دهه تان مبارک

چیزی که خیلی از  اون روزها یادم میاد مقواهای رنگی بزرگ روی  دیوار راهرو مدرسه بود که روش  نوشته بود ..بوی  گل سوسن و یاسمن آمد...رنگ صورتی و  سفید اون هنوز  توی  ذهنم هست ..راهروهای  طبقه دوم  پر بود از  گل های  مقوایی و کشی رنگی نارنجی با برگ های سبز  کلیشه ای  و ما چقدر خوشحال بودیم که هر کدوم اون موقع!! باید  و به اجبار  نفری  صد تومن  باید میدادیم به مبصر  کلاس تا برای  تزیینات دهه مبارک بره خرید  شرشره و از  این چیزها و بعد به بهترین تزیین کلاس جایزه می دادند:  اسم اون کلاس رو سر صف  معرفی  می کردند و ملت دست می زدند و ناظم و مدیر  باد به غبغب  می انداختند و نمی دونستند بچه هایی  هستند تو ی اون کلاس که خرج روزانه  مادر برای خونشون پنجاه تومن بود..تعجب  نکنید .اون موقع که من   دبستان بودم(سال های دهه   شصت)  با این مقدار واقعا می شد  کلی  نون و  تخم مرغ و سیب  زمینی  و ماست خرید و زمان جنگ همین ها هم خدا بده برکت!  چیز کمی  نبود. خلاصه نمایش های  بچه ها و تمرین های  گروه سرود مدرسه که من اخرش هم حسرت تک خون بودنش  توی  دلم موند  از بس  تپلی  بودم اون عقب  مقب ها منو جاسازی  میکردن تا  با دیدن  صورت پر احساس یک دخترک  سفید لپ گلی  مقنعه مشکی( برای  ما که سفید نبود اون موقع) که چشم هاش   رو موقع خوندن می بست تا سرود  یادش نره !!  ملت  از خنده غش  نکنند. 

یادمه مامان مخالف  هدر  کردن پول برای چهار تیکه کاغذ ومقوا بود و من اصلا دلم نمیخواست جلوی بچه های  کلاس  کم بیارم ..برای  همین به اسم خواهرم هم ازش  پول میگرفتم و همه هفتگی هام رو جمع میکردم و یک تومنی ها و   سکه های دو تومنی درشت و گاهی  پنج تومنی رو  روی  هم می ذاشتم و با غرور  میدادم مبصر مون و به نظر  خودم سهم بزرگی  در  هدایت و خلبانی   هواپیمای  با شکوه  این  دهه مبارک داشتم!!  فکر  کنم اگ ر روزی  بخوام از برکات. دهه  مبارک   بنویسم اینطور  خواهد بود:  

دهه مبارک   برای  من برکات تربیتی و اخلاقی  بسیاری را به بار اورد ...من در ان سن بود که فهمیدم  آدم می شود از  کیف  مامانش  کلی  دو تومنی  بردارد و به جایش  یک تومنی  بگذارد و  مامان آدم هم نفهمد و یا می شود به جای  خرید تی  تاپ!! و نوشابه زرد از  بوفه مدرسه برود  همکلاسی  لوسش را یک گوشه گیر بیاورد و  ته ساندیچ سیب زمینی  و ماست چکیده او را همان جا در بیاورد و پول توجیبی  اش را روی  هم جمع کند و وقتی  یک تپه شد!! بدهد برای  دهه مبارک  و حس رضایت  همه سلو های رو به رشدش ( رو به دزدش!!) را عطر  اگین کند . من فهمیدم در  این روز  ناظم ها مهربان تر  ومدیر ها نرم تر  می شوند و  معلم ها با ترکیدن تخم مرغ های  رنگی  مملو از  پولک های  طلایی روی سرشان در بدو ورود به کلاس خیلی  خوشحال   می شوند ولی  نمی دانم چرا وقتی  یک تخم مرغ  درسته خام را با هیجان روی سقف  زدم و همه آن زیبایی  های طبیعی روی  کله معلم فرود امد  تا ساعت ها در  دفتر  مدرسه یک لنگه پا بودم و  مادرم هم فردایش  مجبور  شد بیاید مدرسه و یک چیزهایی بنویسد و امضا کند  و زیر  چشمی به من بفهماند برویم خانه حسابت را میرسم پدر سوخته!!! تازه آن موقع ها کلی  حرف های  زیبا  و  انسان دوستانه و  پروشی هم یاد  گرفتم سر  صف:  مرگ بر  امریکا..مرگ بر انگلیس .. مرگ بر   اسراییل ....درود  بر  خمینی ..سلام بر  شهیدان.. مرگ بر منافقین و صدام و انقدر از  ته حلق  فریاد  میزدم  و مشت های  کوچکم را به سمت اسمان پرتاپ میکردم که تا بزرگسالی  ام هنوز  در  ذهنم بود می شود  آدم کلی  حرف بزند و  معنی یا دلیل  هیچ کدامش را هم نفهمد وهمه هم تشویقش  کنند و به به بگویند. چشم و هم چشمی و کلاس  کی  خوشگل تره و بدبخت کلاس  دومی  ها از بس  گدان ننه باباهشون که پول تو جیبی برای  تزیین هم به بچه ها نمیدن و این چیزها که  من تا آن موقع در  خانه هم نشنیده بودم به طرز گوش نوازی وارد ذهن و  مخم شد و تا وقتی  بزرگ شدم هم یادم بود اگر  برای  فلان مهمان سینی  سیلور با فلان نوشیدنی را نیاورم  ممکن است به سرنوشت کلاس دومی  های زمان بچگی  ام دچار شوم...خلاصه از برکات دیگرش  هم تعطیل شدن کلاس  ها و  هل دادن بچه ها در راهرو به سمت  حیاط  بزرگ مدرسه بود تا همگی  با مقنعه هایی که از بالا  تا روی  چشم هایمان امده بود و از  پایین تا روی شکم !!! و  مانتوهایی که آستینش  باید  بادو دکمه محکم و  سفت بسته می شد  تا خدایی  نکرده کسی  مچ زردنبود و  لاغر دخترک دبستانی  ها را نبیند برویم و  انقدر  جیغ برنیم تا یا د بگیریم وقتی بزرگ شدیم هر  کس  بیشتر جیغ بزند و مشت بی اندازد در هوا  حتما  در زندگی  برنده تر  خواهد بود .... تازه انجا بود که فهمیدم  آدم مگر  خر  است از  جیب  خودش  خرج کند!!؟  راحت می شود  با احساسات  گاگولانه چند تا بچه بازی  کند به اسم مسابقه و غیره و بعد  سرش ر ا بالا بگیرد و از  زجر و سختی  عده ای  زیاد  ..خوشی و  غرور بدو بدو کند بیاید  توی صورت آدم بنشیند و  تا مدت ها هم نرود... چرا از  جیب  خودمان   خرج کنیم... 

خلاصه ما  از  همان کودکی  با مفاهیم بزرگ و اموزنده ای!!  اشنا  شدیم که برای  دیلیت  کردنشان از  ذهنمان هر  چقدر  هم تلاش  میکنیم باز  هم رگه هایش مثل جریان یک اب  گل الود ارام و  بی صدا در  همه جای  ذهن و روحمان  جاری  است و همه ملافه های  تمیز روحمان را لکه لکه می کند... 

 تازه از  بوی گل سوسن و یاسمن آمد های  آن روز حالا دیگر  اس ام اس  های با ( بوی  گل سوسن و یاسمن )  ورژن جدیدش  به دستمان می رسد..خلاصه که خیلی  مبارک باشد این روزها برای  همگی  .. یاد زباله دان تاریخ  و چاق و لاغر و  عمو قناد که همه پای  ثابت ان خاطرات بودند هم بخیر ..  

 سرودی که من با چشم های بسته دادمیزدم و با حس و حال می خواندم و این ها در  ذهنم می امد :

 ما بچه های ایران، جنگیم تا رهایی 

 ترسی به دل نداریم از رنج و بی غذایی

( تصویر  چند تا بچه که سعی  می کنند  طناب ها را از  دسته ا و پاهایشا ن باز  کنند و  کاسه های  آهنی  خالی  از  غذا هم ان طرف  تر  افتاده)

فریادمان بلند است نهضت ادامه دارد

 حتی اگرشب و روز بر ما گلوله بارد  

تو..تو..تووو...تووو   ...دوففففففففف .دوفففففففف ..تق  تق..صدای  گلوله بود که می بارید)

از توپ و تانک دشمن هرگز نمی هراسیم

دشمن گیاه هرز است ما مثل تیغ داسیم  

اینجا در  ذهنم دریک  زمین کشاورزی  داس  به دست  دارم از  دست گاوهای  گنده که  با شدت به سمت  من  می آیند  فرار  میکنم

دشمن خیال کرده ما نوگل بهاریم

اما امام ما گفت ما مرد کارزاریم 

یک گل کوچولو که یک تانک می رود رویش و گل له می شود و روی  خاک مچاله.....در ذهنم نمی  گنجید چطور  می شود هم گل بهار باشم و هم مرد کارزار!!

فریادمان بلند است نهضت ادامه دارد

حتی اگر شب و روز بر ما گلوله بارد 

تو..تو..تووو...تووو   ...دوففففففففف .دوفففففففف ..تق  تق..صدای  گلوله است که می بارد بر سرم)