عمل مامان جون

 میخواستم امروز بنویسم ادامه برنامه کشفیات رو  ولی  الان یک عدد صمیم با چشم هایی  خواب آلود نشسته و داره از  لای  چشم هاش  تایپ میکنه... دیشب تا صبح بیمارستان بالای  سر مامان جون بودم  و بعد هم کله سحر   از  همون جا یکراست اومدم سر کار  .خیلی  اورژانسی و اتفاقی  دیروز  مامان جون عمل شدن . یعنی  دکتر  دیگه وقت ازادی  نداشت و  دو روز قبل که رفتیم برای  معاینه  گفت فردا صبح بیا بستری و  ظهر  هم عمل . خرید پلاتین و وسایل  عمل و ازمایش و اینا با خودم بود چون من همراه مامان جون رفته بودم و  فقط  چند ساعت وقت بود تا وسایل عمل رو بخرم بدم اتاق  عمل استریل کنن . قضیه هم اینه که مامان جون ،کنار  پاش  نزدیک استخون شست پاش  زده بیرون و  بدجور  درد میکنه. اونقدر  هم بزرگ شده که به راحتی توی  کفش  جا نمیشه و  دکتر وقتی  دید گقت  عمل لازم هست و  البته ربطی به ارتوروز  این سن نداره و با این عمل فقط یک درد  کم میشه  نه همه چیز . هر دو تا رو عمل کردند و قرار شد مامان جون  بنا به توصیه دکتر که پله مطلقا ممنوع هست براش  بیاد خونه جاری  جون  تا من هم بهشون نزدیک باشم. دو کوچه با هم فاصله داریم . پسرک دیشب  تنها بود و اخر شب زنگ زد و با حالت مغروری که همیشه داره  با یه لحنی گفت مامانی جون..بیا خونه ..بیا پیشم ..خیلی  جلوی  خودم رو گرفتم تا اشکم نریزه . اونم جلوی مامان جون که صد بار گفته نمی خوام به هیچ کس  زحمت بدم..این بیمارستان دولتی  هست و  واقعا از  سیستم درمانی  بیمارستان های  دولتی  ناامید شدم. دکتر  هیچ جای  دیگه ای  عمل نمیکنه چون تعهد داره به این بیمارستان .دیشب  به صبا زنگ زدم گفتم ببین من لگن گذاشتن برای اوکی هست ولی  میخوام بدونم کلا وظیفه کمکی  (کمک بهیار)  هست یا نه ؟  آخه طرف همچین خودش رو برام تاب  داد و گفت وا ...پس تو برای  چی  اینجایی که گفتم حالت رو میگیرم قر دار  بانو!!! من هم رفتم خیلی  محترمانه به استیشن پرستاری  گفتم برای بیمار  تخت فلان لطفا  لگن ..اون کمکی هم اونجا بود جلوی  مافوقش  میگه  از فلان جا بردار  خودت بذار ..گفتم عزیزم..من برای  مادرم مشکلی  ندارم و  میذارم ولی ایشون راحت نیستند و گفتند فقط  کمکی !!!  اونم غر زد که وقت استراحت منه!!! و  از من کار  می کشید!!! من هم تشکر  کردم که بخاطر انجام وظیفه به من لطف کرده!!  سه بار تا صبح ازش خواستم و  تو دلم گفتم اگه یک بار بگه نمیذارم  منم صاف میرم خدمات پرستاری  ازشون توضیح میخوام..فکر  کنید برای  همراهی  فقط یک صندلی  گذاشتن تو جای  تنگ بین تخت ها ..مامان جون که خوابید من  کتابم رو برداشتم اومدم تو سالن روی  مبل ها نشستم  دیدم برق های  راهرو رو خاموش کردن.منم رفتم بیرون سالن  به پرستار هم گفتم کاری  داشتید صدام کنید من بین تخت جا نمیشم بشینم!!! الکی گفتم..اونام چپ چپ نگام کردن ولی قشنگ معلوم بود  فهمیدن نمیشه از  ندونستن  همراه مریض  سو استفاده کنن  این بار ... هنو ز رو مبل ننشسته بودم که  چند تا اقا  پریدن تو سالن و  تو حلق من نشستن .. داشتم خفه میشدم از بوی   تن و سیگارشون که قبلا  کشیده بودن ..آقا  خسته هم بودم چون ظهر  که از سر کار  اومدم یک ساعت فقط خوابیدم   عصر فوری برای  شام همسری و پسرک عدس پلو با مرغ گذاشتم و برای شام جاری  جون که از صبح زود با مامان جون بیمارستان رفته بود   هم  ته چین بادمجون که برادر شوهر  خیلی  دوست داره  درست کردم و وقت گیر شد دو تا کار..انقدرررررررررررر شب  از  خوشمزه گیش تعریف کردن که واقعا خستگی از  تنم در  اومد . شانس  ما  که همسری  این غذاها رو نمیخوره و بادمجون بدبخت اصلا تو دلش راه نداره  ...  یک حبه سیر تو مایه  گوشتی ته چین به قدری  بو و حس خوب و طعم بی نظری  داد بود به غذا که حد نداره  ..خلاصه جای  ما و شما دیشب خالی بود برای  این غذا .  

آقا شد ساعت یک شب منم داشتم از خواب  میمردم .مامان جون هم خواب  خواب بود  البته قبلش همش جوش میزد تو میخوای  چکار کنی  امشب و الهی بمیرم   که از  خواب و  استراحت افتادی و کلا از این حرفا .شما ببین من چقدر  خسته بودم که یک ملافه گرفتم و  روی  زمین  زیر تخت !!! و نزدیک دیوار  پهن کردم و  دو  ساعتی خوابیدم...صبح به خودم میگم صمیم ..نگقتی  سوسکی  چیزی داشته باشه!!! ووووییییییییییییی  چه میشد!!! انقدر  با همراهی های بیچاره که از راه های دور  اومده بودند بد حرف میزدند که حد نداشت ..انگار  ادم نیستند اینا ..صبح خدماتیه اومده ساعت  4 داد میزنه همراهی بیدار شو !!! به شما چه اخه ؟ نه بعدش اومدن چک کردن چیز ی رو نه کار خاصی داشتند .. صبح هم ساعت  6 خدماتیه اومده  همون نیم وجب  صندلی رو جمع کرده منم پاهام رو روی  هم انداخته بودم داشتم با  مامان جون حرف می زدم..یک ثانیه دیرتر از بقیه بلند شدم صندلی رو گذاشتم بیرون تا ببرند جلوی  همه به من میگه خانم رفقات!!! ( بقیه همراهی ها ) چاییشونم خوردن شما الان بلند میشی ؟ منم تو چشماش  نگاه کردم گفتی  وقتی  جنابعالی  خواب بودید من چاییم رو خوردم جناب!!! یک نگاه کشداررررررررر هم بهش کردم خودش  جا خورد ..انگار من مثل روستایی های بی زبون و ساده اونجام که اینا واسه ما شیر شدن!!! خدا واقعا هیچ کسی رو بیمارستان دولتی   نندازه .. واقعا فرق خصوصی و دولتی  تو برخورد خیلی  هست .. دکتراش  ماه بس که خوش اخلاق و  جراحاش  گل و  همیشه لبخندی  هستند .ولی  وای  از  پرسنل پایین دست ...حداقل در  مورد این بیمارستان که آموزشی هم هست و  مریض بدبخت هیچ حقی  نداره ..از رضایت نامه  عمل بگم که صاف باید امضا میکردی اگه به هر  دلیلی!!!  اینا من رو کشتند یا خودم مردم بعد از  درمان این ها ،  حق  هیچچچچچچچ اعتراضی  ندارم!! خیلی رو  میخواد . 

 دیشب   از ته دلم برای  همه مریض ها دعا کردم..انشالله این مدت یک ماه نقاهت مامان  جون هم بگذره ..انقدرررر  اینا خوبن تواین  8 سال کاری نبوده که بتونن انجام بدن برای  من و  جاری  جون و کوتاهی  کرده باشن بعد برای  یک روز  وقت گذاشتن اینطوری  تشکر و   خجالت زدگی  دارند... به من میگن از  مامانت خجالت می کشیم بگیم  به تو زحمت دادیم ..خدا به مامانم چکار  داره آخه!!!  ببین تا کجا ملاحظه می کنند . خدا سایه این   خونواده  رو از سر ما کم نکنه و  همه پدر  مادرهای  گل و دوست داشتنی . 

بچه ها حتما اون کشفیات رو ادامه میدم و مینویسم براتون فقط  کمی  دیر و زود بشه  عذرخواهی  می کنم...راستی شاید براتون سوال پیش بیاد که  دختر خودشون مگه نیست شب بمونه ؟ یک جورایی  هنوز  نمی دونم اصلا خبر  داره یا نه چون تور گاید هست و  خیلی  دیر میاد  خونه و  احتمالا فکر کرده مامان جون شب  مهمونی جایی مونده .. کلا اهل این فداکاری ها  یا به عبارتی  انجام وظیفه ها نسبت به  والدین  نیست . اونا هم  اصلا  روش حساب  نمیکنند .  البته من دیروز زنگ زدم بهش  غیر مستقیم بگم برنامه چیه که گوشیش آنتن نمی  داد . مامان جون هم تمایل نداشت  اصلا اون بیاد ..کلا رابطه ما سه تا ( من و جاری و مامان جون ) با هم  گرم تر و بهتر  از بقیه هست .   

شنگول و شاد باشید الهی  همیشه  و چهار ستون بدنتون هم سالم .