رام کردن مرد سرکش!

چند وقتی است از زندگی  پاستوریزه و یکنواختم فاصله گرفته ام و تازه میفهمم اوهههه !چه خبره بابا و مملکت دست کیه! باعث و بانی  خیرش هم شرکت در دوره ای  دوستانه است که افرادش سال هاست با هم دوست هستند و من توسط  یکی از  دوستان عزیز و قدیمیم تازه به این جمع معرفی شدم.خب اوایل یعنی  مهمونی اول که گذشت احساس کردم اصلا بر نیمخورم با این جمع. همش از  لباس و طلا و  شوهر و زندگی  بقیه حرف  میزدندو من با خمیازه  های  پنهان  سعی  میکردم خودم رو به نقش  پیش دستی ها و  خواننده تصویر روبرویی  سرگرم کنم. جلسه بعدی  رو بیرون گذاشتیم به صرف فست فود!! و خب  چون فاصله فیزیکی صندلی  ها به نسبت مبل های  گنده و دور از  هم خونه  نزدیک تر بود به هم ، من هم با جمع ارتباط  بهتری  برقرار کردم و یه نمه از شیطونی  ها و اتیش سوزوندن ها رو نشونشون دادم. معمولا افراد در برخورد اولشون با من با یک آدم به شدت رسمی که یک لبخند کوچولو میزنه روبرو میشن .من اصلا توی بحث ها دخالت نمیکنم تا طرف رو نشناسم و تازه باید به دلم هم بنشینه تا یخ ها کم کم اب بشن و روهای  دیگه من قابلیت عرضه شدن رو داشته باشند. خلاصه این چشم ها کمی  تاقسمتی  گشاد میشد با شنیدن حرف ها و اداهای که از  خانم محترم جلسه قبلی  بعید به نظر  می رسید! بعد جلسه سوم که شد  همچین چیک تو چیک  شدیم با هم که هر  چند دقیقه یک بار این خنده بلند بغل دستی من مثل بمب منفجر می شد و  چشم هاش  گردتر!  باید  اعتراف کنم من داشتم بیشتر و بیشتر به شخصیت پدرسوخته !! ده سال پیشم نزدیک میشدم. یعنی  میر فتم تو نخ بقیه و یک چیزی  ازشون درمیاوردم ومیگفتم که روده بر میشدن ملت. البته این وسط  مجبور  می شدم بعضی  تابوها م رو هم بذارم کنار و یک ذره به خودم استرحت اخلاقی!! بدم. کاری که سال هاست با دوستان نزدیکم هم نکرده بودم. کلا من  در  رابطه هام آدم دیسیپلینی  هستم یعنی در  اوج صمیمیت از حد خاصی فراتر  نمیرم هرچند دلم چیز دیگه ای بخواد! مثلا ممکنه هلاک این باشم که تو جمعی  بزنم همچین پس گردن طرف  و بگم خیلی بامزه ای  بی شرف! ولی خب به همون لبخنده بسنده میکنم و  تو ذهنم میکوبم پس گردنش! خب  این خصوصیت هم مربوط  میشه به دوستان من که همون صمیمی هاشون هم که از انگشتان یک دست بیشتر  نیمشن آدم های  خیلی محترمی  هستند که با گذشت زمان وخانم شدن یادشون  رفته چقدر در دبیرستان یا دانشگاه پدر جد همه رو میاوردیم جلوی  چشماشون. من شیطنت هام رو گم نکردم فقط  گذاشته بودمشون یک جایی دور از دسترس و حالابا این جمع و شادی  و خجسته حالی! دیوانه کننده او نها یه چیزهایی داره از صندوق خونه در  میاد!

تنها چیزی که خیلی مایلم  در این جمع عوض بشه این غیبت کردن پشت سر کسی هست که هنوز  تف  خداحافظی اش  در  دهانش  خشک نشده. یعنی  طرف  هنوزپاشو نذاشته از جمع بیرون که تفسیرهای  ملت شروع میشه. البته این ها با هم دوست های  چندین و چندساله  ادن و روبروی  همدیگه هم راحت حرف میزنن ولی  من دوست ندارم بدون فهمیدن شخصی  خودم با برداشت های  بقیه  ذهنیت داشته باشم بهشون و  ترجیح میدم خودم کشفشون کنم. من ادم ها رو به روش  خودم کشف  میکنم. یعنی  میتونم کل یک ادم رو بذارم کنار و فقط روی یک بخش  کوچیکش  تمرکز کنم  و بعد برم سراغ بخش بعدی .معمولا هم درک من متفاوت میشه از  شناخت بقیه روی  اون فرد .یعنی  مثلا کسی که از نظر  بقیه خیلی اوضاع اخلاقیش  خراب  هست من ادمی میبینم که  رک گویی اش  ناب و  تک هست توی  وجودش.یا کسی که همش از شوهرش بد میگه من یکدفعه میبینم این  مثلا از دختر  دایی شوهره بدش  میاد   نه از  خود شوهر.

بعد من یک چیزهایی توی  زندگی  ایناها شنیدم  ازشون که این فکم با بخارشو زمین رو شستشو می داد! یعنی  تصور  من از زندگی  یک چیزی بود با فاصله چند هزار سال نوری!!( حالا نه دیگه اونقدر  هم)  از تعبیرات اون ها  ..البته من اول هم گفتم که خوبی این جمع این هست که آدم از زندگی  پاستوریزه و بهداشتی خودش میاد بیرون و یک ذره دنیا رو هم  میبینه .دنیایی که من با دنیای مجازی  خیلی  چیزها ی  جدیدی دیدم توش ولی  از  نزدیک و زیر گوشم واقعا دیگه نه.

مثلا دخترک هفت ساله یکی از  این دوستان  موقعی که رفتم لباسم رو عوض کنم خودش رو به من رسوند و با لحن یک دانشمند هسته ..ای مابانه   از من پرسید : صمیم ( نه خانم ،  نه جون ؛  نه هر کوفت دیگه ای  جلوی  اسمم) به نظرت چطور میشه یک مرد رو رام کرد؟!!! مععععععععععع !! از  الان؟!!!  رام کردن؟!!!! گفتم طرف  کی  هست؟ گفت ای ل یا ...(پسرک نه ساله  یکی از  افراد دوره.) این پسر فقط   سرش  توی  کتاب و  بازی و ایناست.از  این شق و رق  مودب ها که با مامانشون خیلی  مودبانه حرف  میزنند وکلا تو  باغ نیستن! بهش گفتم خب باید بتونی  سر  حرف رو باهاش باز کنی. لبخند خوشگلی زد و گفت  چطوری خب؟ شاید  اصلا حرف نزنه با ادم!!بعد من گفتم اول باید ببینی از  چی خوشش  میاد.بعد حرف  او ن چیز رو بکشی  وسط و خودت رو هم اصلا ذوق زده نشون ندی یعنی بی تفاوت باشی  بهش ..چشم های  دخترک داشت اینجا برق  میزد از شدت خوشحالی!! بعد ادامه دادم مثلا     ای  لیا خیلی  بازی  کامپیوتری  دوست دراه ..تو باید اطلاعات در مورد این  بازی ها  داشته باشی و انگار  همه تابستون از این بازی ها کرده ای  حرف روبه او ن بازی  بکشونی و بذاری  ایلیا در  موردش  کلی  اظهار  نظر کنه و تو بگی  چه جالب!! نمی دونستم..تو چه چیزها میدونی!!!مرحله  بعدی   ...... ..اینجا دیگه .زنگ در به صدا در  اومد و علی رسیده بود و من ناگزیر شدم در  مقابل چشم های  منتظر و مشتاق  دخترک هفت ساله بحث کارشناسی  رام کردن مردها. رو بذارم برای  جلسه بعدیمون!!!

حالا یک ماه فرصت دارم بهش بگم چطور  میتونه  مردی ( نه ساله!!)  رو از راه به در  کنه!!! توصیه یا تجربه خاصی دارین  که بشه به این خانوم کوچولو گفت؟!!! ضمنا از  اوناست که اگر بهش  بگید برو دنبال مشق هات کوچولو!! یک نگاه عاقل اندر سفیه  بندازه توی صورتت و یک فحش  ملس  خونوادگی  هم چاشنیش کنه!!! به هر  حال اطلاعات درست و  صحیح! رو از  یک نفر بگیره بهتره که با ازمون و خطا یک عمر دل  شکسته اولین(یا چندمین) عشق  بچگیش باشه! فقط  موندم تکلیف نون ونمکی که با مادر  پسرک خوردیم چی میشه؟!!