داشته های من

یه تعدادی از  نظرات  رو نشون نمیده  نمیدونم چرا .. دارم بر میگردونم ..  نگران نشید لطفا .  

دیروز  داشتم با خودم فکر  میکردم من جزء اون دسته زن هایی  هستم که به شوهرشون شهامت میدن برای  جلو رفتن یا  از پشت محکم میگیرنش و نمیذارن بره جلو ..من بهش باور  و  اعتماد میدم یا تصویری  که جلوی روش میذارم یک مرد بی کفایت و غیر مسول هست ؟فکر  میکردم  وقتی  به روزهای  سختی که گذرا هستند میرسم باید  از  موضع  خودم کوتاه نیام و  همون طوری که دلخواهم و در شانم  هست خرج کنم  یا خودم رو به اندازه موجودی  فعلی  همسرم ( نه توان بالقوه اش )  محدود کنم و آستین هام رو بزنم بالا و  خودم وارد گود بشم ؟  یا اصلا نه ..بهتره بیزینس  شخصی  خودم رو داشته باشم بدور از  نگرانی برای  داشتن یا نداشتن کسی دیگه ؟حالا چرا این فکرا رو اون موقع کردم :خب  واقعیت این بود که موجودی  گوشت خونه ما به این ترتیب بود : گوشت چرخ کرده  تموم شده بود ..گوشت خورشتی  نداشتیم ...مرغ یکی دو بسته  کم حجم مونده بود ... یک بسته سینه مرغ ریز شده بود  و  ..همین دیگه . خدا بده برکت. وقتی  چک میکردم  با خودم گفتم حتما غصه  میخورم .ولی  نه  در  کمال تعجب  اتفاقی نیفتاد . من بلند شدم از سر فریزری که با هزار  چیز  دیگه پر شده بود ..خدا رو شکر بادمجون سرخ کرده  داشتم .. سبزی  سرخ کرده و  کوکویی و آشی  داشتم ( در  حد  متوسط) .کلی سیر سرخ کرده مامان برام درست کرده بود .. و از یان دست چیزها . خب  من تو  هفته قبل دو بار به همسری  اعلام کردم گوشت لازم داریم . اتفاقی  نیافتاده بود . مسلما گوش هاش  مشکل شنوایی  نداشتند  .اوکی  پس باید  خودم یک راه حل پیدا کنم . دیروز  کلاس  داشتم  ساعت شش . شروع کردم .ساعت سه و نیم  یعنی  نیم ساعت بعد از رسیدنم  کوکو سبزی  تازه با  زرشک تازه  و دورچین گوجه خیار شور و  ماست وخیار برای  ناهار آماده بود  با نون سنگگ تازه ... بعد  مرغ های  مهربون رو گذاشتم بپزن با ادویه و  سبزیجات  برای  الویه ..برنج هم نم کردم . یعنی  مقدمات  شام شب . بیشتر که فکر  کردم دیدم چه جالب .من میتونم با کالباس  های  تازه و  خوشمزه  الویه درست کنم  و مرغ ها رو مزه دار کنم و باهاش  ته چین درست کنم..اومم ..فکر  خوبی بود . سیب زمینی  و  تخم مرغ  هارو پختم ... سس و ماست  و ادیوه رو  با مخلوط  خیار شور و  کالباس  مزه دار کردم  و گذاشتم یخچال . نیم ساعت بعد  هم رفتم کلاس و  شب برگشتم . ساعت  دقیقا  8 و نیم بود  الویه ردیف شد  چون فقط  رنده کردن مواد مونده بود و  نمک و اینا ..و مرغ های  ظاهرا  ناچیز و  به درد نخور   شدند  مواد  لابلای یک ته چین مرغ خوشمزه ..با زرشک و  زعفرون و  کمی  کره و  این چیزها . یعنی  من دیروز با همین مواد  موجود هم ناهار  داشتم .هم شام خوب  که پسرک و همسری  کلی  تعریف کردند ..هم ناهار فردا  و همه هم  به اندازه و  در  حد مقبول  ذائقه همسری ...  

خوشحال بودم  نه برای  اینکه ادای  زن های قانع رو در آورده بودم .. البته اون هم  خودش  هنری  هست ..چون روی  داشته هام زوم کرده بودم نه  نداشته هام ... میتونستم به خیلی  غذاها فکر  کنم که  میشد درست کرد و چون موادش رو نداشتم نمیتونستم درست کنم ..اما این کار رو نکردم ..با همین چیزهایی دم دست  بدون اینکه همسری بفهمه اوضاع یک ذره بیریخته!!!!  خیلی  معمولی و مثل همیشه و  انگار  همین الان اراده کنم هر  چیزی رو میتونم از  تو یخچالم در بیارم رفتار  کردم .. این تصور  باعث نشد یخچال من پر  تر بشه ..اما فکرم رو به کار  انداخت ..   

 برام جالب بود ..من د ر چند روز قبل یک جورایی  ، تغییر کرده بودم ... ذهنم داشت میرفت طرف یک چیزهای  جدید در زندگیم ..دست از  غر  زدن برداشته بودم و  به راه حل فکر  میکردم .گفتم راه حل یاد  یک چیزی  افتادم .   یکی از  آشناهام با استرس و  ناراحتی زیاد  برام تعریف کرد بلاخره کارش با دوست پسرش  به جاهای باریک و  رابطه ای  دور  از  کنترل در  منزل  ایشون کشیده شده  سریع فکر کردم الان باید  چکار  کنه؟ نمی شد  سرزنشش  کرد ..نمی شد  گفت  تو دیگه سقوط  کردی ..باید بهش  امید  میدادم که خودش رو بکشونه از رابطه بیرون .. .. دوست پسر  داشتن شاید  عادی باشه و  رابطه های  بعدیش ..ولی  وقتی  آدم دو تا بچه داره و شوهری که اون موقع خونه نبوده  و  کسی که نقش  قرص مسکن روبرای دردهای این  آدم ایفا میکنه قضیه فرق  میکنه .. حس  عذاب  وجدان شدیدی  داشت ..بهش  گفتم باید  کات کنه با طرف .. چون دیگه وارد مرحله ای شده که نمیتونه کنترلش  کنه . نیازهاش رو ..تا الان یک جوری  باهاشون کنار  می اومد .اون داشت محبت های  ندیده و حر فهای  نشنیده رو در  جای دیگه جستجو میکرد و خب  یک نفر بود که ادعا یمیکرد براش  جون میده ...مشکل اساسی  این زن و شوهر  با چیزی در  حد  طلاق یا اصلاح رفتارهاشون از    کودکی تا  بزرگسالی فقط  درست میشد .من بارها و بارها  دیده بودم هر کدوم شمشیر رو از رو بستند  برای هم .. اینا مهم نبود ..دیشب  تمام مدت فکرم مشغول بود چکار  کنم براش و  یکدفعه اون  چراغ روشن شد ..رهاش کن .. تو مسوول دیگران نیستی ..اون آدم این اتفاق رو برات تعریف کرد تا وجدان خودش و سنگینی قضیه رو حل  کنه  و این سنگینی رو انداخت روی شونه ی  تو ... مراقب خودت باش  صمیم ..وقتی بهم گفت اصلا امکان نداره  با این آدم کات کنه و  اونقدر هم جسارت و جرات نداشت که با همسرش زندگی رو تموم کنند  و  انقدر هم توانایی  و شجاعت نداشت که خودش رو و باورهاش رو عوض کنه و  دنبال یک چیز درونی بگرده برای  این زخم ها  ..خب  من جز اینکه لطفا برای  کس دیگه ای  تعریف  نکن و هر چند  اشتباه بزرگی بوده ( از  نظر  ارزش های  اخلاقی  حداقل  نه قوانین حقوقی) باز هم  به ستار العیوب بودن خدا اعتماد  داشته باش و  خودت رو در  شرایط  تکرارش قرار  نده و درکت میکنم ..برات سخت بوده اون لحظه و بعدش ..و  لطفا به خودت  حرف بد نگو و  خودت رو خورد  نکن ولی اسباب بازی  یک بچه ی  کوچولو هم نشو  ...اکتفا کردم و  ذهنم رو ازاد کردم ...شاید شماها ندونید ولی من قبلا درگیر  سوال ها و مسایلی که باهام مطرح میشد میشدم..یک بار سنگین روی  دوشم بود ..الان یاد گرفتم بیشتر از  خود طرف  جوش نزنم ..بهش بگم به نظر من چکاری بهتره انجام بشه و بعد اجازه بدم خودش تصمیم بگیره ...دیروز   روز  خوبی بود ..فهمیدم  مرز بین پرواز  و سقوط  خیلی باریکه ..و  بیشتر از قبل فهمیدم هیچ چیز در  دنیا گارانتی  نیست که موندگار باشه جز صداقت ودرستکاری ..که یک  جایی بلاخره جواب  میده تو زندگی ادم .. به شرطی که چاشنی  اون درایت باشه و  موقعیت سنجی ..

 و متاسفانه این  اولین  موردی  نیست که این یک ی دو هفته اخیر  می شنوم .. رابطه ای که از  کنترل فرد خارج شده و طرف مونده و  چاله ی  پر  گل و لایی  که نه توان داره و میخواد  پاش رو بکشه بیرون از توش و نه میخواد بو و  آلودگیش رو کسی ببینه ..و اگر هم کسی  دید بگه چه باغچه ی  زیبایی ..به به ..چه گل های  معطری ... 

من برای  خودم و  همه آدم ها از  خدا توان و نیرویی رو  آرزو میکنم که محافظ ما باشه .با هر  اسمی که راحت تر هستیم  باهاش :چه اسمش  ایمان باشه ..چه اخلاق ..چه اصول فردی ..چه اصالت  خونوادگی..چه موقعیت سنجی ..چه کنترل نفس ..چه قدرت  نه گفتن ..چه عرف و قراردادهای اجتماعی ..هر چی که  هست فقط یک چیزی باشه ... یک رشته  ی  نگهدارنده ...فقط باشه .