سلامی دوباره

از همه دوستای خوبم که نگرانم شدن عذر خواهی میکنم که نمیتونم جواب کامنت ها رو تک تک بدم. حالم  با دیدن کامنت  همه کسانی که دوستم دارن خیلی بهتره و به زودی میام و کلی نوشتنی دارم.اون کوهه داره  کم کم خرد میشه و تصمیم دارم دیگه  جدی نگیرمش.....خیلی سخت بود .....جالب اینه  که ظاهرا هیچ کس  از اطرافیان متوجه نشد. چقدر برام سخته حتی تصور چیزی که بهم نسبت دادن.....و خیلی از مسببش دلخورم.....هر چند تو زندگیم کسی نیست که ازش کینه داشته باشم.اون رو هم میبخشم هر چند نه تقصیر اون بود و نه من و نه ....

مطمئن باشید میام.خیلی زود.همین هفته.با پستی سرشار از ماجراهای خل بازیهای همیشگی

پ.ن.

این بخش مخاطب خاص داره که خودش میدونه کیه!از بقیه دوستان عزیزم عذر خواهی میکنم.

و اما.....

اون فرد یا افرادی که میخوان وانمود کنن منو میشناسن و در محل تدریسم منو دیدن  و دائم  تو کامنتاشون از الفاظ تهوع آور جیگر و عزیزم و خوشگه و ....استفاده میکنن بدونن که اینجا رو نه از کسی پنهان کردم و نه برام بد میشه اگه یه نفر از دنیای واقعی بخونش و بدونه نویسنده اش منم.پس لطفا برای بار اول و آخر میگم یا تشریف میبرن و گم میشن یا دهنشون رو میبندن .چون اصلا برام مهم نیستن و نمیخوام اینجا رو هم مثل دانشگاه مسخره شون به گند بکشن.مفهوم شد؟