تی شرت و نخ شیرینی

 الوعده وفا....این شما و  اینم خاطره ای که قول داده بودم.

خب بلاخره من فرصت کردم یکی دیگه از  این خاطرات آبروبر  بچگی و نوجوونی و دوران بی عقلی!! رو براتون تعریف  کنم.اون قضیه شلواره و خشتک و اینا که هنوز یادتونه؟ مرامی که همکلاسیم گذاشت و به کسی  نگفت؟ خب یکم حال و هواتون رو آماده کنم و برم سر اصل قضیه

خب یادتونه که گفته بودم من تپل مپل و قلقلی بودم توی  همه عمرم!!0 البته الان دارم رژیم مییرم ..نه رژیم داره منو میگیره!!) خلاصه من تا مدت ها یعنی  تا 13 سالگی  اینا با ااینکه با توجه به  وضعیت کپل مپلی بودنم  لازم بود سو.ت.ی..ن    تنم کنم ولی  همش  ازش بدم میومد و  فرار میکردم..راستش  خجالت میکشیدم و  فک میکردم الانه که اونو تنم کنن و فرداش شوهرم بدن!!!خلاصه یه بار مهمون داشتیم و  من کاملا متوجه نگاه های  اقای  مهمون شدم وقتی  داشتم راه میرفتم!!!و البته نمیدونم چرا تا اون موقع متوجه نشده بودم که خب  آقاهه  یا هر کس دیگه حق  داشته و اوضاع ضایع تر  از این چیزا بوده . اون روز  خواهرم هم فهمید و  چپ چپ نگام کرد و وقتی  مهمون ها رفتن منو کشوند تو اتاق و  گفت یالا بالله همین الان باید بپوشی...خجالت داره..ندیدی یارو داشت هی  نگاه میکرد..خب  مثل آدم هم که راه نمیری انگار شتر  داره راه می ره!! خلاصه  از او ن اصرار و از  من انکار و من موفق شدم باز هم از زیرش  در برم و ضمنا کلی هم تو فکر رفتم که چکار کنم که مجبور نباشم اون لباس رو بپوشم.جهت تنویر افکار عممی باید بدونین که اون سال های  جنگ اصلا مثل الان نبود که اینهمه مدل و رنگ و سایزهای  نوجوون و شیک و خوشگل جینگولی باشه.قشنگ یادمه که لباسه آبی فیروزه ای بود و مامانم داده بود  خانم همسایه دوخته بود!!!  چون کاملا نخی بود و ضمنا اونجور که اونا میگفتن و من سر در  نمیاوردم کاسه هاش!!!! رو خیلی خوب برش  میزد بنده خدا!!خلاصه هی  نشستم  هی فک کردم هی راه رفتم هی فک کردم هی  خوردم و باز هم فک کردم تا اینکه یه چراغ تو کله ام روشن شد ..اره خودشه...خود خودشه!! بدو بدو رفتم و یه نخ شیرینی پیدا کردم همین ها که دور  جعبه شیرینی میبندن.حالا فقط  به بقیه اش  گوش  کنین و به  عقل کلی  که داشتم بخندین..نه گریه کینن بهتره...

رفتم جلوی اینه و اول یه زیر پوش پوشیدم...بعد تا جایی که جا داشت این زیر پوشه رو با دستام کشیدم پایین و  بالا تنه رو صاف  صاف  کردم..بیچاره ها  اون اعضا و  جوارح داشتن خفه میشدن بعد این  نخ شیرینی رو محکم دور  کمرم و روی  زیر پوش بستم و  گره کور زدم که باز نشه!!! و نهایتا روش  یه تیشرت پوشیدم..کاملا یادمه یه تی شرت صورتی بود و من عاشقش بودم. خلاصه  هن و هن کنان وقتی  پروژه می می  غیب کنی!!!  تموم شد یه نگاه تو آینه انداختم.به به به!! همه چیز صاف و صوف  شده بود و اصلا هم لازم نبود اون لباس  بی ادبی رو بپوشم...آقا خوش و خندون اومدم راه برم که دیدم انگار دارم خفه میشم..یخده اون لنگر!!!! رو شلش  کردم تا یکم مولکول های  هوا به زیر تی شرت نفوذ کنن و  اعضا و  جوارح!! خفه نشن و سیاه کبود شن و ببرنم از بیخ ببرن برام!!!!خلاصه بابا از سر  کار اومد و  منم رفتم جلو و با سر بالا و  افتخار بهش  سلام کردم دیدم بابا چشماش رو چند بار به هم زد و با تعجب دوباره به تی شرت    و  من نگاه کرد و زل زد توی  چشمام و گفت تو خوبی بابا؟ وااااا چرا بابا اینطوری  نگاه میکنه؟ محل ندادم و رفتم طرف آشپزخونه تا چیزی بخورم  و دیدم داداش کوچیکه تا چشمش به من افتاد زل زد به تی شرته و  بعد چشماش رو چند بار  باز کرد و بست و بعد گفت تو خوبی  صمیم؟  واا چرا همه  امروز  حالم رو میپرسن؟ خب  معلومه که خوبم...یه ذره که گذشت دیدم انگار یه جورایی شده...یه چیزی عادی نبود تو من...رفتم جلوی  اینه و دیدم خاک بر سرررررررررم!!! این نخ شیرینی بیچاره طاقت نیاورده و داشته پاره می شده و یه ور  اعضا و جوارح!!! تونستن خودشون رو از اون زنجیر  ازاد کنن و در بیان و با ملکول های  هوا دست بدن و یه طرف  دیگه بیچاره ها اون تو موندن و دارن دست و پا میزنن..حالا اینا به جهنم!!! چه منظره ای شده بود...یه ور صاف و صوف  و روبراه و  طرف  دیگه قلمبه و بیرون زده و  ضایع!!!! اخخخخخخخ که چقدر  خجالت کشیدم...اخ که داشتم میمردم از زور  حس بیچارگی ...اصلا میخواستم بکنم بندازمشون جلوی سگ!!! دوباره نخ شیرینی رو باز کردم و این بار دولاش  کردم و  محکم تر بستم و  باز خیره خیره از اتاق  اومدم بیرون.. مامان داشت غذا رو می کشید و همه سر سفره نشسته بودن ..تا رسیدم و همین که خم شدم تا بشینم  این نخه گفت جرررررررت و کلا تیشرته هم یهو رفت بالا و  نخه افتاد پایین  و منم همونطور  که دولا بوده  سیخ موندم  و ...فقط  تصور کینن چه صحنه اش شد..بابا که زود به سقثف  نگاه کرد... داداشی  ها پقییییییی زدن زیر خنده...مامان لبش رو گزید و  گفت استغفراللهه باز  این بچه.... .... صبا خواهرم  چشم غره رفت و  ببخشیدی گفت و منو کشون کشون برد تو اتاق!! حالا من میگم نههههههههههه نیمخوام اونو بپوشم..او میگه غلططططططط کردی...یالله همین الان... و  منو چسبوند به دیوار و گفت یا الان پشتم رو میکنم وتو میپوشی  اینو یا  میبرم میدم بابا بیاد تنت کنه چون زورش  بیشتره!!!( الهی بمیرم برای خودم که باور  کردم ) به چیز خوردن افتاده بودم...بهش  گفتم همه  پول تو جیبی های  این ماهم مال تو..نه اصلا هر چقدر بخوای  الاغ سواری  کن روی  پشت من..اصلا  همه خامه های  وسط  شیرینی  ها تا یک ماه مال تو...نخیرررررررررر راضی  نمی شد که نمی شد..خلاصه  مثل عروسی که از  حجله در میاد و همه پشت اتاق  واستادن با لپ های  گلی و کلی  خجالت و عرق  کف  دست!!! با خواهرم از در اتاق اومدیم بیرون...نیش  این داداشی  ها پدر سوخته باز شد ولی  دیدن نه ظاهرن قضیه  حل شده..خلاصه  به ضرب چسبوندن به دیوار و تهدید ناموسی و اینا ما زیر بار رفتیم.جالبه بعدا انقدر  خوشم اومده بود که به زور از م جدا می شد!!!!

چقدر بچگی  هامون ساده و زود باور بودیم. چقدر شرم و حیا از بزرگتر و بابا داشتیم. چقدر خواهر برادرا مراعات حال همو میکردن!!!! یادمه یه بار با سهیل که از  من 4 سال کوچیکتره (داداش بزرگه مثلا) دعوامون شد .اون 10 ساله و قلدر  و  تپلی و منم  کله پر باد و  آبچی بزرگش مثلا!! ( البته من خواهر دومی  هستم) اقا دعوا بالا گرفت و دست به یقه شدیم و من بکش و اون بکش و من بزن و اون بزن و نمیدونم چطور شد  که من موهاش رو گرفتم و با تمام توانم کشیدم که داشت از  درد میمرد ولی  اخ نیمگفت  و اون نامرد هم  این یقه لباس  منو گرفت و  آنچنان کشید که تپ تپ تپ تپ همه دکمه هاش  از بالا تا پایین کنده شد و افتاد زمین و سهیل با چشمای  گرد نگاه کرد به من و  زود پشتش رو کرد و گفت وای  بدو برو لباست رو عوض  کن بیا...جالبه که رفتم و لباسم رو عوض  کردم و اورکت آمریکایی بابا رو تنم کردم و برگشتم و دعوا رو با هم ادامه دادیم....آخرش تو مشت من موهای  اون جا مونده بود و روی شونه و  دست من رد پنگول ها و مشت های  اون.... روزهای بچگی  من اونقدر با سادگی  و معصومیت بچگانه  گذشت که دوست دارم برگردم توی  همون دنیایی که غصه ام دزدیده شدن!!! یه دونه  آلبالو از  درختم بود( توسط  نیروهای خودی)  و  خوشحالی ام چیدن ریحون تازه از  باغچه خونه و دنبال گربه ها کردن توی  حیاط و پخخخخخخ کردنشون روی  دیوار !!!!