ساده و صمیمی

سلامممممممممممم 

 من اومدم .اول از  همه بگم ما سالم و خوب  هستیم..زلزله روز  پنجشنبه که  حدود ساعت 4 و  7 دقیقه بود واقعا من رو ترسوند.راستش  من  اصلا ادم ترسویی  نیستم و اگه یک جا صدای  یهو وحشتناکی بیاد یا تو ماشین باشم و تصادفی  بشه (نه خیلی شدید  البته) من اهل  هول کردن و  فرار  و اینا نیستم ولی خب  این زلزله واقعا  دلهره آور بود.   من دستم به دستگیره در  حمام بود و میخواستم برم داخل و اتفاقا  شب مهمون هم داشتیم و  همسری و  پسرک هم بیدار بودند که دیدیم بوفه تق تق تق  تق  داره میلرزه..تا دو سه ثانیه اول جدی  نگرفتیم بعد یکهو علی  پسرک رو زد زیر بغلش  و من رو هم با دست آزادش   کشید سمت در خروجی و  زیر  چهار چوب  در  ایستادیم.عقلمون اون لحظه نرسید که قفل در رو باز  کنیم تا خدایی نکرده گیر  نیفتیم..بعد ما رو محکم بغل کرد و  منتظر شدیم اون ثانیه های طولانی  تموم شن ..من  واقعا فکرش هم برام سخت هست که ادم باید چطوری  در  هر  وضع و پوششی  هست خودش رو برسونه تو ی خیابون..خیلی ها انگار  بیرون آمده بودند ..واحد بغلی صدای  پاشون می اومد که داشتن میدویدن سمت پایین. مسلما اگر  تکون ها شدید تر  می شد ما هم بیرون می رفتیم..یک آن مونده بودم برم مانتوم رو از  اتاق  دیگه بردارم یا نه..که نرفتم ... 

 خدا خیلی  مهربون بود که تلفاتی  نداشت  شهر مون ..این سر زمستونی   دلم میخواد خونه  ی  همه ادم هایی که توی  خرو و  نزدیک های  نشابور   خونه هاشون خراب  شده زودتر  درست شه..سوز و سرمای  بدی  داره مشهد این روزها ..ارزومه یک روز با لباس  سبک بریم بیرون .. قبلا کلاس  امداد و نجات که می رفتیم بهمون گفته بودند که همیشه باید یک ساک  امداد  آماده داشته باشید  در  نزدیک ترین محل به درب  خروجی  منزل که توش ( تا جای که یادم میاد )  باید ایناها رو بذاریم  مثلا توی یک کوله :  حداقل یک بطری  اب  سالم در بسته (که در طی زمان  ما باید  به تاریخ انقضای  اب  توجه کنیم و  با اب  یا غذای  تازه کنسرو شده  جابجاش  کنیم )  ..چراغ قوه و باتری  اضافه ..پول ..لباس  گرم... غذای  کنسروی  با در باز کن  جداگانه( برای  حداقل سه روز  غذا بردارید )  ... داروی خاصی اگر  مصرف  می کنید..یک عدد سوت... کبریت .. ظرف  سبک یک بار مصرف  مثلا بشقاب ..کیسه فریز تا بتونید از یک بشقاب  چند بار استفاده کنید ..رادیوی  کوچک ...آجیل ( کم حجم و انرژی  دهنده)... حتی فکر  کنم کپی از  اسناد مهم و مدارک خودمون هم بهتره داشته باشیم... اگر بچه دار هستیم مناسب سن بچه  وسایل اولیه  حتی  یک اسباب بازی  کوچک بزاریم..این کوله یا ساک امداد باید سبک و راحت باشه و با چیزهای  اضافی پر نشه ..لباس  زیر و  داروی  مسکن و تب بر  هم لازمه...صابون و شامپوی  کوچک  مسافرتی ..چسب زخم و گاز ...مقداری طناب ...بیلچه..از این چاقوهای  چند منظوره کوچیک ... پلاستیک زباله ضخیم بزرگ..(  تا اگه لازم شد  بشه ازش به عنوان بارونی هم استفاده کرد )   

خب  از  این ها بگذریم که خودم الان یه ذره  روحیه ام خراب شد  .ولی  قبول داشته باشیم که  اماده بودن  و پیش بینی های  لازم رو کردن  واقعا لازمه برای  این مواقع ...  

اقا ما اومدیم با این  همسری  گل و  مهربون نشستیم و دستامون رو زدیم زیر چونه مون و  هی  آه کشیدیم و گفتیم آخییییییییی ..مردم هم فامیل دارن ما هم فامیل داریم..آخییییییییییی ...چرا ما رفت و آمد زیادی  نداریم..هیییییییییییی ..چرا ما دوست فابریک و  پایه زیاد نداریم..بعد  صاف  نشستیم وبه هم زل زدیم و گفتیم آره..خودشه..چرا ما یک جمع درست نکنیم برای خودمون... و اینطوری شد که علی جان گفت  اول اساس نامه ی ابتدایی رو باید بنویسیم تا بقیه بدونند شرایط  این جمع چی هست ..خب  چون این قرتی بازی های  مهمونی ها همیشه اول از همه وقت  و انرژی من به عنوان خانم میزبان رو خیلی  میگرفت قرار شد  مهمونی  بسیار ساده و  باحال باشه .ساده یعنی در  حد  پذیرایی فقط با چای ..فوق قوش بیسکوییت ..من  نمیدونم بقیه چجوری هستند ولی خودمون کسانی رو داشتیم  توی  دوستامون  که خیلی  تشریفاتی بودند و  خودشون رو خفه می کردند موقع مهمونی دادن..هم اونا معذب  می شدند هم ما..بعد یک عده عروس  دومادی هم داشتیم که اصلا دلشون نمی خواست  پر هزینه مهمونی برگزار کنند و  من هم خودم به شدت طرفداری  ساده و  شاد برگزار کردن مهمونی  شده ام الان...  ماهی  یک بار دور هم جمع شیم و  شام هم  عذای  بدون برنج و خورشتی .. مثلا آش رشته یا نهایتا دو  انتخاب  دیگه... ..  قرار شد مهمون ها  ظرف ها رو بشورند و  صاحب خونه  کار خاصی  نکنه برای  جمع و جور   کردن ها ..بعد  گفتیم قرار هم بذاریم بشینیم دور هم از این کارتون های  قدیمی  ببینیم مثل پسر  شجاع  یا سند باد و ..و یاد  بچگی هامون باشیم..غیبت  بقیه و  من اینو گفتم و تو اینو گفتی هم ممنوع....خلاصه اول به خواهر و برادر خودم گفتیم ولی  اون ها  گفتند  نههههه و وای  کمه ..آبرومون میره ...و مگه میشه مهمون ظرف  بشوره و خلاصه نه آوردند تو  این تصمیم  به این  سادگی ..گفتند فکر  کنیم بهتون خبر  میدیم..ما هم گفتیم باشه  شماها فکراتون رو بکنید و  بعد خودمون دست به کار شدیم وبه دوستامون زنگ زدیم که برنامه اینه..اولین قرار هم شد  منزل ما ..ده نفری بودیم.. 

یعنی  بهتون بگم از  اول  مهر تا الان  من اینقدر یکجا نخندیده بودم..به حدی  خو ش  گذشت ..به حدی  اشنایی با افراد  جدید جالب بود برامون..اونقدر  زود با هم صمیمی شدیم که حد نداشت .دختر خاله من و شوهرش  بودند ..بعد دختر  عموی  شوهرش  با همسرش  و  خواهر اون بودند ..خب  ما مثلا فامیل بودیم ولی شکر خدا رفت و آمد که نبود قبلا ..هم رو تازه شناختیم .. دوست  صمیمی علی و خانمش که به حدی  از  این مدل مهمونی  استقبال کردند که قرار شد پسر  عمه شون رو هم بیارند توی جمع ما... یعنی راحت گرفتن  و  اینکه همه مون شاغل هستیم و  وقت اضافی نداریم برای  بساب و بمال قبل از  مهمونی  و شلوغ بازی  در  اوردن برای  درست کردن انواع و اقسام غذاها   نقطه اشتراک مهمی بوذ..من وقتم برای همین آش  ساده خیلی  گرفته شد چون سبزی تازه که فکر کنم چند سالی هست نخریدم و پاک نکردم..چون همیشه یا مامان جون زحمت می کشند یا مامان یا صبا میده برامون پاک کنند ..خب  آش  باید سبزی اش  واقعا تازه باشه ..پاک کردن و شستنش هم وقت میبره دیگه... شب  جمعه خونه مامانم موندیم تا پسرک خوب  بابایی و مامانی بازی  کنه و  ظهر  جمعه اومدیم خونه تا اماده بشیم برای شب ..یعنی  تا این حد ساده گرفتیم که من وقتی  دیدم فرصت ندارم این بوفه رو برق  بی اندازم بی خیالش  شدم و با همون گردگیر ساده  دوب  دوب  دوب  کشیدم روی شیشه های  داخلش و  ظاهرش  قابل قبول و تمیز شد ..حالا به باطنش  چکار  دارم من این وسط!!؟  من قبلا انقدررررررررر  خودم رو حرص  می دادم تا همه جا تمیز باشه که نا نداشتم از  مهمونی  لذت ببرم..بابا مگه قراره برای  خونه بیان..همین که سرویس  ها مرتب  باشند و  خاک نباشه جایی و  جارو کشیده و تمیز باشه همه جا  خب  کافیه دیگه..حالا من قبلا اگ یک لک روی  این اینه بود  دق  میکردم..همسری  بیچاره رو هم دق می دادم..اصلا علی  این کارا رو کرد تا من اینقدر بهش  گیر ندم..یعنی  خواست برنامه ای  بذاره تا من متوجه بشم میشه راحت مهونی  کرفت و  خوش  گذروند .خب  جای  همه خالی  واقعا عالی بود..من انقدر  شاد و خوشحال بودم که تاثیرش این شد  که یک اشی  درست کردم که اینا  نفری  سه تا بشقاب  خوردند...انقدر  هم به به کردند ..انقدر هم خندیدیم..اینقدر  هم  از  ته دل ادای هم رو در اوردیم و تو روی  هم با هم  خندیدیم که حد نداشت .. 

مامان جون انگار سختش باشه به جای  من همش  می گفت  صمیم  جان..حالا چه کاریه ..همون   دوستای قبلی تون خوب  بودند که...ادم های  جدید  معلوم نیست اخلاقشون چطوریه اصلا . ..این مامان جون چون خودش  همیشه سخت میگیره و اصولا من ندیدم از  مهمونی لذت ببره خودش و  همش  جوش  می زنه این بود که من خندیدم و گفتم وا ..این حرفا  چیه؟   مگه اون ها رو چطوری شناختیم..؟ رفت و امد کردیم و  دیدم چطوری اند ..بعدشم آش که  کاری  نداره ..اصلا  اجازه ندادم انرژی ساکنشون و  حرف های  منفی  جلوی  لذت بردنم رو بگیره..بعدشم که  مهمونی  تموم شد و با هم حرف  می زدیم گفتم وای  چقدر  عالی بود..چقدر  خوب بود..اصلا هم غذاش  کاری  نداشت ( جون خودم!  خب واقعا سبزی  اماده کردن وقت گیر  هست دیگه..) و اون هم گفت خدارو شکر ..نمی دونم چرا تغییر توی  رویه عادی  زندگیشون اینقدر براشون سخت هست ...البته من می ذارم به حساب  سیستم روتین زندگی و سن و سالشون  ولی  همین مامان من خیلی  راحت تر تغییرات رو می پذیره و خودش رو وفق  میده...من هم میدونم که مامان جون فکر  می کنه چون من شاغلم ناهارم رو هم باید برام اماده بیارن دم خونه مون!! ولی  خب  ادم که نمی تونه همش  کار  کنه..تفریح با اون هایی که از  حضورشون لذت میبره هم خیلی  واجبه .

این شوهر ما هم واقعا از  راه های  خوبی  وارد میشه برای توی  راه آوردن یک صمیم لجباز!!  این همه سال ایشون می گفت تو راحت بگیر  مطمئن باش  بقیه هم راحت اند و من می گفتم اوهوکی!!  می خوای مهمونی بدم و  این ور  اون ور  خونه  مورد داشته باشه!! و تمیز نباشه و خودم هم بدونم و  کاری  نکنم بعد  برم خونه فلانی و فلانی و  اون ها اگر هم زندگی شون ریخت و پاش هم باشه همیشه  جلوی من ابرو داری  کنند و من خجالت کشم چرا من اونطوری  نکردم!!؟ یعنی  من الان فهمیدم و کشف کردم که در  ته وجود من یک صمیم  تجملاتی  و  سخت گیر و  خانه دار  و  دیسیپلینی از  نوع قرن نوزدهمی  هست  و یک صمیم  راحت بگیر و  خنده رو و تپلی مهربون هم هست که وقتی این دو تا آبشون با هم توی یک جو نمیره و با هم دعواشون میشه من رو بیچاره می کنند این وسط ..هی  اون منو میکشه  هی  این یکی از این ور  من رو می کشه و من هی  کششششششش  میارم این وسط ..بعد با علی طفلکی دعوا می کنم که چرا فلان لکه پشت فلان اینه فلان جا دیده شده!!  چرا تمیزش  نکردی ..چرا آبروی  منو میخوای ببری !!!؟  خلاصه نشستم با این دو تا صمیم  حرف زدم  گفتم ببین عزیز  اشرافی   من..درسته تو خیلی بها میدی به این که  همه چیز  شیک و آنچنانی  باشه ولی خب  من که وقت این همه کار رو ندارم.. نمی تونم که همش بخاطر تو از  استراحتم بزنم موقع مهمونی هام..البته تو هم بد نمیگی ..احترام به مهمون خب  خیلی  مهمه ولی بیا یک کاری  بکنیم..تو مواقعی  بیا برون از اتاق خودت که من وقت دارم و روز  تعطیله و اصلا همه اشرافیتت رو بیا بیریز روی  دایره برای  مثلا  یک جمعه ناهار  سه نفری  خودمون.. برای  پسرک غذای  مخصوص درست کن..دسر  درست کن.. هی  فلان مدل رو بده به سالادت.. اصلا هر چی تو بگی  ..ولی وقتی  من کار  دارم و فرصت ندارم بیا به این صمیم  تپلی  مهربون کمک کن و هی بهش قوت قلب بده و  تاییدش کن تا بدونه تو اوکی  دادی بهش و  دلگیر  نشه ..فکر  نکنه هیچی  بلد نیست  ..!!   فعلا که این دو تا با هم در  صلح و ارامش  هستند ..انقدررررررررر  هم بعد از  مهمونی  علی  ازم تشکر کرد و بوسم کرد و گفت چقدر  خوب و عالی بود که لبخند روی  لب های  صمیم  اشرافی هم اومد ..  

سر  شام یکی  از  بچه ها داد زد که صمیم..اون آشه  رو خوشگل درستش  کن اشتهامون کور  نشه !!!  من هم داد زدم آقای  دکوراتور ..بذار بیارمش بعد نظرغیر فنی  بده ..خلاصه اوردم و  این ها انقدر  از  مزه اش  تعریف کردند که دیگه دیزاین میزاین رو  کوتاه اومدند ..این دوستمون صبر کرد صبر کرد  تا یک جا  حال من رو بگیره دیگه ضایعش  نکنم...یک صحنه دختر   خاله ام اومد پشت سر  من ایستاد  و من داشتم برای  جاری  اش  که باردار هست  آش  می ریختم و بهش  توضیح می دادم  که برگشم دیدم یکی  داره غش  غش  می خنده و میگه نوچ نوچ نوچ..متاسفم برات..داری با خودت حرف  میزنی !!  آخییییییییی!!!  دیدم این شیطون اومده  دیده کسی  نیست و من دارم به ملکول های  هوا توضیح میدم و  دختر  خاله  هپلی و حواس  پرت من هم رفته داره  آلبوم کارهای  اتلیه رو نگاه می کنه و  این هم اومد و  کلی به من خندید ..بهش  گفتم اگه کوتاه بیاد و به کسی  لو ند ه کلی  آش  میریزم ببره فردا  خانومش براش  ناهار  گرم کنه .. چشماش  برق زد و  خدا رو شکر  اسباب  خنده ی  ملت نشدیم بیشتر  از  این ... ولی  دارم  براش .. 

آخر برنامه هم قرعه کشی  کردیم  و ماه دیگه همه خونه ی  میزبان بعدی  دعوتیم فکر  کن مبخواد آبگوشتی  چیزی  درست کنه... تازه قرار هم گذاشتیم تولد بگیریم برای  هم ..ولی فقط  کیک بخریم و من گفتم اگر  یک برش هم بمونه برای  صاحب خونه حرام مطلق  هست و باید تا تهش  خورده بشه و شکموها همه موافق بودند .اینم بگم که من و علی  کتاب  های  اضافی و و و زیبای  خودمون رو  گذاشتیم کنار و یک مهر هم درست کردیم و قراره بقیه هم این کار رو بکنند توی این جمع و  کتاب ها رو به هم بدیم و هر کی خوند به هر کی  دوست داشته توی  دنیا امانت بده این کتاب رو و نهایتا به یک کتابخونه ی  عمومی  اهدا بشه ..الان کتاب خونه مون هم توش  پر از  حس  مهربونی  شده.. من حتی کتاب های  هدیهی  علی رو هم دادم..بذار بقیه بخونند اولش رو و ببینند چقدر یک مرد می تونه برای همسرش زیبا بنویسه اول یک کتاب رو.... 

. 

راستی  توی  این جمع یک زوج هم داریم که اسفند عروسی شونه و یک مهمونی هم دعوت شدیم از  حالا .. 

هورا ..خیلی  خیلی  خوشحالم دست از  افکار  اشتباه و دست و پا گیرم برداشتم و  اجازه دادم به خودم که اینهمه خوشحال باشه و  سبک و  پر  انرژی ...  

 پ.ن 

صمیم ام... من هم از  این که دستپخت عاشقانه تو رو همه با لذت خوردند و شبی گرم برای  مهمون هات درست کردی  ازت ممنونم..بهت گفته بودم که کارت همیشه بیسته؟  

بیا  لپ های  مهربونت رو ببوسم..صمیم خیلی خوب  در  زندگی  میری جلو .. همه چیز جای  خودش هست ..افرین به تو.. 

اینهمه ، کار  هر  کسی  نیست ..