روز زن ...روز مادر ...

آدم باید  گاهی! با چشم های ریز شده و دقیق ، به  واقعیت های  زندگیش نگاه   کنه  و بین انتخاب هایی که داره : قهر ..خود خوری ..خشم ..حس  ناسپاسی ... حس  کم اهمیت بودن..حس بی تفاوتی ..شونه بالا انداختن ولی  اون ته ته ها یک چیزی  دلش رو خراش  دادن ..بین همه ی  این ها بگرده و یک  حس  رنگ و جون دار و بی ازار  رو پیدا کنه و مثل یک پازل تیکه تیکه حس های خوب رو به هم بچسبونه و بعد  خودش رو با شرایط  وفق بده ..شرایط رو  کوتاه بلند و بالا پایین کنه و خودش رو هم ...یعنی  انقدر   مانور بده و   پیچ و  خم  بده به خودش  تا تیزی  اون موقعیت  ازار دهنده ! آزار دهنده نباشه دیگه ...وقتی شرایط  جوریه که شما  چهار سال  هست که مامان شدید و  رسما کادویی  دریافت نکرده اید  در  این روز خاص از  طرف  همسر و نی  نی (با احتساب یک سال بارداری ) و علتش هم چیز خاصی  نیست مگر این که همسر  خیلی  دوست نداره  در  قالب  این مناسبت ها به زور  جاش  کنند!! و البته تا یادم نرفته بگم که پول نقد به نظرم دریافت شد یک بار !! و همسر هم در  این سال ها در  عوض  کمی زودتر یا دیرتر از  اون مناسبت به  یک بهانه ای  خوشحالت کرده ..اون هم در  حد و ابعاد بزرگ ..اینه که امسال  دیگه چون جنبه آموزشی  این قضیه برای  پسرک مطرح بود و مهم از نظر من و  امسال سال قدر  خودت رو بدان  هست  ..این شد که همین طور که لابلای  گل های  زیبا و  انتخاب های متعدد برای  مامان خودم و  مامان جون می گشتم ته  ذهنم هم در  جستجوی یک چیزی بودم امسال که اون  ناراحتی  نهفته و  نشون نداده رو  برطرف کنم و  اجازه ندم امسال هم  همزمان با تقدیم کادو به مامان جون وقتی  می پرسه ازم که خودت چی گرفتی  ..کمی   مکث کنم و بگم یک قابلمه ماچ!!!  

من دلایل همسری  رو می دونم ...شرایط   اون روزها  رو ...شرایط ذهنی و  مشغولیت هاش رو ..ولی  خب آدم برای بعضی چیزها باید برنامه ریزی کنه ...می دونم عمدا یادش  نمی رفت ..ولی این روز  خاص ..برای من از وقتی مادر شدم یک روز  معنی  دار بود ..خلاصه این شد که فکر کردم ...فکر کردم چکار کنم که هم دل خودم خوشحال بشه هم همسری  ..چکار کنم  که بد عادت نشه ...فکر نکنه من برام اهمیتی  نداره  ...برای مامان جون یک دسته رز قرمز  بلند گرفتم برای  گلدون کریستالی که مدت ها بود خالی  مونده بود و  مامان جون وقت نمی کرد و  خیلی  هم به سلیقه خودش  مطمئن نبود و اشاره کرده بودهر وقت فرصت کردی بریم یک چیزی برای  این ها بگیریم ...و فرصت نشده بود تو این دو ماه اخیر ... 

برای مامان خودم  هم ایشون به صبا پیغام داده بود مامان جان..برای من هیچچچچچچچچچچچچچی  نگیرید ..راضی  نیستم ها ....هر چی  خواستید بخرید  !!! پولش رو بدید که من برنامه دارم براش ...ای  جان دل من ..خب آدم رک و بی تعارف اینجاها آدم تکلیفش با هاش  مشخصه ..مرسی مامان که خودت گفتی  چی رو ترجیح میدیم ...حالا گیرم یک عده کج کج نگاه کنند به من و خواهرم که می خواهیم پول بدیم بهت و فکر کنند انقد ر ارزش  نداری برای ما که وقت نمی ذاریم ..اوکی ..مهم نیست ..مهم اینه که تو اون رو ترجیح میدی ....خب  اینم از  مامان ...می مونه خود صمیم من ...اوممممم... لابلای  حرفام به پسرک که وقتی  پرسیدم برام چی  میخری ؟ گفت یک تفنگ گنده!!!(شانس  نداریم واالله!!)  و منم طوری که بقیه بشنون!!! بلند گفته بودم  کتاب دوست دارم و همسری  خندیده بود ...ولی خب  یک زر مفت بود راستش ...کتاب  رو عاشقشم ولی نه برای هدیه روز مادر ....کتاب رو دوست دارم دست تو دست همسر برم بیرون و  خودم از  لابلای کتاب های   کتاب فروشی  دست بندازم تو  قفسه و  بکشمش  بیرون و بوش کنم و  ورق هاش رو لمس کنم و دو صفحه اش رو پراکنده بخونم و به دلم که نشست  بخرمش ...تازه همین اواخر یک کتاب  جامع آموزش  شطرنج برام خریده بود همسری  و کتاب  سیر تا پیاز  آشپزی  نجف   آقای  دریا بندری رو هم که مدت هاست ..چند ساله ..دلم می خواست داشته باشم رو هم نخریدیم انقدر تا از بس گرون شد  دیگه یاد آوریش  نمیکنم ....خب تو سفر که بودیم و تولد من که شد  خودم رفتم و یک  دامن لی  خوشگل تا زانو  از یک فروشگاه جینگیلی  خریدم برای خودم و به همسری گفتم این رو برای خودم خریدم ..اگر  ایده ی خاصی  نداری  اینجا ..میتونی  پولش رو بدی  و از طرف تو به خودم تقدیم کنم ..خندید و لپم رو کشید و گفت از  دست مغز  تو!!!! این شد که رفتم توی  مغازه ..لابلای بوهای  مختلف  و رایحه های متنوع ... این   رو برای  خودم خریدم ...پولش رو دادم و به خودم  گفتم تو ارزش داشتنش رو داری ...قیمتش ..راستش برام راحت نبود خیلی اون موقع  ..ولی مهم حسی بود که موقع تستش ..با تصور  داشتنش و  مناسبتش  اومد  توی  دلم ..توی ذهنم ...به خودم گفتم تو  همسر  خوبی  هستی ..تو زن خوبی  هستی صمیم ..تو سعی میکنی  مادر  خوبی باشی ...خوب یعنی به فکر همسر و بچه ات هستی ولی   خودت رو زیاد فدا نمیکنی ...خودت رو بی ارزش  نشون نمیدی ..بهترین بخش  خورشت رو فقط  جلوی  اون ها نمیذاری  چون این  خوب  بودن نیست صمیم ..برای  راحتی  خونواده  خوابت و  خوراکت و  ارامشت رو کم نمیکنی همیشه  ... وقتی  نون صبحانه کم هست  نون رو سه قسمت مساوی  می کنی  و نمیگی  من میل  ندارم  الان ...(البته هنوزم از  دستم در  میره گاهی !!)و تو مدت هاست اینو  فهمیدی  که ارزش مند بودنت رو نشون بدی به دور و بری هات ......اون روزی که اون کفش های  ورزشی  خوب  رو برای  خودت خریدی  و همسر کمی تعجب کرد از قیمتش و  تو گفتی  پاهام باید راحت باشند ..برام مهم بود  ... و  همسر  نگاهت کرد و لبخند زد ..خب اون موقع اون حس خوب  به دنیاها می ارزید ... اون موقع من خودم رو بانویی  دیدم که حتی اگر  هیچ کس رو نداشته باشه (خدایی  نکرده) یکی هست که قدرش  رو میدونه ...و چه کسی  نزدیک تر از  اون ... 

شب به همسری  گفتم برام هدیه چی  می خوای  بخری؟  دستم رو گرفت و آروم نوازش کرد ..گفت خودت گفتی  کتاب ..گفتم کتاب که جزو مهریه من هست ..یادته  که !!؟   خندید و گفت  نه بابا!!!پر رو ...!  گفتم یک چیزی  خریدم برای  خودم ..اگر  دوست داشتی  و فرصت نمیکنی  بری  دنبال چیزی بگردی  میتونه هدیه از طرف  تو باشه ...کنجکاوانه نگاه کرد به بسته  و گفت این که پکش  باز  نشده ...از روی  شکلش خوشت  اومد؟گفتم نه عسلی ..تستر  هم داشت ..من اون رو برای  تو خونه گرفتم ..برای  خود خود همسری و وقتی بهش گفتم این عطر مخصوص تو  هست ... برای خونه ..چشماش برق زد ...خدایا چقدر برق این چشم ها  هنوز  دوست داشتنی  هست برام ...تازه خوشحال هم شد ...قرار شد  تو  مهمونی بهم بده . من برای  این که مامانم خسته نشن و زحمتی  نباشه براش  ازش  خواستیم اگر اشکالی  نداره مهمونی روز  مادر  خونه ی  ما باشه ..یادتونه  روزی که خونه مون رو گرفتیم و این خونه رو پیدا کردیم من گفته بودم انشالله همیشه روزهای  خوب و  مهمونی های دور  همی  توش  داشته باشم ؟ خدا انگار  شنید این آرزوی من رو ..قرار شد  خواهرم و برادرم هم  بیان و  همه خونه ما باشند .از  اون طرف  با خودم گفتم  من و  جاری جون یک سر  شب  عید  می خواهیم بریم خونه مامان جون برای  تبریک روز مادر ..و بهشون هم گفتیم  یک ساعت حداقل و لطفا شام درست نکنند ( چون سخته براش) پس  به همسری گفتم چطوره فقط مامان جون و پدر  جون رو بگم ؟ آخه از شما که پنهون نیست ..من و خواهرم قرار شده بود  این مهمونی رو دنگی دونگی  کنیم ..خب وقتی من مهمون داشته باشم  کمی بیشتر  می خرم و  میشه سهم مهمون ما ..مامان اینام که مهمون ما هستند ...البته من پیشنهاد کردم به همسری که دنگ و دونگ نکنیم  دیگه ..ایشون فرمودند  مزاحم  مهمونی  های راحت نشم لطفا!! و بذارم بیشتر  دور هم باشیم ..خوب حرفی بود اینم ... 

خلاصه که آخر  هفته مهمونی  روز  مادر  ماست  و  امیدوارم شماها هم دور  هم خوب و  خوش باشید ..و اگر  خدایی نکرده  مادر  نیست کنارتون و  مسافر شده چند وقت . براش   هدیه بفرستید ..به یادش باشید ..باو ر کنید   هدیه ها میرسه بهشون ....و  غصه نخورید ...مهربون تر  از  مادر مراقبتونه ...   

من هم این روز به مامان گلم ..مادر شوهر  خوبم ...خاله جان مرحومم که سالروز  فوتش و روز  مادر  مصادف شده با هم ..و خوب مادری کرد برای  همه ماها ..و مادر بزرگم که سالگردشون تازه گذشت و برای همه ی  خانم های  مسافر ..مادرهای  مسافر ...مادرهای  مریض ...مادرهایی که شاید  نمی تونند حرف بزنند ...برای  همه اون هایی که هستند و مادر شدند یا خواهند شد و کسانی که نیستند و  وقت شد که مادر  بشند و شدند و  اون هایی که حتی فرصت مادر شدن رو هم نداشتند ...به همه و همه تبریک میگم و ببراشون خیر و برکت  الهی  میخوام ...و بخصوص  به  همه ی  دوستان و خوانندگانم ...شماهایی که بودنتون بزرگ ترین داشته ی واقعی من هست ...به همتون تبریک میگم و   امیدوارم شرافت و انسانیت  محدود به زن و مرد نباشه هیچ وقت ...روز همتو ن مبارک ... 

روز صمیم دوست داشتنی من هم مبارک ...