تعطیلات!

1-الان خیلی روبراه نیستم.دارم ادای کظم غیظ رو در میارم. واقعا حرص میخورم وقتی یه عده هر رفتاری بخوان با همه دارن ولی خودشون رعایت که چه عرض کنم!!! نظافت ادب  تو کاراشون نمیکنن!!!آقا بارها برا همه ییش اومده که یه چیی جلوشونه ولی نمیبننش!! حالامن امروز رفتم پرونده یکی از دانشجوها رو بیارم هر چی میگردم پیدا نمیکنم. چند تا اسم قبل و بعدش رو هم چک کردم اما تو فایل نبود که نبود!!!به مسوول واحد گفتم من پیدا نمیکنم وواقعا هم نبود.اونم رفت ووبا پرونده اومد و یه نگاه آرسون لوپنی هم بهم اداخت و دماغ و دهنش هم  کمی تا قسمتی کج شد و چشماش هم تاب خورد و با ایش و ویش به دستم داد!!!!! آخ می خواستم خفه اش کنم!!! حیف که من بالا سرش نبودم تا ببینم از جای دیگه کشیدش بیرون!!! چون بارها پیش اومده ترتیب پرونده ها به هم ریخته و الان خیلی عصبانیم چون هیچ مدرکی ندارم ثابت کنم واقعا اونجایی که باید بوده نبوده!!!! و اونم از اون مدل آدم هاست که اصلا بهت نمیگه اشتباه از تو نبوده و جابجایی فایل ها بوده!!!بدبختی اینه که من فرصت نکردم برم بالا سرش و همونجا مچ گیری کنم.اصلا گیرم من اشتباه کردم و ندیدم!!!! اون قیافه احمقانه به خود گرفتن دیگه یعنی چی؟!!!! از صبح داره این قضیه رو ذهنم کله معلق میزنه بطوریکه گونه هام قرمز شدن تو این سرماها!!!!دوست دارم ضایع شدنش رو به زودی ببینم.!!!!!!!اییشششششششششششششششششششششش!!

2-آخیش !راحت شدم!!حالا بریم سراغ  قصه های من و خونه بابام!!!! آقا ما یکشنبه که اخبار اعلام کرد فردا تعطیله به دعوت مامان شال و کلاه کردیم و رفتیم خونشون.مامان گفت بذار دو تا بخاری کمتر بسوزه مردم بیچاره گازشون قطع نشه.ما هم که تنهاییم بیایین پیش هم باشیم. هوا تو مشهد 21 درجه زیر صفر بود!!!!! واقعا قندیل میبست آدم.تازه امروز هم تو سرویس دیدم مژه های  همکارم یخ بسته!! این چیزا رو فقط تو فیلم ها میشه دید!!خلاصه ما رفتیم بیرون و نه آژانس گیر میومد و نه ماشین دربست و نه درباز!!!!!! ولی دیدن برف ها که خشک و بدون آب بودن و به علت کثیفی رنگ قهوه ای شکلاتی گرفته بودن خیلی خوشگل و دیدنی بود. من سه تا جوراب پام کرده بودم که دو تاش پشمی بود ولی انگشت هام داشت بی حس می شد!!! تازه فک کنین پای شماره 40 من که با اون جوراب ها 48 شده بود!!!!!! باید میرفت تو کفش بیچاره!!! خلاصه مراسم پا گشای کفشمون هم به خوبی و خوشی انجام شد و ما رسیدیم خونه مامان اینا.اونام انگار ماموت میخواست بیاد خونشون!!!سونا راه انداخته بودن.خلاصه شام  جاتون خالی خوراک لویای مورد علاقه علی بود و فرداش هم آبگوشت خوشمزه که علی فقط دور هم دوست داره.حساب کنین من فرداش بعد از ناهار چه شکلی بودم!! شبش لوبیا ظهرش هم ابگوشت و همش دم دسشویی بودم و دور خودم میپیچیدم!!!!! خدا نکشه این مامان من رو.شب که خواستیم بریم تو اتاق بخوابیم شب بخیر گفتیم و این مامان با اشاره دست و پا سعی کرد به من چیزی بفهمونه!!!! که البته هم موفق نشد!!!هی دیدم چشم و ابروش رو به میز اشاره میکنه و میگه برش  دار!!! منم گیج شدم و دیدم علی رفت  تو اتاق و ولو شد از خنده!!! نگو این مامان هی به ............اشاره میکرده!!( تابلو!!!!) و من نمیفهمیدم!!! آخرش هم گذاشت تو اتاق گفت علی جان سرما نخوره!!!!!!!!!!!!!!!!! ای خدا که وقتی فهمیدم هم مردم از خجالت!! و هم از خنده!!! وقت وقتش  یه دونه هم پیدا نمیشد یعنی نمیذاشتن!!! که پیدا بشه. شوماها هم لفا یه صلوات بفرستین تا اون ذهن کج و تابدارتون دوباره انعمت علیم!!!! بشه!!!

3- دیروز تولد سپهر بود.من و مامان تو اون برف و سرماها  رفتیم و برا ش گل های خیلی قشنگی بردیم. رزهای قرمز به رنگ سیاه .مامان با پارویی که تو باغ بود  برف ها  رو از رو سنگ میزد کنار و باهاش حرف میزد و می گفت عزیز دل مامان!!! خیلی وقته برف پارو نکردم و حالا از رو پشت بوم خونه تو دارم برف پارو میکنم!!!! و بعد با هم بلند میگفتیم: برفففففففففففففففففف پارووووووووووووووو میکنییییییییییییم!!!!! و میخندیدم و هم زمان اشک های داغ بود که رو برف های سرد می ریخت و دست های من و مامان که تا آخرین برف رو از رو  داداشی پاک کردیم و دسته گل رو با همون کارت((( تولدت مبارم سپهر جان    18/10/86  ))) گذاشتیم روی سنگ  قبرش  و نوازشش کردیم!!!خیلی خودم رو نگه داشتم ولی آخرش هم نتونستم و ریختن و ریختن و ریختن و  به زور  دوباره اشک هایی که بی محابا دنبال راه فرار میگشتن رو برگردوندم تو چشم هایی که سه سال تمام منتظر دیدن دوباره سپهرن. و به تمام سال هایی ی فکر کردم که تو زمستوناش برف های خونه رو همیشه سپهر دوست داشت پارو کنه و همیشه هم دست های کوچکش  قرمز و یخ میشد و با هم میذاشتیمش رو بخاری و قلقلکش میدادم تا سرما یادش بره.

4-  شام برا بابا غذای مورد علاقه اش رو درست کردم: عدس پلو با هویج و کشمش و دور هم خیلی خوش گذشت.چه تعطیلات قشنگی بود این دو روز و چه بد از دماغم در اومد امروز

.بی خیال بابا!!!!حیفم میاد تو این زمستون نخندم.به خودم....به دنیا....... به کار دنیا...... و به اینکه الان بخندم بهتره تا گریه  سال هایی که نیستم برایم............ خوش باشین.قربونتون.

راستی بازم هست ها!! ولی شادتره از ایناوبعدا.