پاستوریزه ها نخونن

میگن  حرف  هایی  هست برای نگفتن..برای ننوشتن..برای نفهمیدن...اما شرمنده مرام همتون!!  من مجبورم که بنویسم تا خدایی نکرده برای یه عده سو تفاهم نشه که آدم با وجود بچه و ایام نزدیک به مامان شدن ممکنه آدم شه!!!! یعنی  نههههههه خدایی فک کردین مثلا این صمیم دوسه روز دیگه میاد مینویسه سلام ای زندگی..آه ای روزهای قشنگ که خورشیدتان در چشم های طفل من طلوع میکند هر روز...و ای  خوشبختی  که الان شاتالاپی  افتادی پیش  من و قورت و قورت می می میخوری  و بعدش  هم قربون صدقه بچه اش  میشه و  شومام میفهمین که بابا این یارو ننه شد و دیگه از مشنگ بازی و  خنگولیالایی دست برداشت و یه پوووووفی  هم میگین و میرین سراغ یه وبلاگی  که دو سه روز زندگی رو هم با نوشته های  خل مدنگی  اون سر کینن و خوش  باشن!!!! جون شما راه نداره!!! فقط یه تذکر رو باز هم تکرار کنم: اونایی که فکر میکنن خیلی مودب و ذهن پاک  و فیفیلی ان  و از بوی  مثلا گل دو ساعت مونده توی اب  هم حالشون به هم میخوره لطفا اصلا از طرف  این پست و نوشته رد نشن که کلاهمون بد جور توی  هم میره!! از  ما گفتن!!

خب  ماجرا اونقدر  فجیعه که من اصلا روم نشد یه مدت بیام توی  نت و حتی برم سراغ دور وبری  هام و دو تا کامنتی  چیزی بذارم..یعنی  گفتم بذار یه کم این اسم لا مصب!! ازسر  زبون ها  بیفته پایین  بعد میرم خودی  نشون میدم باز...اصلا بذارین از  اول بگم چی شد!!!

 آقا توی  این کلاس  های  بارداری بهمون گفته بودن که  جمع شدن گاز تی بدن 0 حالا نه توی  مثلا ستون فقرات ها!! منظور  همون گازخونه بدنه!!) خیلی  در  زایمان سزارین شایعه و  بای مواظب  باشین که حتما دفع گاز داشته باشین وگرنه یه دردی  میاد بیخ گلوتو نرو میگیره که از صد تا زاییدن توی  چادر افریقایی  ها و بدون هیچ امکاناتی بدتره برای  همین  سعی  کنید اون جا بعد از عمل حتما بهصورت ملایم و در  حالیکه اسپری هم زیر ملافه اتون هست!!!! یه گازی مازی چیزی  رو بفرستین بیرون و نگه ندارین!! خلاصه این شد ملکه ذهن ما و نگرانی بابت اینکه حالا اگه یه وقت نشد بیاد بیرون و دم در ایست بازرسی!! نگهش  داشت و اینا من چه خاکی به سرم بریزم!!!! اقا دو سه روز از این ماجرا گذشت و یه روز ظهر من خسته و گرما زده و  کوبیده از بیرون اومدم و دیدم اوههههههههه دم جا کفشی  اونقدر کفش ریخته که سگ میزنه  گربه میرقصه لا بلاش!!!! خم شدم و روی  دو پا نشستم و حالا این کشوها رو باز کردم و در  حالی که دارم زور میزنم خم شم تا دستم به کشو اخریه برسه تا  کفش  ها رو بچینم سر   جاشون.. بعد یهو  همین طور الکی  اب دهنم پرید توی  گلوم و یه آن نفسم بند اومد...تا بیام به خودم بجنبم و بلند شم نمیدونم دیدین این ماشین هایی  رو که توی  دنده هستن و طرف یهو استارت میزنه و ماشینه یه دو متری   میپره جلو!! اره عین همون ماشین ها  یهو یه سرفه کردم و یه صدای  جررررررررررررررررررت   با انعکاس صد ریشتر بلند شد و منم دو سه متر جلو پرت شدم و افتادم روی  کفش  ها!!! دو سه ثانیه ای فقط صورتم روی  صندل های  علی  مونده بود از شدت ضربه!!!!!!! یعنی دروغ نباشه به جان خودم اول از  همه زود  مانتوم رو چک کردم که از عقب  سوراخی به اندازه کف  دست روی پارچه جون ندارش!!!! تولید شده با این صدایی  که اومد یا نه!!!!! خدا نصیب  نکنه!!!! اونقدر از خودم خجالت کشیدم و سرخ ووابی شدم که نگو!!!  آخه چطو شد یهوووووووو؟!! من که حالم خوب  بود و حس خاصی  نداشتم و نیاز هم به دسشویی  نداشتم اون موقع!!!!بعد سریع نگاه کردم به درای نواحد بغلیه دیدم الحمدلله کسی  نیست خونشون انگار..چون صدای آدم در  نمیاد از خونشون..بعد هم یه یا علی  گفتم و بلند شدم ولی  همش  توی  ای نفکر بودم که اگه خدایی نکرده اونجا روی تخت بیمارستان اتاقم جوری باشه که تخت نزدیک پنجره باشه و من همچین طوفان ملایمی!!! رو یهو با سرفه ای عطسه ای  چیزی  نزدیک بود  از سر بگذرونم نکنه با تخت و مخت و بچه به بغل از  همون طبقه سوم پرتشم وسط حیاط بیمارستان!!!! بعدشم  اومدیم و تخته تکون نخورد!!! بلاخره یا این شدت لحاف و ملافه آدم کم کمش  تا سقف می پره بالا دیگه!! حالا تازه گیرم لحافه هم نپرید و من از زیر با دستام نگهش  داشتم!! خب یا خودم کلا جرررررررررر میخورم از شدت این ضربه یا بچه یهو سنکوپ  میکنه و میفته رو دستمون!!! یا ملت  فک میکنن انفجاری  چیزی توی  موتور خونه بیمارستان اتفاق  افتاده و همه پرت و پلا میشن از دور و برآدم!!!! بعد میگن چرا زن های پا به ماه افسردگی  میگیرن بعد از زاییدن!! خب قربونتون بشم کم موضوع مهمهیه این!!! یعنی  فقط بگم تا دو ساعت موضع مربوطه!!!! هنوز  داغ بود و جز و جز میکرد!!!!! بایدم بخندین!! اصلا من مینویسم کهشوماه اروشاد کن میه وقت فکر  نکنین که مثلا توی  همچوم موقعیتی  کمی  همدردی  بهدرد آدم میخوره ها!!!! بخند..تو هم بخند..اشکال نداره ..یه روز  هم تو میری  توی وبلاگت  مینویسی یه چیزی و اونوقت ما میخندیم!!!!

 حالا اینا باز  هم به درک!!! میدونین چیش  منو کشتون از خجالت!!! این صاحبخونه ما که سال بهسال  و بخصوصو توی  این مدت بارداری  من  نگفت یه تیکه نون خالی بذارم ببرم برای  این دختره که حامله است یه وقت هوسش  نکنه بچه!!!! هم صاف  پنج دقیقه بعد اومد و تق  تق  در زد و با نیش  باز و صورتی  که معلوم بود  از خنده هنوز  کبوده!!!! یه سینی  آورد با چند تا شامی کباب مشت و دور چین گوجه وچیپس  و نخود فذنگی و  ماست ونون تازه!!!! یعنی میخواستم بمیرم ولی  اینا رو توی  همچون موقعیتی ازش  نگیرم!!!! یعنی  چی آخه!!!!! گفته این طفلک که حتما چاک خورد همین دو دقیقه پیش!! بذار تقویت شه !!! ای الان انقدر  از دیدن کتلت حالم خراب  میشه و یاد اون ماشین تو دنده!!! او نروز میفتم که نگو!!!! مثلا میمرمد اگه نیماورد برام غذا رو و با نیش  باز حال ووروزم رو نمیپرسید!!!! شانسم که نداریم!! یا باس   جلوی  رییس  باشه یا جلوی  صاحبخونه!! یعنی  ملت از صبح تا شب  هم این پتوشون هی پس و پس  بالا پایین بشه و موتور خونه اشون کار  کنه احدی  نمیفهمه  اونوقت اینا از یه زن پا به ماه توقع دارن نسیم هم از بغل خونش  رد نشه!!! خب زور داره به خدا!!!!! شب که برای علی تعریف کردم و بخصوص اون  تیکه دمر افتادن روی  صندل رو براش  گفتم پسره بی  حیا به جای اینکه توی  چشماش  اشک جمع شه!!!! و منو بغل کنه و بهم دلداری  بده همچین خندید که از او نور تخت افتاد پایین!!!! بعد شوما هم دلتون خوشه که این زن و شوهر چقدر  با هم صمیمی و خوبن و هوای  همو دارن!!!! تازه بعد از چند ثانیه که نفسش  میاد بالا همش  میگه جون صمیم بازم اداش رو در بیار!!!! بگو چطوری  افتادی روی  کفشا!!!! جون صمیم یه بار دیگه بگو برام!!!!! تازه چند روز پیشا توی  ماشین بودیم و  مامان هم باهامون بود آقا اومد از پارک در بیاد حواسش  نبود ماشین توی  دنده بود و یهو یه ذره ماشین پرت شد جلو!! اونقدر  خندید...اونقدر  خندید که داشت خفه میشد!! میگفت یه آن یاد او نروز  تو افتادم!!!!!! همینه دیگه..صداقتبش از حد به این مردا نیومده!!!!هیییییییییییییییییییی روزگار که یه زمانی  دو تاآدم بود درکت کنن..ولی  حالا چی!!!!!