موشرابی

این مامان من  خیلی آدم بی شیله پیله و صافی  هست.آنچنان  که گاهی  میخوای سرت رو بکوبی  کف  دستت و بگی  ای روزگاررر!! نصف  زندگیش رو هم در  خواب  هاش  دیده و این وسط  یه خواب های  مصلحتی  هم میبینه!! که مگه میشه گفت نه ! الکی بوده ..خواب  واقعی  نبوده. مثلا  اول  به هزار روش  غیر  مستقیم بهت  حالی  میکنه که چرا بچه نداری  هنوز ( مال اون موقع هاست البته) روش  غیر  مستقیمش هم اینه که میاد  تو چشمات نگاه میکنه بعد سرش رو یک وری  میکنه بعد آهههههه بلندی  میکشه از  ته دل و چشماش رو به سقف  میدوزه و طی  یک حرکت غافلگیرانه  یهو برمیگرده دوباره تو چشمات  نگاه میکنه و میگه تو خجالت  نمیکشی  هنوز  بچه نداری؟ سن  و سال شماها من  4 تا بچه داشتم سر  کار  هم میرفتم شوهر داری  هم میکردم و خونه مادر  شوهر  هم میرفتم( این یکی  دیگه اوج سختی زندگی بوده فکر کنم!!) و.....  شماها خجالت نمیکشین؟ و  بعد که دهن بازت رو میبینه  باز به سقف  نگاه میکنه و  دوباره از  اول. اون بخش اه کشیدن و سقف و اینا تلاش  جانکاه و  جان فرسای  ایشون در راستای  تذکر یا تهدید غیر  مستقیم هست و چون میبینه هیچ رقمه این مدل حرف زدن به گروه خونی  اش  نمیخوره سریع میره سراغ مدل محبوب خودش!! یا مثلا میخواد  لباسی  کادویی  چیزی  بده. این رو هم بگم که دست و  دلباز تر  از  مامان خودم تا حالا کسی  ندیدم..محاله چیزی برای  خودش  نگه داره و اونقدر از  هدیه دادن خوشش  میاد که همه میدونن وقتی  دو روز   میره مسافرت قد یه سفر  مکه! برا همه سوغاتی  میاره. خلاصه  مثلا یه لباس زیر یا   رو  میخواد بده به طرف ( من ..یا خواهرم یا خانم برادرم..) بعد میاد این رو  دقیقا از  جایی که نباید گرفت با دو انگشت میگیره و بند و مند و همه چیز هم ولو روی  هوا .. میاد وسط  ناهار خوردن که بابا  هم نشسته یا همسر  فرد هدیه گیرنده!! هم حضور  داره  بالا سر تو می ایسته و  در  حالیکه لباس  با شمایلی بی ناموسی  توی  هوا تکون میخوره و رقصان و خرامان جلوی  چشم های  گرد افراد حاضر  این ور  او نور  میره  بهت میگه این رو برای تو  خریدم ..برو بدو بپوش  شوهرت ببینه  ببینم میپسنده یا نه!!! آخ که آدم میخواد بره تو قبر فراعنه از بس  خجالت داره این کار...بعد هی  تو اشاره و هیس و پیش و  ابرو و  دست و  پا می اندازی  بالا که  خب  عزیزم!! جلوی  اینا نشون نده حداقل!! بعد ایشون یه ها!! میگن و  میگن حالا برو بپوش ببین تنگ نباشه ... از  نظر مامان سایز  من و خواهرم  همون سایز  تین ایج   نانسی ..همون خوانندهه  هست!! حالا بیا خودت رو بکش  بگو مادر  جان! این دستم هم توش  جا نمیشه چه برسه به تنه ام! میگه وا!! انقدر  لباس  گل و گشاد پوشیدین فکر میکنین!! تنتون نمیشه .بعد که بغل لباس  جررررررر  میخوره موقع پرو ایشون  یه وری و کج کج نگاه میکنه و  میگه خودتون رو توی  لباسا جا کنین نه لباسا رو به زور  به خودتون!!! این جمله حکیمانه در  حالی که تو مثلا بیست  سال از  زندگیت رو همین سایز بودی اونقدرررررر درد آوره که نمیتونم توصیف  کنم.مامان خودش  قد بلند و کشیده است و کمی  تا قسمتی  شکم که توی  لباس  گم میشه و  ما بیچاره ها نیمدونیم چرا این ژن لاغری رو از  مامان نگرفتیم و به اجداد ما قبل تاریخ بابامون رفتیم!!

موردی که میخواستم بگم خواب  دیدن های  مامانه..مثلا  یادمه  بچه که بودم مامان  را براه توی  خونه گل و گنده امون سفره نذری  پهن میکرد و آش رشته هاش  هم معروف بود. حداقل  چهل پنجاه نفر  خانوم خوش  خور و تسبیح به دست و  ماتیک به لب!! هم می اومدن و  اول گریه میکردن..بعد  آش و مخلفات رو نوش  جان میکرند و بعد ه م بزن و برقص .خب این سفره ها دلیل هم میخواست دیگه .مامان از  همون اول که من یادمه نذرهاش هم گنده گند ه بود .مثلا طرف بعد از بیست سال که آرزوی  بچه داره  نذر  میکنه اگه بچه دار شد پنجاه هزار  تومن(مثال) به فلان مسجد یا امامزاده یا فلان جا کمک کنه .مامان ما  برای  اینکه بچه اقای  فلانی  تو کنکور قبول شه!!! از طرفشون !!! نذر  میکنه  صد هزار  تومن بندازن توی  فلان امام زاده فلان جاده شمال که حس  میکنه غریبه!!! حالا هر  چی  بهش  میگیم قربونت از  این نذرها فقط  خودت بکن دیگه برای  مردم تکلیف  تعیین نکن که چقدر  نذر کنن به خرجش  نمیره!! میگه خودم ده  هزار  تومن  انداختم تو ضریحش  بقیه اش رو خودشون ببرن بدن. جالبه که این  نذر ها همیشه هم به آرزو  میرسه و  محقق  میشه. دل پاک بد چیزیه لا مصب.

بریم سراغ حرفم که نصفه موند.  او ن سفره ها همونطور که گفتم توجیه لازم داشت. مثلا هنوز دو هفته از  آخرین  مهمونی  نگذشت ه بود که مامان به بابا میگفت آره دیشب  خواب  دیدم یه خانم بلند قد با روبند مشکی و چادر  سیاه اومد طرفم و گفت توخجالت نمیکشی یاد ما نمیکنی؟ بعد  همچین مظلوم ادامه می داد من پرسیدم چکار  کنم بی بی جان..اونم گفت بهم  که من منتظرم سفره منو بندازی و  برای  من دعا  کنید ..بابا دیگه این آخر ها ( ده پونزده سال پیش) یه پووووووووووووف  بلند میکرد و  نفسش رو از  لای سبیل هاش  میداد  محکم بیرون و میگفت ازاین  بی بی  خانمتون  نپرسیدی  این شوهر من چقدرآ ش بده مردم بخورن؟  ترکید  از بس  خرج این سفره ها رو داد!! و  مامان با غیظ  روشو میکرد او نطرف  و میگفت  وا! حرفا میزنی!  خوبه روشون رو از ما برگردونن و برن جای  دیگه خواسته  هاشون رو بگن!! خدا وکیلی من  هنوزم نمیتونم بگم الکی  میگفت یا نه ولی  کلا دست به خواب  مامان حرف  نداشت!! نمونه دیگه اینکه مثلا  داداشم تو سن و سال نوجونی  عاشق  یه دختره  می شد .بعد مامان از  تلفن های  زیر پتو و شبانه اون پی   میبرد  خبری  هست!! دو سه روز بعدش  بچه بیچاره  شونزده هفده ساله رو می نشوند و میگفت دیشب  خواب  دیدم من بالای  بلندی  هستم و تو تو تاریکی واستادی و  زیر پات هم  پر از  آتیش و مار و  مور و .. هست بعد تو میگی  مامان بیا کمکم کن. من دستت رو میخوام بگیرم که دست تو به من نیمرسه و  داد میزنم میگم  سهیل!! ول کن او ن روسری رو!!یه روسری  پاره و زشت رو محکم گرذفتی و ول نمیکنی!!!! بیا دستت رو بده به من!! به اینجا که می رسید قیافه داداشه دیدنی  میشد ..با هیجان میپرسید خب  خب  من چکار  کردم؟ ول کردم روسری  رو؟  مامان هم نچ نچ میکرد و میگفت یه گوله آتیش  اومد بخوره  تو فرق  سرت که من  داد زدم ول کن اون  رو و دست ترو بده به من و تو رو کشیدم از  باتلاق  آوردم بیرون و بعد هم با هم اومدیم خونه!!! داداشم هم چشماش رو ریز  میکرد و میگفت راست میگی  مامان؟ بگو جان سهیل؟ مامان هم میگفت جان خودم!!! چرا جون تو؟ و من از پشت سر به سهیل چشمک میزدم و میگفتم راستی  مامان!  حالا کی قراره بریم خواستگاری؟  و  همه نقشه هاش رو به باد میدادم. جالبه که مامان سعی نمی کرد یه خورده این  نمادهای  ضایع !! خواب  هاش رو غیر  مستقیم تر بکنه و اینهمه تابلو بازی  در  نیاره!

علیرغم همه این ها اونقدر دوست داشتنی هست که با اینکه نمیتونم حتی برای  یک ساعت  روش حساب  کنم که پسرک رو نگه داره  تا به کاری ضروری برسم بیرون از  خونه... علیرغم عمق  تنهایی  من ....باز هم دوست داشتنی  ترین مادر  دنیاست. مامان قد بلند و مو شرابی من..که این روزها موهای شرابیش که همه حسرتش رو داشتن به خاکستری  میزنه  و پوستی که هیچ وقت کرم ندید و صاف ترین پوست  تو دور و بری ها بود  حالا چروک هایی داره که نمیشه عشق رو توشون ندید و به چشم نکشید...واقعا دوست داشتنی  هست..هر  چند گاهی بیرحم می شوم و به همه نقاط  نامشترک فکر  میکنم اما هیچ نقطه  نامشترکی   به بزرگی  نقطه مشترک  مادر بودن ما  نمیرسه ... 

خودت و خواب هات رو میبوسم.