دعوای قاشقی!

 آقا کافیه صمیم حس  کنه  مجبور  به انجام کاری  هست  چه اجبار از طرف بقیه چه اجبار  درونی . اون وقت هست که به هر طریق  ممکن از اون کار فرار میکنه ..دقیقا دقیقا به همین خاطر بچه که بودیم هر وقت خواهر بزرگم می دید  به هیچ صراطی  مستقیم نیستم  موضوع رو از  زاویه نفع من مطرح میکرد مثلا میگفت صمیم جان...عزیزم بیا کمک کن با هم شام درست کنیم خدای  نکرده گرسنه ات بشه غذا حاضر  نباشه   بعد معده درد میگیری !!!! و صمیم که تا چند ثانیه قبل  کله اش رو این هوا می انداخت عقب و میگفت نمیام!!  مگه من نوکرم تواین خونه!!!! بدو بدو می اومد خدایی  نکرده معده درد  نکشتش! حالام ماجرا همین طور شده انگار .. می خوام بخش  اخر کشفیاتم رو در  مورد  کاهش  فوق العاده راحت وزن  بنویسم هی  دستم نمیره و  کودک  اندرونی!  لج میکنه  میگه  اصلا دلم نمیخواد الان بنویسم..هر وقت دلم خواست .. دست بهم بزنی  جیغ می کشم ملت بریزن ببرنت!!! اجبارش هم بخاطر  تعهد  خودم هست به شماها و  عذاب  وجدانی که برای  این منتظر گذاشتن هاتون  دارم خودم... فعلا یک موضوعی رو می نویسم باشد که به زودی  حس کودک اندرون  عوض  شه ... 

به سلامتی و میمنت دیشب  با آقای  همسر  دعوا کردیم..سر چی ؟  خیلی  با حاله اگه تعریف کنم براتون..اون وقت متوجه میشید  صمیم  هیچچچچچ چیش به آدمیزاد  نرفته  واقعا! دیروز روز سختی بود . من ظهر یک جا مراسم خاکسپاری  اقوام یکی از دوستانم رفته بودم و   موقع برگشتن قشنگ خودم میتونستم عرقی که از پشت سرازیر میشه رو دنبال کنم با حس  لامسه پوستم!!( چی شد!!) بعد  تا رسیدم خونه دوش  گرفتم و رفتم دیدن  بابا که چند وقت درگیر  ام آرآی و  اکو گردن و مغز و درمان بود و خدا رو شکر  نتیجه  این بود که چیز نگران کننده ای  نیست (اتروفی مغز )  و درمانی  لازم نداره  البته  بابا چند روز بود سرگیجه های  اذیت کننده می گرفت که مشخص شد مربوط به  مایع گوش  میانی (مسوول تعادل بدن)  بود و اون هم با دارو درمانی  برطرف میشه .بعد  پسرک و همسری زودتر رفته بودند اونجا  من  چند ساعتی بودم اونجا و از  خواهرم خواستم  با هم بریم خونه ما  چون حداقل یک ماه بود درست درمون هم رو ندیده بودیم.  تا اینجاش  توضیحات قبل از  عمل هست!!  شام هم  علیرغم خستگی  زیاد و  نخوابیدن عصر، دلتون نخواد  عدس پلوی  درست حسابی  درست کردم که خودتون میدونید چقدر  قر و فر  داره  و وقت گیر هست . اینا هنوز هیچی  نیست . موضوع از  اینجا شروع میشه که من قبل از شام دلم میوه خواست و  با خوردنشون حس کردم دیگه میل به شام ندارم و  اهمیت دادن به این حس ها هم در  کاهش وزن خیلی  خیلی  مهم هست ..حالا شام هر چی میخواد باشه به محض این که حس  کردیم کافی هست  دیگه ادامه نمیدیم خوردن یا حتی  هوسش رو.. خلاصه من  برای  خودم ظرف و قاشق  چنگال نذاشتم  موقع اماده کردن وسایل شام و لحظه اخر  یک پیاله کوچولو  گذاشتم که اگررررر  خیلی  هوس  کردم نهایتا چند تا حلقه خیار یا گوجه فرنگی بخورم..وسایل رو که چیدیم و  خواستم شام رو شروع کنیم  من گفتم ای  وای . قاشق  کمه ( حالا تا  چند لحظه قبل  اصلا قاشقی  لازم نبود ها!!)  بعد اینجا دیگه همسر  محترم وارد ماجرا شد ...یک لبخند  SO  SO   زد و نگاه کرد به من ..نگاهش رو هم ادامه داد با لبخندش ..منم گفتم چیه ؟ نگاه داره مگه ؟ برو برام بیار  لطفا ..اونم گفت نه میخوام ببینم فهمیدی منظورم چیه ؟ البته دوستان محرتم! ایشون  کلا در دبستان که بودن  انگار  معلم بهشون قید رو خوب  درس نداده یا ایشون خوب  یاد نگرفتن!!! مثلا همیشه یعنی  چند بار  نهایتا در  ماه!! نگاهش  هم  اشاره به حرف  معروف و صمیم دق بده!!  داشت که  هممممممممممممیششششششششششه!!! تو قاشق  چنگال رو یا کم  میاری  یا ناجور وزیاد ...مثلا دو تا چنگال  میاری  با 4 تا قاشق برای  3 نفر!!! منم حرص  می خورم وقتی  اینطوری  میگه.. اینطور وقت ها کلا حافظه اش انگار  شن های  کف  دهکده ساحلی  میشه  و هیچی  یادش  نمیاد که من چقدر  دفعات هم بوده که همه چیز رو مرتب و بدون بلند شدن و رفتن و اومدن دوباره اوردم .. حالا خواهرم هم داره نگاه میکنه منم یکهو یک ایمیلی که خونده بودم یادم اومدو گفتم این نگاه تو دقیقا  نمونه بارز  خشونت خانگی  علیه زنان هست....اولش که دهن شوهره باز موند ولی  بعد   زود حاضر جوابیش  به کار افتاد  و  از  حرصش گفت اگه این خشونت  خانگی  هست پس  اون مردایی که ...نذاشتم حرفش رو تموم کنه..سریع گفتم دور  از  جون جمع اونا کلا آدم نیستند که..من هم از  جنس و تیپ اون زن های  تو سری خو ر نیستم حضرت اقا ..بعد به من میگه میخواستم برات بیارم ها!! اینطوری که گفتی  اصلا نمیرم بیارم..منم  با چنگال کوچولوی  میوه خوری  دو تا خیار  خوردم  و نگاه  های  زیر زیری  همسر رو هم تحویل نگرفتم ..میدونی چیزی که ضربه آخر رو زد  این بود که بعد از شام تشکر  نفرمودند حضرت اقا ...انقدررررررررررررر  این کار میتونه من رو ناراحت کنه که ممکنه بخاطرش قتل هم انجام بدم یک روز!!!! در  کل مهمون ها  اصلا متوجه وخامت ناراحتی  من نشدند ولی بعد که رفتند  بهش  میگم  حافظه ات مشکل داره  یعنی  واقعا ؟  میگه تو توضیح زیادی داردی وگرنه نگاه من رو کسی  متوجه نشد منظورم چیه ؟ گفتم خودن که فهمیدم... حتما انتظار  داری  بفهمم و ساکت  باشم و بذارم هر  کی  هر  چی  میخواد  اجازه بده به خودش که بهم بگه ... آقا داغ کرده بودم ها ..بعد هم دیدم همسر رفت روی  تراس برای خودش  خوابید ..این دیگه از اون کارها بود ..چون واقعا تحمل این که کسی تو خونه ما  بخاطر یک بحث  بره جای دیگه بخوابه رو ندارم..تا حالا شده رفتم با مشت و لگد !!!! و اخرش  از رو کاناپه  اوردمش  گفتم بمیری  هم باید  توی  تخت بمیری منم کنارت باشم جون دادنت رو ببینم !!!!  البته شاید هم از قبل میخواسته بره  چون خیلی  خنک و مطبوع  بود هوا. منم در   حال جویدن  ملافه ام  بودم و حرص  میخوردم. البته تا نصف  ملافه رو قورت دادم از  حرص ولی بعد یک نقشه ای  کشیدم..اقا  نیم ساعت نشده بود  دیدم نمی تونم جای  خالیش رو نگاه کنم کنارم..تازه ناراحت هم بودم ها ..ولی  خب  ربطی  به هم نداره ..قانون خونه رو نباید زیر پا گذاشت ..یک روز  اگه بهتون بگم قوانین  خونه ما چیه خنده اتون میگیره ..بعد بلند شدم یک ذره بالا پایین پریدم ضربان قلبم بره بالا!!!   بدو بدو  هم در  تراس رو باز  کردم و  خودم رو انداختم بغلش و زیر ملافه اش  خودم رو قایم کردم..همچین با ترس  از  خواب بیدار شد  و هاییییی  چی بود؟  گفت که  فکر کردم سکته هه رو زد  همین الان!!  اومد  دعوام کنه دید یک صمیم  ترسون و لرزون با صدای قلب  تالاپ  تالاپ  و نفس های  کوتاه و  سریع کنارشه ..منم گفتم ترسیدم..خواب  جن دیدم.. دارم می میرم از  ترس  و محکم تر  رفتم تو بغلش...الهیییی .. محکم دستش رو انداخت دورم( تا همین نیم ساعت قبل  با تنفر به هم نگاه میکردیم ها!!!!)  و منو به خودش  فشار  داد و  من هم تا چند دقیقه ای  هی  تمرینات مخصوص  تنفس  آدم ترسیده و قلب  در حال سکته رو ادامه دادم و بعد خوابیدم با ارامش و  مهربونی!!! یعنی  مشکل خودم با خودم حل شد  اون رو نمیدونم دیگه!!!  

حالا خنده دار اینه که دم اذان صبح وسط  تاریکی  مطلق  این بار واقعی  خواب  جن دیدم..( ای  دنیای  تیر اعمال به سمت آدم پرتاب  کن!!)  خواب  دیدم  میخوام در  کابینت رو باز  کنم چیزی  بذارم یک صدای  خس  خس  نفس  وحشتناک میاد  منم تا اومدم دست بزنم به در  یکهو برق  تمام تنم رو گرفت و حالا بیدار شدم  دارم سکته کامل و اصولی !! میزنم میبینم شوهره نیست ....!!!   منم از  ترس رفتم تا جایی که جا داشت زیر ملافه و برای   خودم اواز  زمزمه کردم.... عملیات سکته هنوز  در  حال تکمیل بود این وسط! بعد فهمیدم چند دقیقه قبلش  پسرک تو اتاقش بیدار شده و  من رو صدا کرده و  همسر هم برای  این که من بیدار نشم بدو بدو رفته بغلش کرده و  همون جا دوتایی  تو بغل هم غش کردن از  خواب  ..صبح دیدنی بود قیافه شون...تازه  من صبح اول وقت هم تماس  گرفتم با همسری و خیلی  خونسرد انگار  اتفاقی  نیفتاده ولی رسمی و محکم  گفتم مدارک بیمه اش رو مرتب و حاضر بذاره دم دست فردا لازم دارم!!( مثلا انگار  ما هم رو خونه نمی بینیم تا شب!!!)  ببینید سلام کردن تلفنی  این جور  وقت ها باید  ملایم و با انرژی مثبت باشه تا طرف گارد نگیره  همون لحظه اول  ولی بقیه اش  محکم و  بدون نفوذ تا فکر  نکنه  شما  کلا اوکی  هستید با قضیه ناراحتی تون!!!  باز هم مشکل برای خودم حل شد بقیه اش بستگی  داره تو خونه چه طور آدمی ببینم..مثلا کافیه من برم در  همچین وقتایی طرف اون و  بخوام بغلش کنم واونم طفره بره.یکهو یک  بانوی پلنگ خشمگین  میزنه به شونه همسری و  میگه برو کنار ..کار  دارم ...و جلوی  چشمای زل زل  اون  با اخم و تخم و  کمی  پاکوبوندن ( درجه اش  خیلی  مهمه..باید  ضربه اهسته ولی  محکم باشه تا بفهمه عصبانی  هستید ولی  لوس و ننر  و  میدون خالی  کن نیستید !!)  میرم  روی  مبل دراز  می کشم پاهام رو می ندازم روی  هم و به سقف  خیره میشم!!!!  

خلاصه که  ما بلاخره نفهمیدیم از  چی  ناراحت شدیم ؟ خسته  بودیم و تحملمون کم شده بود  موقع شام ؟  از  اینکه اشاره کرده به برخی  ضعف هامون و همزمان به نکات قوت اشاره نکرده حرصمون در اومده ؟ از  این که دو قاشق از  اون غذای  خوشگل و اشتها بر انگیز  نخوردیم  مغزمون حس فقدان و  ضایعه اسفبار  بهش  دست داد ؟  از  این که  جلوی  ملت خیط  شدیم  دادمون رفت بالا ؟   و نکته مهم اینکه همه این کارها و عکس العمل های درون گروهی!!! باید طوری باشه که بقیه  متوجه نشن یا خیلی  جدی  فرضش  نکنن ... مراقب  خودتون باشید .. 

یک کیلو دیگه تو این هفته کم شد ....

آفرررررررررررررررررین عزیزکم.