اندر احوالان ما.....

.به سلامتی مهمان ها  ها رفتند  و کنکور فوق برگزار شد و خا نه ما تکا نده شد و رو مبلی های جدید توسط شوهر جان و مامان جان بدون همراهی  حتی  حضور چغندر گونه!!! ما خریداری شد و توسط مامان خانم دورش دوخته شد و روی مبل ها پهن شد و به سلامتی میهمانی  میهمانان ویژه آقاجان  ما هم به خیر و خوشی  در منزل ما برگزار گردید و خانم دکتر از کدبانو گری ما خوششان آمد و کلی از دست پختمان تعریف کردند و به سلیقه مان احسنت گفتند و کادویی بس زیبا و شکیل از این ظروف  آبستره گونه  سرامیکی  که توی مجله های آشپزی تویشان غذاهای اوجور اوجور!!!!! میریزند هم برایمان آورد و حالی عظیم بردیم و بنا به توصیه دوستان کمی هم هوای جیب آقا جانمان را داشتیم و خودمون را خراب نمیکردیم همش روی سر و کولش!!!! و تازه میخواستیم بعد از اینهمه کار کمی استراحت کنیم  که یهوووووو هواشناسی شمال اعلام کرد یک توده هوای خطر ناک به سمت ما در حرکت است و این یعنی دوست شوهر جانمان به اتفاق خانم زیبا و لاغر و قرتی شان دارند اربعین  تشریف میاورند خانه ما  و ما باید آن دو روز آخر هفته را هم مهمان داری کنیم و بعد پاسشان بدهیم به مادر شوهرمان که با این دوست شوهر جانمان خیلی شیش هستند!!! و در این هاگیر واگیر ( که ما راستی هنوز  واکسن گاز زدگی!! نزده ایم!! ) صاحبخانه محترممان اعلام فرمودند شب جمعه آپارتمان ما را برای مراسم  دهایشان به روال سنوات قبل در ختیارشان بگذاریم و این لحنی هم نگفت و تقریبا ما حالیمان شد یا خانه مان را آن شب میدیهیم یا فردایش رختخوابمان وسط آسفالت!! پهن خواهد بود و آفتاب خواهیم گرفت و ما هر چه سعی کردم به زبان خوش حالی اش کنیم که همان داریم و اولین باری است که خانه ما میایند و باید آبرویمان حفظ شود آخر هم حرف خودش را زد و فرمود یک کاریش بنماییم دیگر!!!! البته این لند لورد (صاحبخانه)  ما از بس خوب است خودمان خیلی دلمان میخواهد یک کاری برایش انجام دهیم ولی میترسیم با مهمان ها  زیر تریلی برویم نصفه شبی!!!! چون توی کوچه که جای خوابیدن نیست آخر مرد حسابی!!!!

خلاصه در این چند روزه رنجی بردیم بس عظیم از بی خوابی و  جالب تر این است که دیشب  اتفاقی افتاد که ما مردیم از خنده و با تعجب با شوهرمان به علت آن فکر میکردیم!!! ما شب هایی که خیلی خسته هستیم وقت نمیکنیم لباس راحتی مان را از تن خارج کرده و با دست ها و دهان باز  خودمان را روی تخت ولو میکنمی و تا شوهر جانمان هنوز شب بخیر نگفته ما نصف خوابمان را هم دیده ایم و اوج داستانش را هم رد کرده ایم!!!!!! دیشب هم ما چون کمبود 70 ساعتی خواب داشتیم به محض اینکه چهار دست و پا خودمان را به تخت رساندیم ولو شدیم و حتی وقت نکردیم روی خودمان پتو بکشیم و فقط یادمان هست شوهر جانمان دهانش راباز کرد تا ((ش) اول شب بخیر عزیزم را بگوید که عین فیلم ها همه جا ابر آلود و تار شد و ما گوممممممبی خوابمان برد!!!! حالا صبح که از خواب پاشیده شدیم!!! دیدیم ای خاک بر سر بی ناموسمان!!!! پس کولباس کاموایی که شب تنمان بود!!! !!!   در حالیکه تا آخرین لحظه یادمان میاید با پوشش اسلامی خوابیده بو دیم و انقدرها  هم که نشان میدهیم گاگول نیستیم  که یادمان نیاید وسط خوابیدن  درش اورده ایم!!! خلاصه با نگاهی اخم آلود که شیر سکته میزند به شوهر جانمان نگاهی کردیم و گفتیم تو واقعا خجالت نمیکشی از ما که کارمند این دولت هستیم و نان آور  نصف ناندونی این خانه!! حتی  ما در خواب هم نباید آسایش و امنیت  جان و روان داشته باشیم!!؟  بعد دیدیم که ایشان دست پیش گرفته اند و میگویند راستی تو چجوری شلوارک ما را از تنمان در آوردی و ما نفهمیدیم؟!!!! و ما با چشمان گرد و شهلایمان نگاهش کردیم که یعنی برو خودتیییییییییییییییی!!! ولی دیدیم واقعا انگار ایشان هم فی الواقع از این امر بی ناموسی بی اطلاع هستند و جالب ناک تر اینکه این دفعه دومی است که ما به سبک انسان های اولیه خودمان رو بی ناموسی روی  تخت پیدا میکنیم!!!!!! به شوهر جان میگویم میترسم نصفه شب  برویم  وسط خیابان  به زن و شوهر  مردم بچسبیم  و فردایش که توی هلفدونی امان  انداختند اظهار بی اطلاعی کنیم !!! تازه  از صبح داریم به خودمان نهیب!! میزنیم که خاک توی سرت که  کله ات را  هم بکنند  در خواب نمیفهمیم  واقعا آیا؟!!!!!

خدا  کار ما را  به نخ شلوار شاید هم دامن این حوری های بهشتی اش بند میکند و انقدر کش میده که هر آن احتمال میدهیم الان است که رشته کار ما و تنبان حوریه خانوم با هم پاره شود!!! ولی انقدر خود خدایمان با معرفت است که به حرمت پشتک واروهایی که به اسم نماز این روزها برای خودمان میزنیم انگار دلش نمیاید کشه رو تا ته ول کند و رها کند تا دردمان بیاید از بی کسی مان !!دمت گرم قربانت.

در جریان کنکور کارشناسی ارشد یکی از دوستانمان که 10 سال است همدیگر را گم کرده ایم  را یافتیدیم!!! از بس ذوق کردیم یادمان رفت شخصیت والایی در این ازمون داریم  و ملچ مولوچ راه انداختیم  و قربان هم رفتیم  و بلافاصله این دوستمان را که هفده سال است شوهر داری میکند و زبان اجنبی فغانسه!!! خوانده است و پسرش دارد به سن دامادی می رسد و از ما هم فقط  5 سال است بزرگ تر است !!!!! (و ما خنگ خدا هنوز در حسرت فوق داریم بال بال میزنیم !!!!!!!) را دعوت نمودیم خانه مان تا بقایای اطعمه  و اشربه میهمانی  میهمان های  ناز پرورده آقاجانمان را به خوردش بدهیم و حالی ببریم احوالی!!!

ضمنا ما تا میخواهیم برویم استخر این ته استخر سوراخ میشود انگار!! تا گفتیم میرویم این جمعه آب بازی ، یهوووووووو میهمانان عزیز روی سرمان خراب میشوند!!! باز هم البته دمت گرم !!

بعد شما بگویید و غر بفرمایید!! که چرا ما زود تر ننوشتیم!! خب شما هم اگر چای ما  بودید و از هفته پیش تا الان دقیقا هفت روز  شام و ناهارتان شامی کباب های مادر شوهرتان بود و سوپی که به سفارش شما برایتان پزیده و آورده بودن را میخوردید زبان بلبلی تان مثل ما قفل می شد!!!!!