردنش گذشته و 124890357 تا نظر براش گذاشتن و منم میخونم و میگم تف بهت صمیم!!!! نمیشد زودتر بهش سر میزدی تا اینقدر تابلو نشی جلوش!!!!

((بعدا یادم اومد نوشت!!))

1- اخلاق من اینطوریه که اگه چیزی جلو چشمم نباشه دنبالش راه میفتم تا داشته باشمش.برای همین نبودن اسم و لینک کسی دلیل نمیشه کلا اصلا هیچ وقت نرم بخونمش.بودنش هم دلیل نمیشه  برام عادی و تکراری باشه.ضمنا مرجع من برای پیدا کردن همه لینک ها وبلاگ گیلاسی جونه.

2-تعدای وبلاگ هستن که قبل از باز کردن حتی صفحه خودم حتما مشتاقانه دنبال مطلب جدیدشون هستم.  چند تایی رو هم حتما روزانه میخونم.ولی واقعا میگم من فکر نمیکنم  خیلی ها از صبح تا شب فقط نشستن  وبلاگ منو بخونن و کامنت بذارن برام  و به به کنن و کل کل کنن باهام.خواهشا  بعضی ها!!!!! هم یه تجدید نظری در مورد من داشته باشن بدک نیس!!!!

۴- اون علامه هایی !!! هم که به نظرشون مطالب من متاسفانه!! سطح پایین و بدبختی و بیچارگی ذهن  می باشد و خاک تو سرم که نوشتن بلد نیستم!!!! و ای ننگ بر زندگی من باد!!!!بهتره راحت ترین راه ممکن رو انتخاب کنن و لطف بزرگی به من هم بکنن: عزیز دلم!!!!! نازنینم! فدای اونهمه سواتت بشم من: get off......get gone  

3-  ضمن ارادت به دوستان میخواستم بگم خودمم میدونم همین چهار تا کامنت هم ممکنه دیگه نباشه.ولی  راحت شدم حرف لینک ها رو نوشتم اینجا!!! آخیشششششششششششش!!!!

دو ساله شد......وبلاگ نوشتنم رو میگم......