صمیم مصمم!!!

دیشب سر درس و مشقم مثل بچه آدم نشسته بودم و  این علی هم  میخواست بره شلوار جینش  رو که داده بود جیب هاش رو گشاد تر کنند!!! از خیاط بگیره! میگم خوبه خونواده شیخ میخ نداری تو!!! اصلا روت شد به یارو بگی آوردم جیب  شلوارم رو برام  گنده تر کنین؟!! حالا فک کن دفعه اولی هم بود که من مصمم سر درسم نشسته بودم و اصلا هم خیال نداشتم عصرم رو تلف کنم.این فیش ها و برگه هام هم دور و برم بود و خلاصه خیلی جو برای   مطالعه من مهیا بود.دو سه بار اومد و گفت نمیای با من؟ تنهایی نمیچسبه !!!! محکم گفتم نه!! عزیزم.کار دارم.خوبه میدونی مسافرت آخر این هفته رو برا همین کنسل کردیم !!( البته برای رژیم هم بود ها!!) بذار به کارم برسم.یه تیکه لباس پوشید و باز اومد بالا سرم و گفت هنوز زنگ نزدم آژانس! میای دیگه.نه؟!! و بار نوچ من و تمرکزم روی درس جوابش بود. رفت شلوارش رو پاش کرد و باز بالای سر من نگاه ملتمسانه کرد!!!نهایتا دید من آدم نمیشم از در شیطانی وارد شد: صمیم میگم چیزه!! میخوای امشب بریم  همون رستوران خوشگله که  خیلی دوس داریش!!!! البته بعد از جیب گشاد کنی من!!! اینجا من یکم شل شد دست و پام و گفتم نمیشه !!! پس کی اینا رو بخونه!!؟ بعد خیلی آروم رفت بیرون و گفت برای خودت گفتم عزیزم! چون  خیلی وقته نرفتیم اونجا با هم.حالا این جایی که علی میگه رستوران بوفه داریه که لا مصب این شیشلیک هاش توی دهن آب میشه!!! سرآشپز خیلی متبحری داره و من عاشق ماهیچه های اونجا هم هستم.خلاصه این بار من بودم که به دست و پا افتاده بودم: میگی یعنی بیام؟!!!! نمیدونم  صمیم !!خودت میدونی!! من دارم میرم.کاری نداری با من؟ و اینچنین بود که کتاب به گوشه ای پرت شد و فیش ها ولو شدن رو زمین و من به سه سوت حاضر شدم  و جلوتر از علی دم در منتظر واستادم!!!!

*****************************

تو رستوران چند تا آقا با  یه شیخه  میز بغلی بودن که همچین این پشم الدین  گوشتا رو به دندون میکشید که آدم لذت میبرد از اینهمه اشتها!!!من خودم معتقدم شیشلیک و اینجور غذاها چنگال منگالی نیست و باید راحت با دست بخوری و انصافا اون اقاهه هم خیلی راحت میخورد و اصلا خودش رو معذب نمیکرد.خلاصه رفتم سر سالاد بار  و یه قاشق الویه و  دو قاشق سالاد ماکارونی کم سس و یه دونه زیتون سیاه برداشتم و دیدم ددم واییییییییی!!! سوپ هم آوردن.سو په رو که خوردم حس کردم سیر شدم!!(کلا شیش قاشق هم نبود!!!) و وقتی سالاد اینا رو هم تموم کردم به حد ترکیدن رسیده بودم.اونام مجموعا یه پیش دستی خیلی کوچولو میشد!!خلاصه به روح این دکتر رژیمی چند تا صلوات و تشکر نثار کردم و دیدم تازه داره گارسونه غذای اصلی رو میاره!!! یک ماهیچه آورده بود اندازه رون قصاب محله مون!!!!!!!!! با یه بشقاب پر پلو!!!! و ته دیگ زعفرونی !!(الهی بمیرم براتون!! گشنه اتون شد؟!!) ولی مگه من خلم که رژیم نازنینم رو خیلی!!! بشکنم.یه قاشق برنج و دو تیکه از شیشلیک های علی رو خوردم تا ناکام  فوت نکنم!!! و بقیه اش رو هم برای ناهار امروز علی  آوردم.نکته جالب یه خانم و آقا و دختر بچه   و یه نی نی شون بود. مامانه راحت نمیتونست غذا بخوره.ظاهرا نی نی شون بغلی بود.باباهه هم به دختر بچه رسیدگی میکرد .این وسط  این گارسونه اومد و بچه رو از بغل خانمه با اجازه اش گرفت و برد اون طرف.اینقدر این مرد با نی نی قشنگ بازی میکرد و تموم وجودش پر از محبت بود به بچه که بیست دقیقه بعد نی نی اصلا راضی نمیشد از بغلش بیاد پایین و بره بغل باباش.مامان باباهه هم خیلی راحت به غذاشون رسیدن و نی نی هم اونور کیفش کوک بود.کم کم توجه بقیه گارسون ها هم جلب شد و همه دور این بچه هه که بی نهایت بامزه بود جمع شدن و هر کسی یه ور لپ های آویزونش رو میکشید و اونمغش میکرد از خنده!! خلاصه دیدن این صحنه ها اونقدر منو به هیجان آورده بود که تا خود خونه از شادی رو پام بند نمیشدم!!!!نمدونم چی میشه که یه وقتایی به قولی هایپر میشم و غیر قابل کنترل.همون جا توی کوچه وسط خیابون واستاده بودم و از  زور خنده نمیتونستم نفس بکشم.اونم برای یه چیز الکی. علی یه وری نیگام کرد و گفت  چیه؟ خیلی خوشحالی انگار!!!!! نی نی بازی اون آقاهه سرخوشت کرد؟!! آرهههههههه ؟!!!!!میخوای همین امشب یکی سفارشی  برای گارسونه درست کنیم ؟ آقا اینو که گفت من رسما روی پله های راهرو نشستم و ولو شدم از خنده!! ساعت 12.30 شب اونم  با صدای قهقهه بلند!!!!

علی هم که دید حریف من نمیشه گردن رو گرفت وکشون کشون منو برد بالا!! مگه لامصب خنده ام وای میستاد؟!!! رسما مردم از دل درد!!! ای خدا چرا این مردا اینقدر یه وقتایی بی جنبه میشن تا یه حرفی میزنی؟!!!!!! شومام  خیالتون راحت!!! من برا شادی دل اون اقاهه زندگی  خودم رو به لقا الله نمیفرستم!!!!