مهمانی

به کامنت ها پاسخ دادم.

این پست بعدا رمز دار می شود . 

سلام  

ببخشید پست قبلی نتونستم به همه جواب بدم.از مهمونی پرسیده بودین . اولش بگم که خیلی خوش گذشت بهمون .  و بعد اضافه کنم که  چی فکر میکردیم و چی شد!! البته به نظر بقیه اصلا هم بد نبودولی شما فکر کن  من ساعت 12 ظهر  یکی  تو سر  خودم میزدم یکی  تو فرق سر  صبا که یالله جون بکن کف آشپزخونه رو زودتر بشور  دیگه . این وسط دخترکش هم آی  تا میتونست  غربتی بازی در  اورد و من داشتم به خطوط بحرانی  اعصابم نزدیک و نزدیک تر  میشدم . من هیچ وقت با خواهرم اینطوری  حرف نزده بودم خودش بهم گفت بعدا که صمیم از  ترس داشتم جون میدادم  و جرات نداشتم یک کلمه حرف اضافه بزنم تو اون شرایط  تو!!به سلامتی یک کمر  دردی  هم گرفتم همون روز  که نگو.چه وقت نشناس!! فکر  کن اعصاب آدم برای مهمونی  اسیب پذیر باشه بعد  از  اون لحاظ هم اعصاب بره مرخصی و کمر درد و  هزار تا کار  نکرده  هم مونده .  متاسفانه یا خوشبختانه ته  چین و  سوپ رو وقت نکردم درست کنم. خوشبختانه چون واقعا دلم ساده میخواست .فکر  کنین من تمام مانورم روی  ته چینم بود مثلا!! کیک رو وقت نشددرست کنم. بابا جان من ساعت 8 شب  چهارشنبه رسیدم خونه و فرداش مهمونی بود و همسری هم  دست به سیاه و سفید نزد چون ترافیک کاری  زیادی  داشت و از طرفی  مثلا قهر کرده بودبا من که چرا به من نگفتی  اصلا مهمونی لازم هست بگیریم یا نه!! (کو اون دستمال یزدی من ؟ باز  این دو  تا باجناق رو ما دو دقیقه تنها  گذاشتیم یک چیزی از  خودشون خلق کردند برای ما دو تا خواهر .)یک دور  ایشون رو شسته (با مقدار زیادی نرم کننده!! )و پهن نموده و  اضافه کردیم که دفعه اخرت باشه تو کارهای  مهمونی من دخالت میکنی ..ایشون هم مثل یک پسر خوب و حرف شنو هیچچچ دخالتی  توی  مهمونی من نکردند . فقط شب قبلش  مقادیری من رو بغل  کردند که دلم تنگ شده برات و چرا با من اینطوری  میکنی و من تنها میشم وقتی  تو دوستم نداری!!!!! و کم حرف میشی ما هم گوشامون مخملی که آخ  جون داره چراغ سبز میده تا  فردا حسابی کمکم میکنه  و روش حساب کنم  اگه شما دستت به کاری در  خونه ما رسید دست ایشون هم رسید اون روز!!  ساعت شیش صبح بچه رو زد زیر بغلش و منو بوسید و گفت میبرمش  مهد که تو  به کارهات برسی و  تا خواستم  بگم اوهوووووی ..اویار علی!! واستا کارت دارم  من چجوری این همه کار   رو بکنم دیدم چهار راه دوم  رو هم رد کرده و  دود شد و بخار شد و رفت که رفت !! ای تو روحت مرد ..دقیقا مرکزش هم !! 

شب قبلش  ساعت یازده شب  سالادها و میوه ها و  دسر و  اینا رو بردم گذاشتم یخچال سرهنگ اینا .آخه یخچال  یدکی !!ما دست اوناس یک مدتی و تو یخچال خودمون جا نبود دیگه . خب ما که لازمش  نداشتیم چرا بیخودی گوشه خونه بیفته دادیم کار اونا راه بیفته .برای  سر و صداهای  احتمالی فردا هم ازش عذر خواهی  کردم. بعد یکهو با خودم گفتم ببین صمیم ..الان میخوای  تا ساعت 3 صبح واستی سوپ درست کنی که چی بشه ؟ که نتونی از  خستگی از جات تکون بخوری ؟ سوپ حذف شد به همین راحتی . بعد ظهرش ساعت 11 گفتم ببین صمیم . الان هنوز  کاردها و  لیوان ها  توی  وایتکس هست و  کلی کارات مونده ته چین رو بی خیال شو و یکهو  همه ی  بادمجون هایی که با دقت و ظرافت  چیپسی کرده بودم برای لای  ته چین رو ریختم روی  مواد  کشک و بادمجون و  یکیش کردم ..آما ..مشکل  وقتی  خودش رو نشون داد که مهمون  مسافرمون ازم خواست قبل از هر چیز  براش  از  این قورمه سبزی  مامان جون پز   بذارم کنار  با خودش ببره  ولایت غربت . ما هم  که نمی تونستیم یک پیاله بذاریم کنار، شد یک قابلمه . حالا من به مامان جون سفارش کرده بودم اصلا به اندازه مهمون ها خورشت درست نکنید چون من سه مدل غذای دیگه هم دارم و زیاد میاد و اسراف میشه . فقط بگم  ته ظرف خورشت ها  فقط   اندازه یک ملاقه خورشت زیاد اومد و من مردم از  خجالت . خب درسته هم همه خورده بودند ولی من حس کردم کم اومد واقعا . و توضیح دادم که چرا به علت کمبود وقت مجبور شدم در  اخرین لحظات ته چین  رو حذف کنم وسوپ رو هم در برنامه داشتم که نشد. یک پاتیل ماست و لبو اضافه اومد گفتم هر کس  گرسنه مونده با نون بخوره !! حالا این وسط هم اویار علی خان!!!! بلند جلوی همه به من میگه صمیم جان ظرف جلوی  آقای فلانی خالی شد لطفا پر کنین!!!  تصور  اینکه  ته حلقش زیر زبونم چه مزه ای  خواهد بود بهم آرامش  داد و بعد کاملا تابلو!! به روی  خودم نیاوردم و رفتم ظرف سالاد شور رو پرتر کردم آورم گذاشتم کف دست حضرت آقای شوهر  وقت شناس!!با خنده و زیر لبی بهش گفتم یک کلمه بگی اندازه همین گل کلم هات میکنم!!خورشت نداریم دیگه. بعد هم دیدم الان نگم کلا میترکم بعدش و گفتم خیلی ببخشید من واقعا آمادگی  مهمونی ظهر رو امروز  نداشتم و  کاش  همون شب  می اومدین و من شرمنده تون نمیشدم که گفتن  واییی این چه حرفیه ..ببین چقدر  غذا اضافه مونده . و البته واقعا برنج زیاد اومده بود و  کلی هم کشک و بادمجون و سالادها و   بورانی ها مونده بود . خب اینم از  این  که البته من زیاد دیگه بهش فکر نکردم . چون تلاش خودم رو کردم و میخواستن به حرف من گوش کنند که من وقت لازم دارم .  

بعد   دوستان  و مهمانان واقعا فرهنگی ما!! بساط قلیون میوه ای رو در  اشپزخونه درست کردند و نشستند دورش و شیرینی  بخور و  میوه بخور و  دود بده بیرون!!  من هم از  دور براشون دست تکون میدادم و میگفتم  خوش باشید ..و تو دلم میگفتم آی دلم میخواد  این بو تو خونه بمونه من میدونم و اویار علی!!  بیچاره اویار  علی که  این وسط  زورم فقط به اون میرسید . خنده دارش  میدونید چی بود ؟  صبا وسط  شستن کف آشپزخونه و طی کشیدن و اینا یهو نشست ..بهش  میگم داری  جیش میکنی جلوی  گازم ؟!!!! آخه روی  دو  پاش  نشسته بود  و سرش رو پایین گرفته بود یک ذره ..میگه نه فشارم افتاد پایین .وقتایی که خیلی  کار  میکنم!!!!! اینطوری  میشم!!!  یعنی  این یقه لباسش رو گرفتم و گفتم فقط از این خونه برو بیرووون!!!! از خنده ولو شده بودم بعد مثل این  فیلم های روانپزشکی  اینا  یکهو گریه ام گرفت ..گفتم صبا . جون من به این شوهر ما بگو  چکار  کردی  و بعدچه کارت شد  شاید قدر  من رو بدونه  .. صبا هم بعد از ناهار   شوهری  رو کشیده کنار و بهش گفت واقعا من نمیدونم صمیم چقدر  استقامت و  توان و غیرت به خرج میده ..من که نصف اون کار  نکردم افتادم زمین و داشتم از هوش  میرفتم و بعد رفتم تو کما و  وارد یک تونل سفید شدم و !!!  اویار  جان هم  نه گذاشت نه برداشت گفت شما صبا  خانم از بس  تنبل هستی و کارهات رو کس  دیگه ای  میکنه و بیچاره نمیدونه به کار بیرون برسه یا به کار  خونه شما و  ادم دلش کباب  میشه برای  اون مرد!! برای همین به اون روز  افتادی..خب  صبا خانم یک ذره بیشتر  کار  کنید بدنتون عادت کنه به کار  کلا!!! اینم  نتیجه  اخلاقی  شوهر  جان ما از  تونل سفید  خواهر جان ما!! میبینین ترو خدا من بین کی ها دارم زندگی  می کنم..اگه بین تمساح ها بودم والله دلم خوش بود که اینا وحشی اند و طبیعتشون جویدن آدمه !! و  امیدی بهشون نیست ..آخه من چی بگم به این شخصیت های برجسته  دور وبرم ؟!!!! 

یک نکته یا درس دیگه  ای هم که گرفتم از این مهمونی این بود که اصلا بچه خودم رو خیلی مجبور به آداب مهمون داری  نکنم پیش بقیه  بخصوص این تیپ آدم ها!! این بچه بیچاره همش اسباب بازی هاش رو اورد گذاشت روی  تخت و بعضا در  سبد اخلاص!! و اون وروجک ها  هم بازی کردند و ریختند و پاشیدند و  بچه ننه مرده ما رو کتک هم زدند و  کسی بهشون نگفت بیشین بچه سر جات!! و ما هی به پسرک گفتیم نه عزیزم ..مهمون اند ..دختره ..کوچیک تره ..تو باید مراقبش باشی و اشکاش نباید بریزه یک وقت و  خلاصه دیدیم نه بابا!! اینا انگار کلا تو بچه و اینا راحتن . یعنی وقتی  بچه ما داشت کتک میخورد و ناخن کشیده می شد  کسی  اصلا نرفته بچه قلدر خودش رو بگیره ..اینو بعدا پدرم گفت برام . فقط یک جا پدرم خیلی  دیگه عصبانی شدند و به بچه هه گفتند یک بار دیگه بخوای  این پسر  رو بزنی من میدونم و تو ..و آب روی  آتیش شد و بابا گفت صمیم داشتم خفه می شدم از دیدن مهربونی و صدق این بچه و  رفتاری که در  عوض باهاش شد . واقعا هم بابا  این پتانسیل رو در  خودش  دیده که بره و بچه مهمون رو از  تراس پرت کنه پایین!! بابا به بچه ها یاد بدید ترو خدا که حالا یکی  کوتاه میاد و مراعات میکنه دلیل نمیشه که هر  کاری  خواستی بکنی . جالبش هم خانمی بود که اخر مهمونی با حالت دلخوری  بچه اش رو زد زیر بغلش و گفت اصلا ولش  کن مامان جون!! حالا ماشین رو بهت نمیده که نمیده!! ( کلا بچه ما یک ماشین بزرگ داره که روش  حساسه و  بلاخره زورش رسیده بود  اون رو به بقیه نده ) باید یاد بگیره ادم  وسایلش رو به مهمون خونه اش بده!!! آی  بلند هم میگفت ها ..منم دیدم خیلی  دیگه  خال خالی قهوه ای میشم هیچی  نگم ..به پسرک بلند تر !! گفتم مامانی ..عزیز دلم ..تو که از ظهر  همههههههههههههههه ی  وسایل و اسباب بازی هات رو به  دوستات دادی و  با همشون مهربون بودی  خب  این ماشینا رو هم بده نی  نی !!( یک و نیم متری) بازی کنه  یادش بمونه با همههههههههههه ه چیز  بازی  کرده اینجا!!! مامانه کم اورد و  خندید و گفت الهی دورش بگردم ..ماشالله پسرتون همه ی  وسایلش رو داد  و چقدر  بچه مهربونی بود ..حالا شد !! دهه..هر چی ما میگیم مهمون اند  انگار  یک چیزایی  میشه باز!!! 

از فواید گیرهای ذهنی و تمیز کاری  کردن های من هم اینو بدونید که به بهانه متکا برداشتن ماشاللهه همه ی  کمد رختخواب ها رویت شد ! کابینت زیر ظرف شویی برای  گشتن  اسکاچ جدید !! گشتیده شد!! کشوهای  کمدم توسط بچه ها باز شد و بلافاصله توسط مادر بچه بسته شد!! درب حمام توسط گروهی از بچه ها باز شد و توسط گروهی از  مادرها با رویت دقیق مارک شامپوها  و برند لوسیون ها!! بسته شد!!من هم البته اجازه دادم مهمون های  عزیزم همه ی  ظرف ها رو بشورند وخشک کنند و جابجا کنند (با مدیریت صبا ) و  ظرف های غذا رو تمیز کنند و  وسایل ناهار رو اماده کنند  و چای بریزند ومیوه بیارند میل کنند و من هم مشغول کارهای  دیگه ام بودم(کاری موند اصلا ؟!!) ظاهرا خیلی  ندار بودند با ما انگار!! دلشون می شکست اگه مهمون فرضشون میکردم . 

فرداش هم  مهونی  دومم کنسل شد و به جاش از ظهر یکی از دوستای  خوبمون با نی  نی شون اومدن و کلی  نی  نی بازی  کردیم و شام هم موندند و شیرکاکائو داغ با کیک  خیلی  خوشگل و مثلا هنرمندی!!( روش  بادوم خلالی با قهوه پاش  پاش  دادم ..چشم نخورم یک وقت ها!! )هم درست کردم و به خیر و خوشی اونا هم رفتند و  منم رفتم دراز بکشم بخوابم شبش که دیدم کمرم راست نمیشه!! بعله کمرم سکته هه رو زده بود و  گرم کن و ماساژ بده و  سفت کن و شل کن و بگیر و ول کن و خلاصه کمی بهتر شد و ما هم تونستیم بعد از یک روز و نصفی بخوابیم ...   

برای صبا ومامان و بابا : مرسی که بهم دلداری  می دادید که همه چیز خوبه و   اصلا جای نگرانی  نیست  .و مرسی که کمکم کردید بخصوص  بابا برای نگهداری  نی  نی  کوچولوی صبا تا ما به کارها برسیم  . شما داشته های با ارزش  منید .  

برای همسر صبا : مرسی  مهربان که این همه رفتی و آمدی  و کلا مسوولیت پسرک رو به عهده گرفتی من نگران  کلاس بردن و اوردنش نشم .خیلی لطفت برام ارزش داشت .

برای مامان جون : مامان مهربون همسرم .ازتون ممنونم که بار کارهای من رو تقبل کردین وقتی که همون روز  خودتون سردرد داشتید . انقدر  از خورشت شما لذت بردند و به به کردند که حد نداشت ..سربلندم کردین. انشالله بتونم جربان کنم.  

برای جاری  جون : ممنونم ازت عزیزم که تا فهمیدی من فرداش مهمونی  دوم  هم دارم خودت زنگ زدی و  گفتی  حالا که خیلی  اصرار داری من درست نکنم وسایلش رو بده  غذای آماده تحویل بگیر ..اش رشته های  تو خیلی  معروف اند و  کلی دلم سبک شد که آخ جون برای فردا جوش نزنم.حتی سبزی هاش رو هم خودت  پاک کردی و شستی وخرد کردی و برام نگه داشتی  تا مهمونی بعدی که قراره زحمتت بدم . هر چند مهمونی فرداش کنسل شد ولی  به ما رسید از طرف شما ..پر و پیمون هم رسید بانوی مهربان .   

برای پدر جون : وقتی  کیسه های خرید رو تو ماشین میذاشتین و با اینکه تازه عمل کردید همه رو  از  پله ها اوردین بالا تا من کمرم درد نگیره شرمنده تون شدم پدر  جون ..سلامتی و عمر با عزت و  خنده های  همیشه گرم شما ارزوی  منه .   

برای همسری : اخم هاتو قربون! حتی اون ها هم باعث نمیشه یادم بره چقدر  دوستت دارم و  چقدر  خوشحال شدم تو اون همه استرس و بحران مدیریتی!! لازم نیست فکر کنم  قهر اینو کجای دلم بذارم ..وقتی بهم گفتی کم حرف زدنم  غصه دارت میکنه و  و دلت تنگ شده جیک جیک کنم برات تو این خونه مثل همیشه ..همه چیز  پر کشید از دلم و رفت بیرون ... میدونم نتونستی  کمکم کنی .به جاش یادم اومد چقدر  این همه سال کمک من بودی  توی  خونه و الان چقدر  هوامو داری...  

برای صمیم : عزیزکم ..تو همه تلاشت رو کردی ... خوب کردی ته ته انرژیت رو تموم نکردی  فقط چون بقیه خوش باشند و تو ناخوش ..آدم باید برای  خودش هم ارزش قایل شود .فکر  خوبی کردی که استرس درست کردن غذای مورد علاقه ات را حذف کردی .باور کن  خوشمزه ترین ته چین دنیا  هم ارزش دیدن تو با یک قیافه ی  خسته و درمانده و  بوی  پیازداغ گرفته! را نداشت . دستت هم درد نکند و اصلا به توانمندی های  خودت شک نکن .در آن شرایط بهترین را انجام دادی.این همه ایده زیبا را هم سر فرصت برای  خودت درست کن تا اگر دوست داشتی بشود بخشی از  میزبانی ات ...صمیم ام ...خوش گذشت . مهم همین بود.  

برای فرزانه  : عزیزم .سواد من در  اون حد نیست . معذورم و امیدوارم موفق باشند.