آیم بک!!!

سلام به همه دوست جونی های خوبم

اصلا فکر نمیکردم گرفتگی خورشید تابان پرچونگی های  من اینقدر مهم باشه که اینهمه کامنت بذارین برام.ممنون.و خیلی ذوق داشت آدم بدونه با شلغم بنفش!!! فرق داره برا ملت.متشکرم که حس ببعی بودن بهم ندادین.اون قضیه هم بهتره اصلا در موردش حرف نزنم که باز میرم تو خسوف ها!!!!

یادتونه گفته بودم هوس کردن برم از این زنجیر های حاچ خانومی بگیرم!!!!که تا ناف آدم میاد و حس زنجیر چرخ  تو زمستون سیاه!! به آدم دست میده!!!!؟ خب دیشب برا بهبود روحیه ظریف و حساسم!!!رفتم و یدونه ازش خریدم از بقالی!!!!!خیلی خوش خوشانم شد .البته به اون گل و گنده ای نیست ها ولی باعث شده من هنوز تو فاز حال و خود شیک –پولدار بینی!!!!! به سر ببرم!! حالا اینا در شرایطیه که صاحب خونمون چشمش به آیفونش خشک شده تا حالا و اجاره ای بابت این ماه دریافت نکرده!!!ولی خب بهتره بعد از 36 ماه اجاره اول ماه تو پاکت سفید و دو دستی تقدیمی!!! یه خورده حال و روز ما رو درک  کنه و بفهمه کی به کیه!!!!!تازه آقامون اینا هم دیشب بعد 2578954126002/458 سال نوری ما رو بردن رستورانت!!!!چون مردم از بس به خاطر این رژیمه کوفتی پامو تو فست فود و رستوران نذاشتم!!!!حالا فکر کنین یه مرغ سرخ کرده خوشگل و مامان و آب تو دهن جمع کن!!!گذاشتن جلوتون و شما با خوردن یه لنگه بالش!( که من عاشق اون پاچینشم!!) حس کنین دارین خفه میشین و حسرت خوردن اون رون تپلاش بمونه به دلتون!!!!ای کوفت بگیره این شیکم من که با چق ذرع!!!!!!(از اصطلاحات صباست!) غذا پر شد!! علی فکر میکرد دارم ادا در میارم و میگفت حالا هی بگو منو ببر بیرون .خب من چقدر میتونم بخورم ؟!!!!!ترکیدم!!!! و جلوی چشمان من مرغ و چیپس های خوشگل موندن تو ظرف!!!!کوفت اون گربه ها بشه الهی!!!!!!

خب میخوام منم به پیروی از شراره جون(سلی ییییییییییییییییییییییییییمممم!!!) و در راستای خوابوندن کنجکاوی ها و شوق وافر برخی از خواننده نماها!!!!! (چطوری  م! جون ) در مورد داستان ازدواج انگشت فرسایی!!! کنم ولی نه خودم و علی بلکه مامانو بابام.مامان من اون موقع ها موهای بلند و شرابی مایل به قرمز داشته و قد بلند ولی لق لقو بده!!!دختره هنوز 14 سالش نشده بودکه که این بابایی ما به خاطر چه دعواها به پسرای محله مامان میکرده و شرق شرق میزده تو گوش پسرای بدبختی که سهوا!!!!! چشمشون به یه دختر خانوم باحال میافتاده  و شپلق شپلق هم احیانا نوش جون میکرده و به روی خودش نمی آورده.

بابایی من تک فرزند پدر و مادرش بوده (باز نیاین بگین همین تازگی ها از عموت حرف زدی!!!خب !زدم که زدم!!! دلیل نمیشه مامان بزرگ من دو تا شوهر نداشته باشه بوده!!!) و پدر بزرگم خیلی روی باباییم  حساس بوده  و بابا یی هم خب عاشق مسشه و نمیشه دوچرخه اش رو از جلوی دبیرستان مامان اینا جمع کرد دیگه!!خلاصه این بابایی یه روز یه نامه مینویسه وقلب و تیر و نارنجک و خمپاره و شلوار کردی!!! میکشه و زیرش  هم  مینویسه (آی لاو یو ) و میده دوست مامان برسونه دستش.آخه مامان خیلی قد بوده و اصلا به التماس های بابایی که من فقط میخوام باهاتون صحبت کنم و به خدا از اون بی پدر مادرها!!!!!! نیستم هم توجه نمیکنه!!!(آخ که من عاشق ادبیات بین دختر و پسرهای اون موقع ام!) و مامان هم نامردی نمیکنه و وقتی بابایی داشته با ذوق از دور نگاش میکرده که الان نامه رو میخونه و چکار میکنه و .. همچین خوشگل نامه رو  نخونده ریز ریز میکنه و و به دوستش میگه کجاست اون ؟!!! و صاف میره طرف بابایی و ریز ریزه های  نامه رو سرش  میریزه و میگه اگه دفعه بعد مزاحم بشی خودم آدمت میکنم!!!!!! و بابایی همون جا وا میره !!(چه فیلم هندی ای داشتن!) مامان بعد ها برامون تعریف کرد که تا چند شب به خودش فحش میداده و حرص میخورده و میمیرده از کنجکاوی که حداقل کاش میخوند ببینه یارو چی نوشته و کی هست!!! خلاصه این با دست پس  زدن ها و با پا و عشوه و چشم و ابرو پیش کشیدن ها  انقدر ادامه پیدا میکنه تا مامان میشه 17 ساله و در این برحه از زمان خاله کوچیکه نامه های بابا رو میبرده به مامان میرسوند و  کارمزد از طرفین اخذ میکرده نامرد!!!خلاصه که بابایی کاری میکنه که هیچ پسر بدبختی دیگه حق نداشته از شعاع  پونصد متری دبیرستان مامان اینا رد شه چه برسه به اینکه  بخواد دست از پا خطا کنه!مامان تو نوجوونی پدرش رو که فقط 39 سال داشته از دست میده و شوهر خاله  نقش پدر و بزرگتر رو براشون داشته .و خیلی هم  هواشون رو داشته و قضیه به گوش مامانشون و خاله ها میرسه و اونام همشون هوادار پر و پا قرص بابایی بودن ولی مامان مامان که ما بهش میگفتیم مادر جان اصلا روی خوش به بابایی نشون نمیده.خلاصه که خاله ها میشینن با مامانشون صحبت میکنن که به نظر ما بهتره اینا بیان و تو خونه جلوی چشم خودمون با هم حرف بزنن و  بیرون نرن!!تازه خبر نداشتن که اینا کافه  و رستورانی نمونده که با هم نرفته باشن.این وسط مامان بابایی به شدت مخالفت میکرده و پدر بابایی میگفته اونقدر عقل داره که بتونه خودش تصمیم بگیره.بابایی دانشکده کشاورزی قبول میشه و  سختی درس ها و دوری مامان و مخالفت مامان خودش حسابی  بهم ریختش میکنه!!کلی هم با هم سینما و کافه قنادی و بازار و ..میرفتن و خوش میگذروندن.خلاصه بابای بابایی یه دوستی داشته که پسرش بعدنا شد معلم خصوصی من و صبا و اونم یادم باشه براتون بگم که ما دو تا چطوری اشک این  بشر رو در آوردین سر ریاضی یاد گرفتنمون!!!!!اون بنده خدا به همراه مامان و بابای داماد و خود شاذده میرن خواستگاری!!!!بابایی کلی به خاله ها میسپاره که هوای مامانم رو داشته باشین تا بهونه دستش نیاد و بذارین معامله جوش بخوره!!!!!! مامان بزرگ مرحوم من که فوق العاده مهربون و نوه دوست بود و ما عاشقش بودیم اون موقع ها تو اوج جوونی و خوشگلی بوده و مامان من هم که زبون دراز و رک!!!! به قول بابا شده بود نبرد گودزیلا علیه گودزیلا!!!!!!البته اینا رو دور از چشم مامان میگه ها!!!مامان بزرگ مبره و خیلی شمرده و آروم میگه میخوام با خود دختر صحبت کنم!!! بابایی و بقیه خوشحال که چه عجب نرم شد این مامان دوماد و میرن تو اتاق دیگه که مامان بزرگ به مامانم رو میکنه و میگه  اگه پاتو از کفش پسر یکی یدونه من بیرون نکشی خودم یه بلایی  سرت میارم که به روز سیاه بشینی و مامان من هم بهتریج قباش بر میخوره و همونجا میگه اتفاقا میدونستین  هنوز از مادر زاده نشده اونی که بخواد منو به روز سیاه بنشونه!!!!؟ و به مامان در حال انفجار دوماد هم توصیه میکنه که بهتره پسرش رو از جلو دبیرستا ن دخترانه جمع کنه تا دیگه مزاحمش نشه!!!و بیرون میاد از اتاق!!! خلاصه مراسم خواستگاری  به مراسم ختم دل بابایی ختم!!میشه و میان بیرون.در این مدت هم بابایی رفت و آمد داشته با خونواده مامان و با رعایت کلیه موازین شرعی!!!!!!! لاو میترکوندن. یه مدت که میگذره بابا دختر داییش رو که تهرون بوده دعوت میکنه اینجا و ازش میخواد ریش سفیدی کنه و اون بنده خدا به هر طریقی بوده عمه خانوم رو راضی میکنه تا دوباره اقدام به خواستگاری رسمی کنن.این بار هم قرار میشه یه چسب گنده بزنن رو دهن مامان  و یه گوشه خونه بندازنش تا مراسم رو به هم نریزه!!!!!!خلاصه مامان میره تو آشپزخونه  تا برا مادر شوهر گرام چای بریزه که بابایی خودشو به یه بهانه میندازه اون تو و از پشت مامان رو بغل میکنه و محکم فشارش میده تا به قول خودش قوت قلب  بده بهش و آرومش کنه !!(آره جون خودش!!) که در همین حین یهو دایی جان از راه میرسن و برا بار دوم مراسم  داشته به عزا تبدیل میشده که خاله ها پا در میونی میکنن و میگن  دوماد از هولش نفهمیده و احتمالا میخواسته سماور رو بغل کنه!!!!!(ای تابلو  ها!!) و خان دایی به روی خودش نمیاره.خلاصه همون جا به مامان دوماد فرصت نمیدن و خیلی فوری قرار عقد و بله برون رو میذارن و بابایی جلوی چشم های خون گرفته خان دایی در گوش مامان میگه پس شب میتونم بمونم دیگه!!!!!! که با سقلمه محکم مامان زود  سر جاش میشینه و سرشو میندازه پایین!!!! مامان از بابا دیوونه تر و عاشق تر بوده ولی نیمخواسته به قول خودش بند رو اب بده جلو مادر شوهر و تا لحظه آخر عقد هم نمیگه چقدر بابا رو دوست داره و حاضره برا رسیدن بهش با همه دنیا بجنگه!

الان تو فامیل ما کسی نیست که از مدل ازدواج این دو تا خاطره ای چیزی یادش نباشه چون یا فامیل دوماد میشده و شونصد بار برا راضی کردن مامان دوماد رفته بوده خونشون یا فامیل عروس که شونصد میلیون بار سعی کرده اونو نصیحت کنه تا اینقدر به پر و پاچه مادر شوهر نپیچه!!!! البته اینم بهتره بدونین که مامان بزرگ   بنا به گفته مامان تا سالها هنوز تلاش خودش رو میکرده تا پسره رو سر عقل بیاره!!! و لی وقتی دیده دختره محکم تر از این حرفاست خودش به یکی از دوستان نزدیک  این زوج عاشق  تبدیل میشه!الان بگو مگوی مامان بابا خیلی شنیدنیه وقتی دارن سر این بحث میکنن که اولین باری که رفتن فلان کافه کدوم صفحه موسیقی پخش میشده و رو کدوم صندلی ها نشستن و اون موقعی که خبر تولد صبا  رو به بابا دادن و اون سر جلسه امتحان دانشکده بوده شیش متر پریده هوا یا پنج متر و نود سانت!!!!!!!!!!!!

بابایی  یه دونده  و دوچرخه سوار و شناگر حرفه ای بوده و بچمون از هر انگشتش هنر میباره الان. کودکی من کنار بابا و مامان عاشق گذشت که مثل خیلی زندگی ها هم روز های خوش داشتن و هم روز های ابری ولی هیچ وقت یادن نمیره دختر خالم گریه میکرد جلو من و صبا و با حسرت میگفت کاش بابایی منتم اینقدر شوخ و شاد بود .چون بابایی یه شو من واقعیه و به قدری جوک ها و لهجه ها رو قشنگ تعریف میکنه و تقلید صدا میکنه که همیشه  ملت با کله خونه ما مهمونی میاومدن و به زور باید مینداختیمشون بیرون!! بس که خوش میگذروندن اونجا.من صدای بابایی وقتی بوی گندم داریوش رو میخوند هیچ وقت ازیاد  نمیبرم و الان سهیل شده کپی بابایی تو ادا و اطوار و فقط اون جنم بابایی رو نداره البته!!!اون چیزی که تو قدیمی ها بوده و الان تو همه نمیشه پیداش کرد.مامان من واقعا برا زندگیش جنگید وقتایی که بابایی مااموریت بود مامان همه زندگی و خونه رو میچرخوند و روزایی که میرفت بیمارستان و صبحش حتی فرصت نمیکرد یه چرت بخوابه ووبه درس و مشق های من و صبا میرسید رو هم از یاد نمیبرم کلا مامان خیلی روحیه جنگجویانه و مقاومتی و مردونه ای داره و با همه اینا اینقدر مهربونه  که نمیشه از گفتن حقیقت گذشت.کلی هم کارای مردونه میکنه و با  خریدن  واشر و شیر آلات و سیمان و گچ همچین حال میکنه  که آدم  دهنش رو باید با بیل از رو زمین جمع کنه!!ولله!!!!!

پ.ن.

1- بنا به حضور اطفال زیر 5۹  سال  از نوشتن جزییات عشقولانه ای  ابوی و خانم والده خودداری میشود!!!

2-سروری که ازش وصلم نمیدونم چکار کرده که نمیتونم جواب کامنت ها رو بدم و هنگام کلیک روی پاسخ به کامنت گومبی سرم به دیوار و در بسته میخوره!!!!!

3-از همتون بابت دلداری بازم ممنون .از یار دبستانی گلم هم که حس مهم بودن رو به من القا میکنه هزار تا مرسی!خنگ بازی و آرتیست بازی شاخ و دم نداره که قربونت!!!